جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای نیک فرجام

علیرضا نیک فرجام، رهام رفیعی، محمد حسین صبور، مصطفی طاهری،
دوره ۱۳، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده

استفاده از نانوکامپوزیت های حاوی نانولوله کربنی در صنایع فضایی به علت خواص منحصر به فرد و چند منظوره آنها رونق خاصی یافته است. استخراج خواص الکتریکی و الکترومغناطیسی مواد نانوکامپوزیتی در باند فرکانسی ۱۲,۴ تا ۱۸ گیگاهرتز مسئله مهمی برای توسعه این مواد بشمار می¬رود. در این مقاله بررسی¬های آزمایشگاهی بر روی خواص الکتریکی و الکترومغناطیسی پلیمرهای تقویت شده با نانولوله¬های کربن صورت گرفته، خصوصیاتی از جمله رسانایی الکتریکی DC و AC، گذردهی الکتریکی، ضرایب انتقال و انعکاس، تانژانت تلفات و عمق پوستی در باند فرکانسی Ku (۱۲.۴ تا ۱۸ گیگاهرتز) مشخصه سازی می گردد. از روش پلیمریزاسیون درجا برای ساخت نانوکامپوزیت¬های متشکل از رزین وینیل¬استر و نانولوله¬های کربن چند دیواره استفاده شده است. برای توزیع نانولوله¬های در بستر رزین از تجهیز التراسونیک استفاده شده است و جهت اندازه¬گیری خواص الکتریکی نمونه¬ها از تحلیلگر بردار شبکه استفاده شده است. کسر وزنی نانولوله¬های کربنی چند دیواره در حدود ۰.۱ تا ۳ درصد انتخاب شده است تا بتوان تاثیر میزان نانولوله بر روی خواص را ارزیابی نمود. در نهایت با استفاده از مدار معادل الکتریکی، رفتار نمونه¬های آزمایشگاهی بر اساس مطالعه نیمه تجربی توصیف می گردد.

دوره ۱۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۱ )
چکیده

هدف: آستروسیت‏ها بیشترین سلول‏های موجود در مغز هستند. این سلول‏ها قادرند االتهاب سیستم اعصاب مرکزی را وابسته به سایتوکین‏هایی که تولید می‏کنند آغاز یا مهار نمایند. انتقال پیام اینترلوکین ۱۹، اینترلوکین ۲۰ و اینترلوکین ۲۴ از طریق اتصال به یک گیرنده هترودایمر متشکل از زنجیره α اینترلوکین ۲۰R۱ و زنجیرهβ  اینترلوکین ۲۰R۲ صورت می‏گیرد. مطالعات گذشته روشن نموده‏است که انتقال پیام توسط این کمپلکس‏های گیرنده واکنش‏های ایمنی را تحت تأثیر قرار می‏دهد؛ اما اعمال زیست‏شناختی اینترلوکین ۲۰R۱ و اینترلوکین ۲۰R۲ در مغز تاکنون روشن نشده است. به عنوان اولین مرحله برای شناخت نقش این گیرنده‏های سایتوکینی در مغز، بیان گیرنده‏های اینترلوکین ۲۰R۱ و اینترلوکین ۲۰R۲ توسط آستروسیت‏های موش C۵۷BL/۶ بررسی شد. مواد و روش‏ها: در این تحقیق آستروسیت‏ها و رده سلولی آستروسیتوما ۱۳۲۱N۱ توسط پپتید میلین الیگودندروسیت گلیکوپروتئین، لیپو پلی‏ساکارید و GM-CSF تحریک شدند و تولید پروتئین گیرنده‏های اینترلوکین ۲۰R۱ و اینترلوکین ۲۰R۲ به روش فلوسیتومتری بررسی شد. همچنین تأثیر لیپو پلی‏ساکارید بر تولید mRNA این گیرنده‏های سایتوکینی توسط آستروسیت با استفاده از روش RT-PCR مطالعه شد. نتایج: برای اولین بار در این مطالعه نشان داده شد که آستروسیت‏ها قادرند mRNA اینترلوکین ۲۰R۱ و اینترلوکین ۲۰R۲ نه تنها در پاسخ به تحریک لیپو پلی‏ساکارید بلکه در غیاب آن نیز بیان نمایند. به علاوه؛ بیان پروتئین اینترلوکین ۲۰R۱ و اینترلوکین ۲۰R۲ بر سطح آستروسیت‏ها و رده سلولی آستروسیتوما ۱۳۲۱N۱ تشخیص داده نشد. نتیجه‏گیری: mRNA اینترلوکین ۲۰R۱ و اینترلوکین ۲۰R۲ به طور ساختاری و دایم در آستروسیت‏ها بیان می‏شود.. از آن‏جایی که در بیشتر فرآیندهای نوروپاتولوژیک آستروسیت‏ها و سایتوکین‏های التهابی نقش دارند این یافته‏ها که برای اولین بار گزارش می‏شود در تحقیقات آینده اهمیت ویژه‏ای دارد.

صفحه ۱ از ۱