جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای عبدلله
دوره ۳، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده
هیدروژل ابر جاذب، پلیمری آبدوست با شبکه سه بعدی است که قابلیت جذب و نگهداری مقادیر زیادی آب و محلولهای آبی را دارد. از طرفی کیتوسان بهعنوان پلیمری زیست تخریب‌پذیر و غیرسمی با وزن مولکولی بالا بطور گستردهای در ساخت هیدروژلهای ابرجاذب استفاده شدهاست. در طی این پژوهش، از طریق سنتز نانوهیدروژلی از کیتوسان بههمراه آکریلیک اسید، بهعنوان مونومر جاذب آب، و نانوذرات نقره، چگونگی و تاثیر افزودن نانوذرات نقره بر ویژگی جذب آب نانوهیدروژل بررسیشد. هیدروژل کیتوسان–آکریلیک اسید با استفاده از روش پلیمریزاسیون رادیکالی ساختهشد و پس از آن نانوهیدروژل کیتوسان– آکریلیک اسید با استفاده از روش فراصوت تهیهشد. نانوهیدروژل ساختهشده با درصدهای ۰، ۱، ۵/۱ و ۲ درصد بر سطح نمونههای کاغذ تیمار شد. جهت تعیین گروههای عاملی از آنالیز طیفسنجی مادون قرمز FTIR و همچنین برای تعیین اندازه ذرات از روش پراکندگی نور دینامیکی (DLS) استفادهشد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) پوشش هیدروژل بر سطح کاغذ را نشانداده و آزمونهای جذب آب اثبات کرد که، با افزودن نانوهیدروژل بر سطح کاغذ میزان جذب آب از ۳/۶۴% در نمونه شاهد به ۵/۹۵% در نمونه کاغذی اندودشده با ۵/۱ درصد هیدروژل، افزایشیافت. در آنالیز DLS اندازه ذرات بین ۵۰ تا ۱۰۰ نانومتر نیز مشاهدهگردید و آنالیز FTIR گروههای عاملی موجود در نانوهیدروژل را تاییدکرد. در نهایت نشان دادهشد که افزودن نانوذرات نقره، کمک موثری به تشکیل ساختار سه بعدی هیدروژل کرده و خاصیت جذب آب را در نانوهیدروژل از g/g ±۱۰ ۱۳۰ به g/g ±۷ ۲۳۲ افزایشداد.
مقصود شلوندی میاندوآب، یوسف حجت، امیر عبدلله، حمید اسدی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۸-۱۳۹۱ )
چکیده
تنش گیری فلزات با استفاده از ارتعاشات تا کنون فقط در فرکانس های پایین انجام شده است. در این پژوهش نشان داده شده است که تنش گیری با ارتعاشات فرکانس بالا (اولتراسونیک) نیز امکان پذیر بوده و همچنین پارامترهای موثر در فرآیند تنش گیری، شامل زمان تنش گیری، دامنه ارتعاشات، اندازه دانه های کریستالی مواد و نیروی پیش بار برای اعمال ارتعاشات به نمونه ها بررسی شده است. برای بررسی مقدار تنش پسماند در حالت قبل و بعد از تنش گیری اولتراسونیک، از تست المن استفاده شد. برای بررسی پارامترهای مورد نظر، با استفاده از عملیات حرارتی ویژه ای، نمونه های المن با اندازه دانه متفاوت تولید و برای ایجاد تنش، عملیات شات پینینگ بر روی آنها انجام شد. سپس با اعمال ارتعاشات در شرایط متفاوت تنش گیری انجام شد. مقایسه نتایج اندازه گیری تنش پسماند پس از تنش گیری نشان داد که در نمونه های درشت دانه در حدود ۴۶ درصد و در تسمه های ریزدانه در حدود ۲۷ درصد از مقدار تنش های پسماند کاسته می شود. همچنین از بین پارامترهای بررسی شده، اندازه دانه بیشترین تاثیر و نیروی پیش بار کمترین تاثیر را در نرخ تنش گیری داشته اند.
