جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای مختاری دیزجی
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۱ )
چکیده
هدف: در این مطالعه استفاده از لیپوزوم پلیمری برای کپسوله کردن دارو و رهاسازی داروی متیلن بلو به دنبال تابش امواج فراصوتی ارزیابی شده است. مواد و روشها: در این مطالعه متیلن بلو داخل نانولیپوزوم پلیمری قرار داده شد و توزیع ذرات به روش تفرق دینامیکی نور بررسی شد. پس از بررسی میزان کپسوله شدن دارو و پایداری نانودرات به روش فلورومتری، توزیع زیستشناختی دارو در بافتهای موش با تومور آدنوکارسینوما برآورد شد. همچنین میزان رهاسازی دارو به دنبال تابش امواج فراصوتی ۱ مگاهرتز و با شدت ۲ وات بر سانتیمتر مربع به روش فلورومتری ارزیابی شد. نتایج: نتایج اندازهگیری نشان داد که قطر نانوذرات ساخته شده در حدود ۴۹/۴±۱۹/۶۶ نانومتر قرار دارد و میزان داروی محبوس شده در آن ۴۷/۳±۲۱/۶۵ درصد است. همچنین پایداری نانوذره محتوی دارو با گذشت زمان کاهش مییابد. نتایج توزیع زیستشناختی نشان داد که میزان داروی استخراج شده از تومور در گروه تزریق داروی محبوس شده در لیپوزوم از تزریق داروی محلول آزاد به طور معنیداری بیشتر است (۰۵/۰P۵ دقیقه، میزان رهایش دارو از نانوذرات ۳/۸±۸/۵۱ به‌دست آمد. نتیجهگیری: نانوذرات پلیمری ساخته شده برای کپسوله کردن داروی حساس کننده متیلن بلو مناسب است. با تابش امواج فراصوتی تک فرکانس ۱ مگاهرتز، توانایی رهایش دارو افزایش مییابد.
مهدی رمضان پور، مهدی معرفت، منیژه مختاری دیزجی،
دوره ۱۵، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۴ )
چکیده
ناهمسانی جنس پیوند و شریان میزبان در پیوندهای بای‌پس عروق کرونری یکی از عوامل موثر در بروز ناکارایی این پیوند‌ها بشمار می‌رود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ناهمسانی پیوند و شریان میزبان بر پیوند بای‌پس انتها به پهلو می‌باشد. برای مدلسازی سیال از مدل غیرنیوتنی کریو- یاسودا استفاده شده است و جنس دیواره پیوند و شریان میزبان نیز ایزوتروپیک و الاستیک فرض شده است. در این مطالعه همچنین اثر رئولوژی خون و انعطاف‌پذیری دیواره پیوند در توزیع تنش برشی و پروفیل سرعت در پیوند بای‌پس انتها به پهلو بررسی شده است. نتایج شبیه‌سازی‌های اندرکنش سیال- سازه دوراهه نشان می‌دهند که ناهمسانی جنس پیوند و شریان میزبان موجب جابجایی کمتر دیواره پیکربندی پیوند بای‌پس در ناحیه بحرانی محل اتصال پیوند به شریان میزبان خواهد شد و این موضوع سبب ایجاد تنش برشی بیشتر در سازه، در محل اتصال پیوند به شریان میزبان می‌گردد. جابجایی مذکور در هر دو حالت همسان و غیر همسان به نحوی است که همواره درصدد جداسازی پیوند و شریان میزبان در محل خط بخیه است. نحوه توزیع تنش برشی روی خط مرکز بستر شریان میزبان و پنجه پیوند نشان می‌دهد که تفاوت توزیع این پارامتر همودینامیکی در حالت‌های همسان و غیر همسان تنها در حالتی که فشار وارده بر دیواره داخلی پیکربندی پیوند بای‌پس از فشار وارده بر دیواره خارجی آن کمتر می‌شود قابل مشاهده بوده و همچنین مقدار این پارامتر همودینامیکی در ناحیه دیستال پیکربندی پیوند بای‌پس و بعد از پنجه آن در حالت همسان کمتر از حالت غیرهمسان است.
مریم انصاری، مهدی معرفت، منیژه مختاری دیزجی،
دوره ۱۶، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
سرعت موج نبض اغلب به عنوان شاخصی کلینیکی برای تشخیص بیماری‌های قلبی-عروقی استفاده می‌شود. در تحقیقات گذشته به این نتیجه رسیده‌اند که سرعت موج نبض بالا نشان دهنده‌ی سفتی شریانی است این امر را این‌گونه می‌توان توجیه کرد که در فیزیک جریان ضربانی برای یک سیال تراکم‌ناپذیر سرعت موج در یک لوله سخت‌تر سریع‌تر حرکت می‌کند به‌طوری‌که در یک لوله کاملا صلب سرعت موج بی‌نهایت می‌شود. در این مقاله به این موضوع پرداخته شده است که زمانی از این نتیجه می‌توان استفاده کرد که دیواره هیچ محدودیتی نداشته باشد که در حل از این محدودیت به عنوان شرط مرزی خارجی (تترینگ: میزانی که دیواره رگ به وسیله بافت اطراف احاطه شده باشد) استفاده شده است. دراین مقاله با استفاده از معادلات حاکم بر دیواره رگ و سیال خون و با استفاده از حل تحلیلی و استفاده از تترینگ به عنوان شرط مرزی خارجی سرعت موج نبض بررسی شده است. در تحقیقات گذشته فقط برای درجه تترینگ صفر و یک سرعت موج نبض بدست آورده شده است، اما در این تحقیق سرعت موج نبض برای درجه تترینگ‌های مختلف و برای سه حالت دیواره مختلف ویسکوالاستیک، الاستیک و سخت بررسی شده است. با استفاده از این تحقیق روند تغییر سرعت موج نبض با درجه تترینگ و با تغییر سختی کاملا مشخص است که این نتایج به استفاده صحیح از سرعت موج نبض به عنوان شاخصی کلینیکی برای پیش‌بینی سفتی شریانی کمک به‌سزایی می‌کند.
