جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای مرکباتی

رقیه امیرارسلانی، مریم مرکباتی، رشید مهدوی،
دوره ۲۰، شماره ۷ - ( تیر ۱۳۹۹ )
چکیده

در پژوهش حاضر، کارپذیری گرم فولاد ابزار گرم‌کار W۳۶۰ در حالت ریختگی و کارشده، با انجام آزمایش کشش گرم در محدوده دمایی ۹۰۰ تا ۱۲۰۰درجه سانتی‌گراد، در نرخ کرنش ثابت ۰/۱ بر ثانیه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد، در هر دو فولاد ریختگی و کارشده، با افزایش دما از ۹۰۰ به ۱۰۰۰درجه سانتی‌گراد، به‌دلیل حل‌شدن کاربیدها و وقوع تبلور مجدد دینامیکی، شکل‌پذیری افزایش یافته است. در دمای ۱۰۵۰درجه سانتی‌گراد، بیشترین میزان تبلور مجدد رخ داده و اندازه دانه‌‌ها کاهش یافته است. این کاهش اندازه دانه در فولاد کارشده به‌دلیل اندازه دانه اولیه کوچک‌تر مشهودتر بود. نمونه‌های کارشده، شکل‌پذیری گرم بیشتر و تنش حداکثر کمتری نسبت به نمونه‌های ریختگی نشان دادند. شکل‌پذیری فولاد ریختگی در دمای ۱۲۰۰درجه سانتی‌گراد، اُفت قابل ملاحظه‌ای را نشان داد که ناشی از حضور رسوبات حل‌نشده باقی‌مانده در مرزدانه‌ها و تمرکز تنش اطراف آنها و تشکیل ترک‌های مرزدانه‌ای در مجاورت آنها است، در حالی که شکسته‌شدن رسوبات در فولاد کارشده از تمرکز تنش اطراف آنها ممانعت کرده است. مطابق تصاویر ریزساختاری نمونه‌ها پس از آزمایش کشش گرم، در نمونه‌های کارشده، شبکه پیوسته کاربیدهای آلیاژی حین نورد و وقوع تبلور مجدد شکسته شده، کاربیدها ریزتر و توزیع آنها یکنواخت‌تر شده است. این مساله سبب کاهش تمرکز تنش در اطراف کاربیدها و کارپذیری گرم بالاتر نمونه‌های کارشده شده است. مطابق بررسی‌های صورت‌گرفته، بهترین محدوده تغییر شکل گرم فولاد W۳۶۰ در هر دو حالت ریختگی و کارشده، محدوده دمایی ۱۰۵۰ تا ۱۱۵۰درجه سانتی‌گراد به‌دست آمد.

مریم مرکباتی، حسین ساکی، رشید مهدوی،
دوره ۲۳، شماره ۳ - ( اسفند ۱۴۰۱ )
چکیده

آلیاژهای تیتانیوم شبه‌پایدار بتا به دلیل دارا بودن استحکام بالا و انعطاف‌پذیری مناسب و همچنین نسبت استحکام به وزن بالا جهت کاربرد در صنعت هوافضا مناسب می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر  بررسی ریزساختار و خواص کششی حاصل از پیرسازی تک‌مرحله‌ای و دومرحله‌ای پس از چرخه های مکانیکی حرارتی آنیل تک‌فاز β و آنیل دوفاز α+β در آلیاژ نوین Ti-۳Al-۸Mo-۷V-۳Cr است. به این منظور، روی یک تسمه از این آلیاژ، عملیات‌ حرارتی آنیل انحلالی در منطقه تک‌فاز β، نورد سرد و تبلورمجدد و بر روی تسمه دیگر، عملیات‌ حرارتی آنیل انحلالی در منطقه دو‌فاز α+β انجام شد. سپس، نمونه‌هایی از این تسمه‌ها در دمای ۵۵۰ درجه سانتی گراد تحت عملیات پیرسازی تک‌ مرحله‌ای قرار گرفت.  همچنین جهت انجام عملیات‌ پیرسازی دو‌مرحله‌ای، نمونه‌هایی در دمای ۳۰۰ و ۵۵۰ درجه سانتی‌گراد به ترتیب جهت پیرسازی اولیه و ثانویه تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند. پس‌از آن، تحولات ساختاری آلیاژ بوسیله‌ی میکروسکوپ الکترونی روبشی و تفرق اشعه‌ی ایکس و خواص کششی بوسیله‌ی آزمایش کشش سرد ‌مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، سیکل بهینه عملیات حرارتی آلیاژ Ti-۳۸۷۳، پیرسازی دومرحله‌ای پس از آنیل در منطقه دوفاز α+β است که منجر به دستیابی به استحکام تسلیم ۱۱۹۰ مگاپاسکال و ازدیادطول ۷/۱۴% شد. در این حالت، ساختار بدست آمده فاقد آلفای مرزدانه‌ای بوده و آلفای ثانویه تشکیل شده دارای طول کمتر از ۵/۰ میکرومتر و میانگین ضخامت آن ۱۵/۰ میکرومتر می‌باشد.
مریم مرکباتی، محمد جواد کریمیان، حسن بدری،
دوره ۲۳، شماره ۳ - ( اسفند ۱۴۰۱ )
چکیده

