جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای وزیری یزدی
دوره ۲، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۷ )
چکیده
هدف پژوهش: امروزه با افزایش سرطان، بسیاری از دانشمندان برآنند که این بیماری را درمان کنند و به همین جهت داروهای متعددی در این زمینه تولید شده است که اثرات جانبی برروی بافت های غیر هدف دارند، یکی از راههای غلبه بر این مشکل استفاده از نانوذرات کیتوسان به عنوان حامل داروها می باشد زیرا کیتوسان به عنوان یک ترکیب غیرسمی دارای خاصیت زیست تخریب پذیر و زیست سازگار بوده و کاربرد های بسیاری در زمینه داروسازی و پزشکی دارد. روش: در این تحقیق داروی ۵-فلوئوراسیل به عنوان یک داروی ضد سرطان سینه، با استفاده از نانوذرات مغناطیسی کیتوسان که درون ماتریس گلیسرول مونولئات پوشش داده شده است برای دارورسانی هدفمند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: سپس جهت مطالعه ویژگیهای سطحی نانو جاذب اصلاح شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، برای بررسی ساختار از طیف سنجی مادون قرمز و برای تعیین مقاومت حرارتی آنالیز وزن سنجی-حرارتی، جهت تجزیه تحلیل ساختار نمونه از طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس، برای بررسی خواص مغناطیسی نانو ذره سنتز شده از دستگاه مغناطیس سنج و جهت تشخیص نوع فاز تشکیل شده در شبکه ماتریس گلیسرول مونولئات از میکروسکوپ نوری پلاریزه استفاده شد. همچنین مطالعه رهایش اسانس در محیط برون-تنی میزان ۹۰% در طول ۳۰ ساعت را نشان داد. نتیجه گیری: نانوذرات مغناطیسی کیتوسان در ماتریس گلیسرول مونولئات تهیه شده در شرایط بهینه با ساختار کروی و پایداری حرارتی بالا، می تواند به عنوان حاملی مناسب برای مصارف دارویی و علی الخصوص داروی ۵-فلوئوراسیل به کار رود.
دوره ۱۶، شماره ۸۸ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
با توجه به آلودگیهای ناشی از پلیمرهای زیست تخریب ناپذیر در بسته بندی مواد غذایی، امروزه نیاز به استفاده از نانوالیاف طبیعی و زیست تخریبپذیر در صنعت بستهبندی بهطور چشمگیری احساس میشود و یکی از سادهترین روشهای تولید نانوالیاف الکتروریسی میباشد. در این تحقیق، الکتروریسی کلاژن نوع اول (استخراج شده از دم موش) به همراه بتا سیکلودکسترین و نانورس مورد بررسی قرار گرفت و از اسید استیک بهعنوان یک حلال بی خطر به لحاظ محیط زیستی استفاده شد. جهت طراحی آزمایش، از نرم افزار طراحی آزمایش (Design Expert ۷,۰) استفاده شد و تاثیر متغیرهای مستقل شامل نسبت وزنی-وزنی بتاسیکلودکسترین به کلاژن (X۱)، نسبت حجمی-وزنی نانورس به کلاژن (X۲) و نرخ تغذیه محلول (X۳) بر روی متغیر وابسته شامل قطر نانوالیاف (Y۱) بررسی شد. فرایند الکتروریسی با شرایط ولتاژ بهینه ۱۲ کیلو ولت، فاصله بین نوک سوزن و جمع کننده ۱۲۰ میلیمتر، در دما و فشار محیط و بر اساس جدول طراحی صورت پذیرفت. از نانورس بهدلیل داشتن خواص ممانعتی و ضد میکروبی و از بتاسیکلودکسترین بهعلت داشتن ساختار خاص که باعث بهوجود آمدن سطوح آب دوست و آب گریز میشود، استفاده شد. جهت بررسی شکل نانو الیاف از میکروسکوپ الکترونی روبشی، بررسی ساختار از طیف سنجی مادون قرمز، برای بررسی عناصر موجود از طیفنگاری فلوئورسانس اشعه ایکس و برای تعیین مقاومت حرارتی آنالیز وزن سنجی حرارتی استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد، نانوالیاف بهینه با مشخصات ۰۱/۱۲۳ نانومتر و دارای ساختاری یکنواخت و بدون نقص و همچنین ویسکوزیته ۳۳/۱۴۵ میلی پاسکال-ثانیه بهدست آمد.
مجید خوانساری، حسین خدارحمی، سید عباس وزیری یزدی،
دوره ۱۷، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۶ )
چکیده
یکی از روشهای جدید که اخیرا مورد توجه محققان قرارگرفته است استفاده از نانوذرات برای تقویت کامپوزیتها میباشد که در عین حال که در وزن سازه تغییری ایجاد نمیکند خواص مکانیکی و فیزیکی آن را بهبود میبخشد. یکی ازاین مواد نانولولهکربنی میباشد که از زمان کشف آن تاکنون کاربرد گستردهای در صنعت پیداکرده است. در این مقاله، پاسخ پنلهای هیبرید آلومینیوم وکامپوزیت ساخته شده از اپوکسی و کولار و پنلهای هیبرید آلومینیوم و نانوکامپوزیت اپوکسی و کولار در اثر ضربه بالستیک مورد بررسی قرار گرفت. چهار گروه از پنلهای فوق با درصدهای صفر، نیم، یک و یکونیم درصد نانولوله کربنی ساخته شد. نمونه های هیبریدی که در این تحقیق ساخته شده و مورد آزمایش قرار گرفته، با روش لایهچینی دستی و پرس گرم انجام شده است. ضخامت پنلهای فوق که متشکل از دوصفحه آلومینیومی و ده صفحه کولار ۲۹ است، ثابت بود. آزمونهای ضربه بالستیک با استفاده از پرتاب گلوله مخروطی ۷,۶ گرمی و با دو سرعت میانگین۲۲۰ و۲۷۵ متر بر ثانیه توسط تفنگ گازی انجام شد. سرعت ورودی و خروجی در هریک از نمونهها بوسیله سرعتسنج لیزری مشخص گردید. مقدار جذب انرژی و جذب انرژی ویژه عبور پرتابه به عنوان معیاری برای مقایسه کارایی بالستیک پنلهای مختلف تعیین گردید. نتایج نشان داد از میان چهار نمونه مورد بررسی، پنل حاوی یک درصد نانولوله کربنی بیشترین جذب انرژی و مقاومت بالستیکی را دارا است.