عفت سلیمانی، منیژه مختاری دیزجی، ناصر فتورایی، هژیر صابری،
دوره ۱۷، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
در مطالعه حاضر، با استفاده‌از هندسه واقعی شریان کاروتید یک مرد سالم که از تصاویر مقطعی متوالی فراصوتی استخراج شده است و نیز شکل‌موج فشار پالس وارد بر دیواره شریان و پارامترهای مدل ویسکوالاستیک کلوین که هر دو از پردازش تصاویر متوالی فراصوتی با نمای طولی حاصل شده‌اند، یک مدل اجزای‌محدود برای شریان کاروتید ارائه شده‌است. با استخرج شکل‌موج قطر داخلی از پردازش تصاویر فراصوتی متوالی در امتداد طولی از شریان کاروتید مشترک و کالیبره‌کردن آن بااستفاده‌از معادله نمایی، شکل‌موج فشارخون وارد‌بر شریان کاروتید استخراج شد. با مشتق‌گیری از معادله گوسی برازش‌شده بر شکل‌موج فشارخون، شکل‌موج مشتق فشارخون وارد بر شریان کاروتید در طول سیکل قلبی به‌دست آمد. سپس با بهینه‌سازی مدل ویسکوالاستیک کلوین، پارامترهای مدل تخمین زده شد. مدل اجزای‌محدود از شریان کاروتید در نرم‌افزار ادینا ساخته و با بارگذاری در سه سیکل قلبی اجرا شد. برای اعتبارسنجی مدل، شکل‌موج‌های جابجایی شعاعی حاصل از مدل اجزای‌محدود و جابجایی شعاعی حاصل از پردازش تصاویر متوالی فراصوتی در موقعیت فضایی تقریبا یکسانی از شریان مقایسه شد. درصد میانگین اختلاف نسبی جابجایی‌های شعاعی حاصل از مدل و حاصل از پردازش تصاویر فراصوتی برابر ۹,۳ درصد بود. از آنجاکه مدل‌های مکانیکی مناسب می‌توانند توزیع صحیح تنش/کرنش دیواره و پلاک شریان کاروتید را محاسبه و موقعیت نواحی مستعد آسیب را در پلاک مشخص کنند و با‌توجه‌به قابلیت مدل فراصوتی پیشنهادی در این مطالعه در توصیف صحیح رفتار ضربانی دیواره شریان انتظار می‌رود که مدل دینامیکی پیشنهادی بتواند برای ارزیابی دقیق وضعیت بیماری شریانی به‌کار رود.
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
هدف: هر گونه تغییر پاتولوژیک در سلولهای اندوتلیال دیواره عروق، میتواند موجب تصلب شریان شود. در این مطالعه میزان آسیب پرتودرمانی در دو حالت تابشدهی یک باره و تقطیع تابش بهعنوان یک عامل مؤثر روی اسکلت سلول و هسته اندوتلیال دیواره عروق بررسی می‌شود.
مواد و روشها: سلولهای اندوتلیال ورید انسانی تحت تابشدهی یک باره دوزهای تابشی ۰، ۲، ۴، ۶ و ۸ گری با استفاده از ماشین درمانی کبالت-۶۰ قرار گرفتند. طی مدت ۲۴ ساعت بعد از تابشدهی، ساختار اسکلتی غشا و هسته آن ها رنگآمیزی شد. همچنین، پرتودرمانی تقطیعی روی رده سلولی مذکور با اعمال محدوده دوزهای بین ۰ تا ۸ گری با گامهای افزایشی ۲ گری در هر جلسه اعمال شد. پس از تابش، ساختار اسکلتی سلولها رنگ آمیزی شد. پارامترهای ریختشناسی شامل تغییر سطح و محیط سلول و هسته استخراج و بر اساس آن، شاخص شکل سلولی برای سلول های هر گروه حاصل شد.
نتایج: نتایج نشان می‌دهد، با افزایش دوز از ۰ تا ۸ گری، کاهش معنیدار ۵۶ درصد در شاخص شکل سلول و افزایش معنیدار ۸۵ درصد در شاخص هسته سلولها حاصل شد (۰۵/۰P<)، هر چند مساحت سلول و هسته ۲ برابر می‌شود (۰۵/۰P<). در مقایسه شاخص شکل سلولی (مساحت سلول) در پرتودهی تقطیع تابش به ازای دوز اعمالی ۸ گری کاهش معنیدار ۲۳ درصد (۵/۴ برابر) را نسبت به گروه کنترل نشان داد (۰۵/۰P<).
نتیجهگیری: با تابش پرتو، فیلامانهای غشا شکسته شده و پیکربندی جدیدی ایجاد می‌شود که موجب افزایش و تغییر شکل معنیدار ابعاد سلول و هسته خواهد شد. فرآیند پرتودرمانی منجر به تغییر در پاسخ رفتار ریختشناسی سلولهای اندوتلیال به ازای اعمال مقادیر مختلف دوز می‌شود و این امر میتواند بهعنوان هشداری در رفتار سلولهای سالم عروقی در فرآیند پرتودرمانی محسوب شود.
