---

در این پژوهش، ابتدا جوشکاری آلومینیوم به مس با استفاده از فرآیند جوشکاری اصطکاکی-اغتشاشی انجام شد و سپس خواص مکانیکی حاصل از تغییرشکل پلاستیک ناشی از نورد، با درصد کاهش در ضخامت‌های ۳۰ و ۶۰ بررسی و با نمونه جوشکاری شده بدون نورد مقایسه شد. نتایج آزمون کشش نشان داد که استحکام کششی نهایی نمونه‌ها به ترتیب برای نمونه جوشکاری شده بدون نورد، MPa  ۹۹، ۳۰ درصد کاهش در ضخامت، MPa  ۱۴۳ و ۶۰ درصد کاهش در ضخامت، MPa  ۱۳۲ بوده و در نمونه جوشکاری شده بدون نورد، شکست از زمینه آلومینیومی رخ داده است ولی در حالت نورد شده با  ۳۰ و ۶۰ درصد کاهش در ضخامت، شکست دقیقاً از مرز جوش بوده است. بررسی‌های ریزساختاری منطقه جوش و سطح شکست نمونه‌ها نشان داد که ترکیبات بین‌فلزی Al_۴Cu_۹ و Al_۳Cu که از شایع ترین ترکیبات بین فلزی دراین نوع اتصالات غیر مشابه است، در این نواحی به‌وجود آمده است. به وجود آمدن این نوع ترکیبات در مرز جوش، یکی از عوامل مهم شکست از مرز اتصال در نمونه‌های جوشکاری و نورد شده است. نتایج سختی سنجی نیز وجود این ترکیبات بین‌فلزی را اثبات کرد. با افزایش درصد کاهش در ضخامت نورد از ۳۰ به ۶۰، استحکام جوش با افزایش میکروترک‌ها، ناشی از همین ترکیبات بین فلزی، کاهش یافته است. در نهایت می‌توان گفت با انتخاب بهینه درصد کاهش در ضخامت در فرآیند نورد (۳۰ درصد)، می توان استحکام کششی نهایی نمونه های غیر مشابه Al/Cu جوشکاری شده به روش اصطکاکی-اغتشاشی را به میزان قابل توجه(حدود ۴۳ %) افزایش داد.