جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای شاعری

محمد تلافی نوغانی، محمدحسین شاعری، آرزو اسماعیلی، احمد رزاقیان آزانی،
دوره ۱۷، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده

در این پژوهش به بررسی اثر تغییر شکل ‌پلاستیک‌ شدید بر ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵ با تمرکز بر چقرمگی پرداخته شده است. بدین منظور آلیاژ ۷۰۷۵ تحت فرآیند ECAP تا ۴ پاس با استفاده از مسیر BC در دمای محیط قرار گرفت. ریزساختار و سطح شکست نمونه‌ها به‌وسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی و خواص مکانیکی نمونه‌ها با استفاده از آزمون‌های سختی، کشش و ضربه بررسی شد. چقرمگی استاتیک و دینامیک این آلیاژ به‌ترتیب با استفاده از سطح زیر منحنی تنش-کرنش و آزمون ضربه محاسبه شد. نتایج این پژوهش نشان داد، بعد از ۴ پاس ECAP اندازه دانه از ۴۰ میکرومتر به کمتر از ۶۰۰ نانومتر کاهش یافته و سختی و استحکام نمونه‌ها بیش از دو برابر افزایش می‌یابد. بعد از ۱ پاس ECAP چقرمگی استاتیک و دینامیک یه‌ترتیب حدود ۶۲% و ۳۰% کاهش یافته‌اند، ولی با افزایش تعداد پاس چقرمگی استاتیک روندی افزایشی را از خود نشان می‌دهد و چقرمگی دینامیک تقریبا ثابت باقی می‌ماند. بررسی سطح شکست نمونه‌ها نشان داد علی‌رغم کاهش چقرمگی بعد از فرآیند ECAP به دلیل کاهش داکتیلیته، آلیاژ ۷۰۷۵ بعد از ۴ پاس نیز حالت شکست نرم خود را حفظ می‌کند. فرآیند ECAP باعث افزایش قابل ملاحظه استحکام می‌شود (بیش از ۱۰۰ درصد)، در حالی‌که چقرمگی ماده به میزان اندکی کاهش می‌یابد (حدود ۳۰ درصد کاهش در چقرمگی دینامیک و ۵ درصد افزایش در چقرمگی استاتیک). لذا می‌توان عنوان نمود یکی از برتری‌های فرآیند ECAP نسبت به روش‌های رایج شکل‌دهی افزایش قابل توجه استحکام بدون کاهش قابل ملاحظه در چقرمگی می‌باشد
ایمان انصاریان، محمدحسین شاعری، محمود ابراهیمی،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده

تیتانیم خالص تجاری (CP) بدلیل زیست‌سازگاری عالی، کاربرد‌های زیادی در بایومواد و نیز ایمپلنت‌ها دارد. مهم‌ترین نقطه ضعف تیتانیم خالص تجاری استحکام پایین‌ آن در مقایسه با دیگر آلیاژهای تیتانیم می‌باشد. یکی از روش‌هایی که به‌وسیله آن می‌توان استحکام تیتانیم را به مقدار قابل توجهی افزایش داد روش‌های تغییر شکل پلاستیک شدید از قبیل فرآیند‌ فورج چند‌گانه (MDF) می‌باشند. لذا هدف پژوهش حاضر، بهبود استحکام تیتانیم CP از طریق ریزدانه‌سازی آن به‌وسیله فرآیند‌MDF است. بدین منظور قطعات تیتانیم CP پس از ۱ ساعت فرآیند آنیل در دمای ۸۰۰°C، تا ۶ پاس تحت فرآیند MDF در دمای محیط قرار گرفتند. بررسی‌های ریزساختاری بوسیله میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به EBSD انجام گرفت. خواص مکانیکی نیز توسط آزمون‌های میکروسختی و کشش مطالعه شد. همچنین شبیه-سازی اجزای محدود با استفاده از نرم افزار آباکوس جهت پیش‌بینی توزیع کرنش فرآیند MDF انجام گرفت. نتایج بررسی‌ ریزساختار نشان داد که میانگین اندازه دانه پس از اعمال فرآیند MDF کاهش قابل توجهی می‌یابد و افزایش پاس‌های MDF باعث افزایش ریزدانه‌سازی حین فرآیند MDF می‌گردد. پس از ۶ پاس فرآیند MDF میانگین اندازه دانه از ۴۵ میکرون به ۳۹۰ نانومتر کاهش می‌یابد. نتایج خواص مکانیکی نشان داد که استحکام و سختی نمونه‌ها با انجام فرآیند MDF و افزایش تعداد پاس‌های آن افزایش می‌یابند. سختی و استحکام تیتانیم CP پس از ۶ پاس MDF حدود ۲ برابر مقادیر متناظر آنها در نمونه آنیل شده بدست می‌آید. همچنین نتایج توزیع کرنش حاصل از شبیه‌سازی و توزیع میکروسختی نمونه‌های MDF شده نیز مطابقت خوبی نشان می‌دهند.
زیبا زارعی، محمد تلافی نوغانی، محمد حسین شاعری، ایمان انصاریان،
دوره ۱۹، شماره ۸ - ( مرداد ۱۳۹۸ )
چکیده