 هدف از پژوهش حاضر، بررسی رفتار کار داغ سوپرآلیاژ پایه کبالت نیکل نسل جدید با ترکیب شیمیایی Co-۲۲,۸Ni-۳.۴Al-۸Cr-۱۷.۱W-۱.۵Ti-۲.۸Ta-۱.۵Nb-۱.۵Mo-۰.۰۶C-۰.۰۲B(%wt) به واسطه انجام آزمایش فشار، ارائه معادله بنیادی و نقشه فرایند تغییر شکل و تعیین مناطق امن و نا امن تغییر شکل است. در این راستا آزمایش فشار داغ در محدوده دمایی۱۲۰۰-۱۰۵۰ درجه سانتیگراد، با گام۵۰ درجه سانتیگراد و نرخ‌های کرنش ۱/۰ ، ۰۱/۰ و ۰۰۱/۰  بر ثانیه تا کرنش ۷/۰ انجام شد. ارزیابی معادلات بنیادی حاکم بر فرایند تغییر شکل داغ سوپرآلیاژ، نشان داد که مدل ارائه شده براساس معادله سینوس هایپربولیک، نتایج تجربی را با دقت قابل قبولی پیش‌بینی می‌نماید. با استفاده از معادله اشاره شده، انرژی فعال‌سازی تغییر شکل داغ آلیاژ مورد بررسی در پژوهش حاضر، ۴۹۷ کیلو ژول بر مول بدست آمد. بر اساس نقشه فرآیند ترسیم شده برای آلیاژ مورد بررسی در پژوهش حاضر در کرنش ۴/۰، یک منطقه ناپایداری در دمای  ۱۰۵۰ درجه سانتیگراد و نرخ کرنش ۰۱/۰ بر ثانیه مشاهده شد. این درحالی است ‌که با افزایش دمای تغییرشکل، گستره و شدت منطقه ناپایداری کاهش یافت. با توجه به نتایج حاصل از نقشه فرایند و معادلات بنیادی، شرایط بهینه تغییر شکل آلیاژ مورد بررسی در محدوده دمایی ۱۱۵۰ درجه سانتیگراد تا ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد و نرخ کرنش ۱/۰ برثانیه و محدوده دمایی ۱۱۰۰ درجه سانتیگراد تا ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد و نرخ کرنش‌های ۰۱/۰ بر ثانیه تا ۰۰۱/۰ بر ثانیه با حداکثر بازده مصرف انرژی ۴۵ درصد تعیین شد.
 
مهناز دباغی، مریم مرکباتی،
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( بهمن ۱۴۰۲ )
چکیده

در این پژوهش، به منظور ارزیابی انعطاف‌پذیری و در نتیجه منطقه مناسب کارپذیری آلیاژ نوین تیتانیوم  Ti-۳Al-۸Mo-۷V-۳Cr(Ti-۳۸۷۳)، آزمایش کشش گرم در مناطق دوفاز آلفا بتا و تک­فاز بتا با نرخ کرنش ۱/۰ بر ثانیه در محدوده دمای oC ۶۵۰ تا۸۵۰ انجام شد. به ‌منظور برقراری ارتباط میان تحولات ریزساختاری و انعطاف‌پذیری، ریزساختار نمونه‌ها قبل و پس از تغییرشکل گرم توسط میکروسکوپ­های نوری و الکترونی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان انعطاف‌پذیری حاصل از آزمایش کشش گرم آلیاژTi-۳۸۷۳، در محدوده دمایی oC ۶۵۰ تا ۷۵۰ به دلیل وقوع استحاله فازی آلفا به بتا و حذف تدریجی فاز آلفا، از ۳۳% به ۵۴% افزایش یافت و حداکثر میزان انعطاف­پذیری آلیاژ در دمای oC ۸۵۰ به میزان ۷۱% بدست آمد. بررسی­های ریزساختاری، مرزدانه­های کشیده شده و مضرس شده را نشان داد که حاکی از وقوع بازیابی دینامیک است. همچنین دانه­های تبلور مجدد یافته در ریزساختار نمونه تغییر شکل یافته در دمای oC ۸۵۰ مشاهده شد. لذا می­توان بیان نمود مکانیزم ترمیم آلیاژ Ti-۳۸۷۳ هنگام آزمایش کشش گرم، بازیابی دینامیک و در ادامه اندکی تبلور مجدد دینامیک است. در نهایت بررسی نتایج انعطاف‌پذیری پژوهش حاضر نشان داد که محدوده دمایی مناسب تغییر شکل آلیاژ Ti-۳۸۷۳ ، oC ۸۰۰ تا۸۵۰ است.

 

صفحه ۱ از ۱