جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای وکیلی پور
کیومرث مظاهری، مسعود دربندی، شیدوُش وکیلی پور،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۸۵ )
چکیده
در هر شبیه‌سازی عددی دو مرحله اساسی یعنی گسسته‌سازی میدان حل (تولید شبکه) و گسسته‌سازی معادلات حاکم وجود دارد. در این تحقیق در مرحله اول برای گسسته‌سازی میدان جریان از شبکه بی‌سازمان مثلثی استفاده می‌شود. این شبکه به‌دلیل قابلیت اعمال و کارایی مناسب در هندسه‌های بسیار پیچیده و همچنین سهولت عملیات تطبیق، به عنوان روشی سرامد در گسسته‌سازی میدان جریان شناخته شده است. در قدم دوم، برای گسسته‌سازی معادلات حاکم، از روش المانهای محدود- که توانایی و مزایای ویژه‌ای در تحلیل مسائل با هندسه و مرز پیچیده داشته و مزیتهای روش ضمنی را دارد- استفاده شده است. در این تحقیق راهکاری مناسب برای کاربرد یک روش ضمنی بر روی شبکه بی‌سازمان مثلثی ارائه می‌شود. علاوه براین، برای گسسته‌سازی عبارتهای جابجایی در معادلات ناویر- استوکس (Navier-Stokes) از کلیه مزایا و امکانات روش بالادست و بقایی استفاده شده و گسسته‌سازی عبارتهای لزجتی در این معادلات به روش المانهای محدود انجام می‌شود. در انتها روابط توسعه داده شده برای جریان لزج در داخل مجاری، آزمایش شده است که نتایج به‌دست آمده بسیار رضایت بخش است.
شیدوش وکیلی پور، مسعود محمدی، روزبه ریاضی،
دوره ۱۶، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده
کار اصلی در روش‌های حجم محدود، تخمین صحیح مقادیر روی سطوح گذرنده شارها براساس مقادیر محاسبه‌شده در گره‌ها یا مراکز سلول‌ها است. در این راستا، رهیافت بالادست از کارآمدترین روش‌ها در تخمین مقادیر روی سطوح حجم کنترلی است. رهیافت بالادست با تکنیک‌های متنوع و دقت‌های مناسبی در روش‌های حجم محدود روی انواع شبکه‌های باسازمان و بی‌سازمان توسعه یافته است. در پژوهش حاضر، روش بالادست مبتنی بر فیزیک جریان (PIS) به رهیافت حجم کنترل مرکزسلولی با یک حلگر ضمنی کوپل توسعه یافته و نتایج آن با روش‌های اختلاف نمایی (EDS) و اختلاف بالادست مورب (SUDS) در جریان حفره برای اعداد رینولدز ۴۰۰ تا ۱۰۰۰۰ و جریان گذرنده از روی پله در عدد رینولدز ۸۰۰ مقایسه شده است. نتایج نشان‌دهنده اختلاف قابل ملاحظه روش EDS با مراجع، بویژه برای جریان حفره در اعداد رینولدز بالا است که علت آن تشدید پخش کاذب در اثر بالا رفتن عدد رینولدز و ناهم‌راستایی خطوط جریان و شبکه است. مقایسه نتایج دو روش SUDS و PIS نیز نشان از نزدیکی نتایج این دو روش در جریان روی پله و اختلاف قابل توجه آن‌ها در جریان درون حفره دارد. اختلاف نتایج روش SUDS در جریان حفره را می‌توان به تأثیرناپذیری این روش از اختلاف فشار بین نقاط سطح سلول و بالادست ارتباط داد که در جریان‌هایی با فیزیک حاکم گردابه‌ای بسیار اهمیت دارد. در مقابل، روش PIS با از طریق یک معادله مومنتوم در راستای خط جریان، توانسته است نتایج خوبی از نظر تسخیر ساختارهای گردابه‌ای جریان و تطابق با نتایج مراجع به‌دست آورد.