در این پژوهش آلیاژ برنج Cu-۳۰Zn به‌وسیله فرآیند فورج چندگانه (MDF) تا ۶ پاس در دمای محیط تغییر شکل پلاستیک شدید یافت. پس از تولید نمونه‌ها ریزساختار، خواص مکانیکی و الکتریکی بررسی شد. خواص مکانیکی نمونه‌‎ها پس از هر مرحله فرآیند MDF با استفاده از آزمون‌های سختی و پانچ برشی و کشش در دمای محیط اندازه‌گیری شد. همچنین خواص الکتریکی نمونه‌ها به‌روش جریان گردابی اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل از بررسی ریزساختار نمونه‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی همراه با آنالیز EBSD نشان داد که پس از ۶ پاس فرآیند MDF، اندازه دانه نمونه اولیه آنیل‌شده از حدود ۲۳۰میکرون به کمتر از یک‌میکرون کاهش یافت. به‌علاوه کاهش اندازه دانه همراه با فرآیند لغزش، شکل‌گیری دوقلویی‌ها و باندهای برشی در جهت مشخص بود. طبق نتایج به‌دست‌آمده بعد از ۶ پاس MDF، خواص مکانیکی بهبود قابل ‌توجهی داشت. فرآیند MDF منجر به افزایش ۲۱۲درصدی در سختی، افزایش به‌ترتیب ۱۰۵ و ۷۳درصدی در استحکام‌های تسلیم و نهایی برشی و افزایش به‌ترتیب ۲۹۸ و ۱۹۰ درصدی استحکام‌های تسلیم و نهایی کششی شد. نتایج بررسی هدایت الکتریکی نشان داد در اثر فرآیند MDF، هدایت الکتریکی آلیاژ Cu-۳۰Z، به مقدار اندکی کاهش یافت. لذا با مقایسه نتایج خواص مکانیکی و الکتریکی می‌توان گفت در فرآیند MDF می‌توان به آلیاژی با استحکام بسیار بالا بدون کاهش قابل توجه در هدایت الکتریکی دست یافت.

ایمان انصاریان، محمدحسین شاعری،
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( اسفند ۱۳۹۸ )
چکیده

