جستجو در مقالات منتشر شده


۷ نتیجه برای رحیم پور


دوره ۳، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده

در این مطالعه به بررسی غشاهای شبکه ترکیبی سه جزئی متشکل از Pebax®۱۶۵۷، PEG۲۰۰ و چارچوب های MIL-۵۳(Al) در جداسازی گاز CO۲ پرداخته شد و اثرات ناشی از درصدهای وزنی متفاوت PEG-۲۰۰ و MIL-۵۳(Al)  در شبکه پلیمر Pebax بر ساختار، تراوایی گاز و انتخاب‌پذیری غشاها مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی ساختاری، میزان بلورینگی و خواص حرارتی غشاهای ساخته شده، به ترتیب از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، آزمون گرماسنجی روبشی تفاضلی (DSC) و آزمون گرماوزن سنجی (TGA) استفاده شد. همچنین آزمون طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) جهت بررسی پیوندهای ایجاد شده در ساختار غشاها مورد استفاده قرار گرفت. در تصاویر میکروسکوپی، پخش مناسب ذرات در شبکه پلیمر و سطح یکپارچه غشاها قابل رویت بوده که نشان از ساختاری مناسب و تا حد امکان عاری از عیوب می باشد. نتایج آزمون‌های حرارتی حاکی از افزایش بلورینگی و دمای گذر شیشه‌ای در ازای افزودن ذرات MIL-۵۳ بوده است. تراوایی گازهای خالص دی‌اکسید کربن و متان در دمای °C۳۰ و در محدوده فشاری ۲ تا bar ۱۰در غشاهای Pebax خالص، Pebax/PEG و Pebax/PEG/MOF مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. نتایج گازتراوایی نشان داد، در فشار bar ۱۰، تراوایی گاز دی‌اکسید کربن از barrer ۶/۱۳۳ در غشای خالص به barrer ۷/۳۱۱ (به میزان ۱۳۴%) در غشای حاوی ۱۰ درصد وزنی MIL-۵۳ افزایش یافت.
 

دوره ۶، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۱ )
چکیده

موضوع تحقیق: امروزه تقاضا برای آلکن‌ها (الفین‌ها)، به ویژه اتیلن و پروپیلن، به سرعت رو به افزایش است و انتظار می‌رود که به طور مداوم رشد کند. آلکان‌ها (پارافین‌ها) به دلیل ارزان بودن و فراوان بودن مواد اولیه شیمیایی محبوبی هستند، به همین دلیل مطالعات زیادی جهت پیدا کردن روش جایگزین مناسب انجام گردیده است. در این کار پژوهشی از چارچوب فلزی آلی CuBTC به عنوان پایه کاتالیست مبتنی بر منگنز در فرآیند هیدروژن­زدایی اکسایشی پروپان جهت تولید پروپیلن استفاده شده است.
روش تحقیق: بارگذاری اکسید فلزی منگنز بر روی پایه CuBTC به روش تلقیح­تر انجام گرفت. به منظور شناسایی و مشخصه­یابی کاتالیست­ های سنتزشده از آنالیزهای XRD، FTIR، EDX، SEM و BET بهره گرفته شد. همچنین از طراحی آزمایش به روش مرکب مرکزی به منظور بررسی فاکتورهای اساسی دما داخل راکتور، میزان بارگذاری اکسید فلزی منگنز و نسبت پروپان به اکسیژن و تاثیر متقابل این پارامترها با یکدیگر جهت تولید پروپیلن در فرآیند هیدروژن­ زدایی اکسایشی پروپان استفاده گردید. بنابراین میزان بارگذاری اکسید منگنز در محدوده ۵ -۱ درصد وزنی منگنز، دمای داخل راکتور در بازه ۲۸۰-۱۴۰ درجه سانتی­گراد و نسبت پروپان به اکسیژن در محدوده ۳-۱ به عنوان متغیرهای ورودی به طراحی آزمایش وارد شدند.
نتایج اصلی: پس از انجام آزمون­ های راکتوری و تجزیه و تحلیل نتایج به دست­آمده به وسیله نرم ­افزار طراحی آزمایش مشاهده گردید، مدل­ های آماری پیشنهادشده توسط نرم­ افزار برای درصد تبدیل، درصد گزینش ­پذیری و بازده فرآیند هیدروژن­ زدایی اکسایشی با دقت قابل قبول ۹۵% مورد تایید قرار گرفت. بهینه­ سازی بازده فرآیند هیدروژن­زدایی اکسایشی با مقدار بیشینه ۹/۴ با درصد تبدیل ۳۸/۲۸، درصد گزینش ­پذیری ۱۴/۱۸ در دمای ۲۷۸ درجه سانتی­گراد، بارگذاری اکسید فلزی ۷۴/۳ درصد و نسبت پروپان به اکسیژن ۵/۱ انجام گرفت که دقت بین داده­ آزمایشگاهی و داده پیش ­بینی شده ۹۳% محاسبه گردید.
 
