پل ها از جمله مهمترین و پرکاربردترین سازه های رودخانه ای هستند که از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته اند. با احداث پل در مسیر رودخانه معمولا عرض طبیعی رودخانه کاهش یافته و مانعی در برابر جریان به وجود می آید که سبب می شوند عمق آب در بالادست پایه بیشتر از عمق نرمال شود. این افزایش عمق را فراآب می نامند که در طراحی پل ها بسیار حائز اهمیت است. بدین منظور در تحقیق حاضر به کمک مدل آزمایشگاهی و بکارگیری پایه پل هایی با سطح مقطع دایره ای و گرده ماهی شکل، اثرات عدد فرود، میزان تنگ شدگی مسیر جریان()، تاثیر زاویه پایه نسبت به جریان، شکل پایه و نسبت طول به ضخامت پایه بر روی پدیده فراآب مورد بررسی قرار گرفته است. با بررسی عدد فرود در تنگ شدگی های مختلف مشخص شد که به طور کلی میزان پدیده فراآب با عدد فرود رابطه مستقیم دارد. در زاویه ۲۰ درجه و با تغییر فرود به میزان ۲/. در تنگ شدگی ۸۷۷/. تغییرات نسبی سطح آب در بالادست پایه پل() برابر با ۱۲/۰ بوده و در تنگ شدگی ۶۳۱/۰  مقدار آن برابر با ۵۷/۰ می باشد. نتایج نشان داد در فرود ثابت، با افزایش تعداد پایه ها در عرض ثابت کانال، میزان فراآب افزایش می یابد. همچنین نتایج حاکی از آن است که مقدار بالاآمدگی آب متاثر از شکل پایه پل نیز می باشد و تغییر زاویه قرارگیری پایه ها نیز بر شکل گیری این پدیده تاثیرگذار می باشد. به طوریکه با افزایش زاویه پایه پل در حالت گرده ماهی از ۱۵ به ۲۰ درجه مقدار فراآب افزایش بیشتری نسبت به تغییر زاویه از ۱۰ به ۱۵ درجه دارد. در نهایت با در نظرگرفتن همه پارامترها، روابط تجربی جهت برآورد فراآب در هر دو مدل پایه پل بدست آمد.