---

روش احتراق درجا یکی از روشهای گرمایی برداشت نفت سنگین می‌باشد که در آن گرمای لازم برای جابجایی نفت خام، با سوزاندن کسری از نفت مخزن متخلخل تامین می‌شود. به دلیل حضور همزمان پدیده‌های مختلف مانند احتراق، تغییر فاز و انبساط گرمایی سیالات مخزن، احتراق درجا یک روش برداشت بسیار پیچیده می‌باشد. در نتیجه علی‌رغم مزیت‌های بالقوه‌ی این روش نسبت به سایر روش‌های گرمایی، کاربرد آن محدود می باشد. در کار حاضر جهت کسب شناخت بیشتر از این فرایند، تاثیر حجم نفت اولیه‌ی مخزن (که با متغیر اشباع بیان می‌شود) بر عملکرد روش احتراق درجا با استفاده از شبیه‌سازی عددی یک بعدی بررسی شده است. جهت افزایش دقت مدل، مقدار اتلاف گرما از مخزن نفت به محیط پیرامون بالا و پایین آن توسط یک مدل شبه‌تحلیلی محاسبه‌ شده است. نتایج نشان می‌دهند در صورت زیاد بودن اشباع نفت اولیه‌ی مخزن، نفت جابجا شده در روزهای ابتدایی فرایند در ناحیه‌ی مجاور به چاه برداشت انباشت خواهد شد. در نتیجه نفوذپذیری محیط متخلخل نسبت به فاز گاز به شدت کاهش می‌یابد. همچنین سرعت جبهه‌ی احتراقی کاهش و فشار در بالادست جبهه‌ی احتراقی افزایش خواهد یافت. کاهش سرعت جبهه موجب کاهش نرخ برداشت نفت می‌شود. علاوه بر این، در صورت عدم لحاظ کردن افزایش فشار مخزن در طراحی سیستم تزریق هوا، این افزایش منجر به کاهش نرخ تحویل هوا به سمت جبهه‌ی احتراقی شده و ممکن است سبب خاموشی جبهه احتراقی شود. همچنین نتایج نشان می‌دهند که عدم در نظر گرفتن اتلاف گرما از مخزن منجر به پیش‌بینی نادرست پدیده‌ی انسداد خواهد شد.