مجتبی رحیم پور، کیومرث مظاهری، سیدحسین سیدین،
دوره ۱۴، شماره ۱۶ - ( ويژه‌نامه چهارم ۱۳۹۳ )
چکیده

در کار حاضر، با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی اثر تغییر زاویه مشعل بر کارکرد کوره دوار ذوب آلومینیوم بررسی شده است. مدل عددی ارائه شده از این کوره فرآیندهای احتراق مغشوش و غیرپیش‏آمیخته گاز طبیعی و اکسیژن، تشعشع، دوران بدنه، ذوب آلومینیوم و اکسایش آلومینیوم را در نظر می‏گیرد. در این مدل با توجه به پدیده‏هایی که در قسمتهای مختلف کوره دوار ذوب آلومینیوم رخ می‏دهد، کوره به سه ناحیه لایه دیرگداز، ناحیه احتراق و ناحیه ذوب تقسیم شده است. بین این نواحی امکان تبادل جرم وجود نداشته و تنها انتقال حرارت ممکن است. نتایج حل عددی نشان داد با افزایش زاویه مشعل از ᵒ۰ تا ᵒ۱۵ به دلیل اختلاط بیشتر سوخت و اکسنده و افزایش زمان اقامت گازهای داغ در ناحیه احتراق، کارایی کوره بهبود یافته و نرخ تهیه آلومینیوم مذاب مرتبا افزایش می‎یابد. اما نزدیک شدن شعله به لایه دیرگداز و گرم شدن بیش از حد آن باعث می‏شود استفاده از زاویه‏های مشعل بیشتر از ᵒ۱۰ عملی نباشد. به این ترتیب با تغییر زاویه مشعل از ᵒ۰ به ᵒ۱۰، زمان کارکرد کوره ۳۵ دقیقه کاهش و بازده حرارتی کوره از ۶۵% به ۷/۷۴% افزایش می‏یابد.

دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده

هدف: ایجاد رده‏های سلولی دارای بیان بالا یک مرحله محدود کننده اصلی در روند تولید پروتئین‏های نوترکیب دارویی است. در این مطالعه اثر به‏کارگیری ناحیه متصل شونده به ماتریکس ژن اینترفرون بتای انسانی به‏همراه روش فعال‏سازی راه‏انداز از طریق پروتئین E۱A ۱۳S بر بیان فاکتور فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (t-PA) در سلول‏های تخمدان هامستر چینی بررسی شده است. مواد و روش‏ها: ناحیه متصل شونده به ماتریکس در سمت ΄۵ و΄۳ واحد بیان کننده t-PA در ناقل pTPA کلون شد تا ناقل pMTPA به‏دست آید. پس از ترانسفکشن سلول‏ها با ناقل‏های pTPA و pMTPA، رده‏های سلولی پایدار ایجاد شده و میزان بیان t-PA برای هر رده تعیین شد. در مرحله بعد، پلاسمید بیان کننده E۱A ۱۳S به سلول‏های پایدار ترانسفکت شده و میزان بیان t-PA پس از ۷۲ ساعت اندازه‏گیری شد. نتایج: الحاق ناقلین pTPA و pMTPA به ژنوم سلول CHO از طریق انجام PCR روی DNA ژنومی سلول‏های پایدار تأیید شد. بررسی میزان بیان t-PA افزایش بیان به‏میزان سه برابر را در سلول‏های ترانسفکت شده با ناقل pMTPA در مقایسه با رده ایجاد شده با pTPA نشان داد. بیان موقتی E۱A ۱۳S در رده‏های پایدار منجر به افزایش تیتر t-PA به ۱۷۷۱ واحد در هر میلی‏لیتر در سلول‏های ایجاد شده با ناقل pMTPA شد. نتیجه‏گیری: نتایج این تحقیق نشان‏دهنده آنست که به‏کارگیری ناحیه متصل شونده به ماتریکس در ناقل بیانی به‏همراه روش فعال‏سازی راه‏انداز می‏تواند به‏صورت مؤثر میزان بیان پروتئین‏های نوترکیب در سلول‏های CHO را افزایش دهد.

دوره ۱۶، شماره ۶۲ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
چکیده

موضوع نقد ادبی در شبه‌قاره از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده است و منتقدان بسیاری به نوشتن نقد به برخی آثار اعم از نظم و نثر پرداخته‌اند. بسیاری از منتقدان و آثارشان معرفی و یا حتی منتشر شده‌اند، اما برخی همچنان به‌صورت خطی در کتابخانه‌های مختلف نگهداری می‌شوند. عموماً نقدهای نوشته‌شده به‌صورت نثر هستند، ولی در لابه‌لای آثار موجود نقدهایی نیز به‌صورت منظوم نوشته شده که در نوع خود جالب توجّه است. شیدای فتحپوری، منیر لاهوری و عبدالباقی صهبایی از منتقدان برجستۀ شبه‌قاره هستند که سعی در تجربۀ نقد در قالب نظم داشته‌اند که به‌نظر می‌رسد تا حد قابل توجّهی موفق بوده‌اند. اگرچه منظوم بودن نقد آن‌ها باعث به وجود آمدن محدودیت‌هایی شده است. با وجود آثار بسیار ارزشمندی که در زمینۀ سابقۀ نقد ادبی در شبه‌قاره تألیف شده، با شناسایی و کشف آثار مختلف و نویافته در این زمینه، هر روز دامنۀ نقد ادبی در شبه‌قاره گسترده‌تر و آشکارتر می‌شود و نشان می‌دهد این مقوله از اهمیت بالایی در بین ادیبان، علما و نویسندگان آن دیار برخوردار بوده است. در این مقاله ابتدا به معرفی نقدهای منظوم پرداختیم و در ادامه به انگیزه‌های برخی از این منتقدان در نوشتن نقد خود اشاره و سپس این نقدها را بررسی و تحلیل کردیم.

