جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای مهری خوانساری
محمدحسین صبور، مهدی فکور، نبی مهری خوانساری،
دوره ۱۴، شماره ۱۴ - ( ويژه‌نامه دوم ۱۳۹۳ )
چکیده
فرآیند شکست قطعات اورتوتروپیک، عموماً با پیدایش ناحیه‌ای تحت عنوان ناحیه آسیب(ناحیه فرآوری شکست)در نوک ترک همراه است. تعیین خواص مکانیکی این ناحیه، می‌تواند به پیش بینی میزان و یا حتی جهت رشد ترک موجود در قطعات اورتوتروپیک کمک کند. این ناحیه شامل انبوهی از میکروترکها است که به دلایل متعدد، تحلیل و بررسی فرآیند شکست در اینگونه مواد را بسیار دشوار کردهاست و از طرفی باعث نوعی مقاومت در ناحیه آسیب میشود که این عامل نیز می‌تواند در بهبود خواص شکست ماده تأثیرگذار باشد. تاکنون مدل‌هایی به‌منظور تعیین خواص مکانیکی این ناحیه ارائه‌شده است اما به دلیل پیچیدگی‌های بسیار زیاد این ناحیه، نتایج حاصله به‌درستی مبین رفتار این ناحیه نبوده است. ضمناً مدل‌های موجود با روش‌های نوین تجربی و عددی مقایسه و صحتسنجی نشده است. درتحقیق حاضر مدلی جدید بر مبنای نتایج تجربی و عددی به‌منظور بررسی خواص مکانیکی ناحیه آسیب در مواد اورتوتروپیک ارائه‌شده است. این مدل برخلاف مدل‌های پیشین می‌تواند با ارائه یک بازه برای مدول الاستیسیته، خواص مکانیکی این ناحیه را برای حالت وجود یا عدم وجود برهمکنش بین میکروترکها تخمین بزند. همچنین به منظور کارایی بیشترِ مدل ارائه شده، این مدل با روش‌های تجربی و عددی مقایسه و صحتسنجی شد.
محمد رضا وزیری سرشک، علیرضا آرایی، احمدرضا فرخی، نبی مهری خوانساری،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
در این مقاله اصلاح طراحی و ساخت استواره آیوزیپسکیو مورد ارزیابی قرار گرفت. این استواره می تواند با اعمال بار برش درون لایه‌ای بر روی نمونه کامپوزیتی، خواص مکانیکی کامپوزیت‌ها را در مد شکست II پیشبینی کند. در این تحقیق، ابتدا، استواره متداول قبلی مطابق استاندارد ساخته شد. سپس، با انجام آزمایش بر کامپوزیت های پایه پلیمری (کربن-اپوکسی) و چوب (به عنوان کامپوزیت طبیعی)، اشکالات موجود در این استواره مشخص شد. در نهایت با انجام ۶ اصلاح اساسی در ساختار استواره، طرح جدید ارائه گردید. همچنین، مشخص شد که با اعمال این اصلاحات، میزان تمرکز نیروی برشی (در ناحیه‌ی برش) و همچنین میزان دقت آزمایش، افزایش می یابد. بر این اساس، پس از ساخت استواره جدید و انجام آزمایش بر روی مواد چوب و کامپوزیت های پایه پلیمری و با استفاده از روابط انحراف معیار موجود در استاندارد، میزان انحراف معیار دو استواره به ترتیب به %۸۲,۷ و %۴۸ در مورد چوب و کامپوزیت پایه پلیمری، کاهش یافت که این خود حاکی از افزایش دقت فیکسچر می‌باشد. بعلاوه نوسان های موجود در نمودار حاصل از استواره طرح جدید نیز به مقدار قابل توجهی کاهش یافت.