تیتانیم خالص تجاری (CP) به‌دلیل زیست‌سازگاری عالی کاربردهای زیادی در بایومواد و ایمپلنت‌ها دارد. علی‌رغم اهمیت بالای خواص سطحی در کاربردهای زیستی، تحقیقات بسیار کمی درباره بهبود خواص سطحی تیتانیم CP از طریق بهبود ساختار انجام شده است. لذا هدف پژوهش حاضر بهبود خواص خوردگی و سایشی تیتانیم CP از طریق کاهش اندازه دانه به‌وسیله فرآیند فورج چندگانه (MDF) است. بدین منظور نمونه‌های تیتانیم CP آنیل‌شده تا ۶ پاس تحت فرآیند MDF در دمای محیط و °C۲۲۰ قرار گرفتند. برای بررسی خواص خوردگی نمونه‌ها، آزمون پلاریزاسیون تافل در محلول شبیه‌سازی شده بدن انسان (SBF) انجام گرفت. خواص تریبولوژی نیز توسط آزمون پین روی دیسک در سرعت لغزشی و تنش اعمالی به ترتیب (m/s)۰/۲ و MPa۱ بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی ریزساختار نمونه‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به EBSD نشان داد که پس از ۶ پاس فرآیند MDF ساختار فوق ریزدانه در تیتانیم CP تشکیل شد. نتایج بررسی آزمون پلاریزاسیون تافل نشان داد که در اثر اعمال فرآیند MDF و افزایش پاس‌های آن صرف نظر از دمای فرآیند، مقاومت به خوردگی نمونه‌ها افزایش یافت. همچنین نمونه‌های MDFشده در دمای °C۲۲۰، مقاومت به خوردگی بیشتری در مقایسه با نمونه‌های MDFشده در دمای محیط نشان دادند. مقاومت به سایش تیتانیم CP نیز در اثر کاهش اندازه دانه افزایش یافت. همچنین نتایج حاصل از بررسی مورفولوژی سطوح سایش با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی با گسیل میدانی، به طور عمده مکانیزم‌های سایش خراشان و ورقه‌ای شدن را نشان داد.

داوود یوسفی، رضا تقی آبادی، محمدحسین شاعری،
دوره ۲۱، شماره ۱۰ - ( مهر ۱۴۰۰ )
چکیده

هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیر بهسازی شیمیایی توسط تیتانیم و فرایند فورج چند جهته (MDF)، بر ریزساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت­ SiP/ZA۲۲ حاوی ۴ و ۸ درصد وزنی سیلیسیم است. فرآیند فورج در دمای ۱۰۰ درجه سانتیگراد انجام شد و نمونه­ها در معرض دو و پنج پاس MDF قرار گرفتند. بر اساس نتایج، بهسازی کامپوزیت توسط تیتانیم موجب ظریف شدن شبکه دندریتی درشت اولیه، کاهش ابعاد ذرات سیلیسیم اولیه (SiP) و کاهش اندازه دانه آن می­شود. فرایند MDF نیز ضمن حذف تدریجی ساختار دندریتی، موجب کاهش ابعاد و توزیع ظریف ذرات SiP و تخلخل­ها در ریزساختار می­شود. بر اساس نتایج آنالیز تصویری، در کامپوزیت­های حاوی ۴ و ۸ درصد وزنی سیلیسیم، اندازه متوسط ​​ذرات SiP پس از ۵ پاس فورج، از حدود ۲۵ و ۳۰ میکرومتر به ترتیب به حدود ۶ و ۷ میکرومتر می­رسد. نتایج حاصل از خواص مکانیکی نیز حاکی از کار نرمی کامپوزیت­ها طی MDF است به گونه­ای که ­سختی و استحکام کششی کامپوزیت پایه پس از ۲ پاس MDF به ترتیب حدود ۳۰ و ۲۵ درصد کاهش یافته و درصد ازدیاد طول و چقرمگی آن به ترتیب حدود ۱۲۰ و ۳۲۵ درصد افزایش می­یابند. حضور ذرات سیلیسیم به حفظ سختی و استحکام کامپوزیت پس از MDF کمک می­کند به گونه­ای که پس ۲ پاس MDF، میزان افت سختی و استحکام کششی کامپوزیت بهسازی شده حاوی ۴ درصد وزنی سیلیسیم، به ترتیب حدود ۱۸ و ۲ درصد است اما درصد ازدیاد طول و چقرمگی آن به ترتیب حدود ۲۵ و ۱۷۵ درصد بهبود می­یابند.

صفحه ۱ از ۱