بهمن وحیدی، اسماعیل رحیم پور، زهرا ملاحسینی،
دوره ۱۷، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده

سلول‏های بنیادی مزنشیمال به خاطر داشتن توانایی خودنوزایی و تمایز به رده‏های گوناگون سلولی گزینه‏های ایده‏آل مهندسی بافت بازایجادگر هستند. این سلول‏ها در پاسخ به تحریکات مکانیکی مانند کرنش‏های تناوبی به سمت تمایز یافتن به سلول‏هایی که در درون بدن بارگذاری مشابهی را تجربه می‏کنند، مانند سلول‏های استخوانی و غضروفی، هدایت می‏شوند. در این تحقیق هدف بررسی اثر کرنش تناوبی ۱۰ درصد با فرکانس ۱ هرتز روی پاسخ مکانیکی یک سلول مزنشیمال کاشته شده درون یک بلوک فیبرینی، به روش اجزای محدود و با در نظر گرفتن نقش اینتگرین‌ها و به‌کارگیری مدل هایپرویسکوالاستیک سیمو برای اسکلت سلول است تا زمانی که این بارگذاری تک محوره، از طریق مدولاسیون مکانیکی، سلول را در مسیر تمایز به یک سلول بالغ غضروف لیفی قرار دهد. نتایج مدل ارائه شده نشان می‏دهد که متوسط تنش‏های محیطی، شعاعی و برشی به ترتیب تا ۲۴۰، ۲۶۰ و ۱۴۰ پاسکال و نیروهای متناظر تا ۲۴، ۴۵ و ۱۵ پیکونیوتن می‏رسند که برای انگیزش سلول به پاسخی متفاوت نسبت به شرایطی که در آن بارگذاری وجود ندارد، کافی است. نتایج این پژوهش می‌تواند در راستای طراحی بهتر آزمایشات زیستی بسیار موثر باشد.

دوره ۲۸، شماره ۳ - ( ۲-۱۴۴۳ )
چکیده

الزمن بمفهومه المیتافیزیقائی هو نظام معرفی یعلوالوعی ویجعل الإنسان مفکراً باستمرار. الحضور والخلود الشعری لایعرف قیود الزمن المحدود ویعتمد علی العقل دون الواقع. لکنّه بالنسبه إلی الشعر، الحضور فیه یخلق ویبدع المعانی بشتی الآفاق. هناک مفکّرون فی العالم العربی وفی إیران قاموا بالحضور الشعری برؤی فلسفیه أدبیه. یعدّ أدونیس من أهم الشعراء فی مجال الأدب والثقافه العربیه الحدیثه حیثُ اشتهر بکتاباته الترمیزیه والفلسفیه التی ترحّب بالمعانی والتفکیر وکتابه «الشعریه العربیه» فی الکتاب یعبّر عن دراسه أدبیه نقدیه -کانت فی الأصل محاضرات جامعیه-؛ وتضمّ أربع دراسات، هی: الشعریه والشفویه الجاهلیه، الشعریه والفضاء القرآنی، الشعریه والفکر والشعریه والحداثه. أما بالنسبه إلی الأدب والثقافه الإیرانیه الحدیثه فکتبَ داریوش شایغان؛ الکاتب والمترجم والمفکّر الإیرانی المعاصر؛ کتاب «پنج اقلیم حضور: الولایات الخمس للحضور»، فی العلاقه الوثیقه بین أبناء إیران والشعراء الخمسه الکبار فی اللغه الفارسیه وآدابها؛ أی: الفردوسی وجلال الدین الرومی والخیام وحافظ والسعدی. وفی غضون ذلک إشاره إلی رؤیتهم الشعریه وخصائصهم الفریده اللتان تؤدیّان إلی خلودهم فی قلوب الإیرانیین وحضورهم السرمدی الّذی لا یأتی علیه غبار الزمن. یطمح هذا المقال إلی المقارنه بین الکتابین وبین هذین الباحثین ورؤیتهما الفلسفیه وجودیاً وزمنیاً باعتبارهما من المفکّرین، یخوض فی الخیارات العدیده التی ستنعکس ایجاباً علی الخلود الشعری والحضور. یعتمد أسلوب المقال علی المنهج الوصفی والتحلیلی.


صفحه ۱ از ۱