---

آکوستیک امیشن یکی از روشهای بررسی مکانیزم خوردگی می باشد که از این روش پیشرفته می‎توان برای تشخیص عیوب مختلف در سازه‌های تحت بار و اجزای آنها در زمینه تستهای غیر مخرب استفاده کرد. در این مقاله خورندگی محلولهای اسید سولفوریک و اسید کلریدریک بر روی فولادهای زنگ نزن ۳۰۴، ۳۱۶و فولاد GTD-۴۵۰با استفاده از آکوستیک امیشن مورد بررسی قرار گرفته است. برای این موضوع، اطلاعات آکوستیک امیشن مربوط به آزمایشهای خوردگی جمع‌آوری و مورد تحلیل قرار گرفت. با توجه به نمودار آزمایشها مجموع کانت در نمونه‌های دارای تنش بسیار بیشتر از نمونه های بدون تنش است که ناشی از حساسیت بالای فولادهای زنگ نزن در خوردگی تحت تنش می‌باشد. همچنین بازه فرکانسی نمونه‌های دارای تنش از بازه فرکانسی نمونه های بدون تنش کمتر می‌باشد. مجموع کانت فولاد زنگ نزن ۳۰۴ در نمونه‌های دارای تنش و بدون تنش بیشتر از فولاد زنگ نزن ۳۱۶ می‌باشد. خوردگی ناگهانی و شدید در اسید کلریدریک برای مواد تست شده به ویژه در نمونه‌های تحت تنش فولاد زنگ نزن ۳۰۴ مشاهده گردید که بسیار مخرب می‌باشد؛ زیرا این نوع از خوردگی باعث ایجاد حفره‌هایی با تمرکز تنش بالا و در نهایت شکست سازه می شود.

---

در این پژوهش به بررسی توزیع تنش در حفره­های خوردگی روی پره­ی کمپرسور توربین گازی به روش المان مرزی پرداخته می­شود. در این راستا ابتدا نمونه­ی خمش دو نقطه­ای از جنس پره­ی کمپرسور توربین گازی ساخته شده و به کمک آزمون پتانسیو استاتیک تحت پتانسیل mV_SCE ۳۵۰ در محلول ۵/۳ درصد وزنی سدیم کلرید قرار می­گیرد تا نمونه در محل خمش بیشینه دچار خوردگی حفره­ای شود. سپس عمق حفره­های رشد یافته با استفاده از دستگاه ادی­کارنت محاسبه می­شود. با شبیه­سازی نمونه­ی تحت خوردگی حفره­ای در نرم­افزار کامسول و تطابق نتایج آن با نتایج دستگاه ادی­کارنت مشخص شد که شبیه­سازی تا حد زیادی می­تواند جایگزین تست آزمایشگاهی شود. برای محاسبه­ی توزیع تنش کششی در مقطع عرضی نمونه­ی تحت خوردگی حفره­ای، گسسته­سازی معادله­ی لاپلاس حاکم بر نمونه انجام شد. با حل معادلات گسسته­سازی شده و مقایسه­ی آن­ها با نتایج نرم­افزار کامسول نتایج یکسانی بدست آمد. با توجه به نتایج، حفره تمایل دارد به صورت سطحی رشد کند. این یعنی رشد سطحی حفره از رشد آن در جهت عمق بیشتر است. دلیل این امر این است که در نزدیکی سطح نمونه، تنش کششی و پتانسیل الکتریکی زیاد است و همچنین واکنش­های شیمیایی و خوردگی در نواحی نزدیک به سطح حفره بیشتر است.

---

خوردگی داغ و رشد لایه اکسیدی (TGO) عوامل مخربی در پوشش‌های سد حرارتی (TBC) هستند که در شرایط کاری منجر به شکست پوشش می‌شوند. در مطالعه حاضر رفتار خوردگی داغ و تغییرات TGO برای TBC های که لایه رابط آن با روش‌های اسپری پلاسمای اتمسفر (APS) و پاشش حرارتی سوخت اکسیژن با سرعت بالا (HVOF) اعمال شدند ارزیابی شده است. هر دو نوع پوشش برای شرایط یکسان تحت آزمایش خوردگی داغ سیکلی با دمای ۱۱۰۰ درجه سانتی‌گراد در معرض نمک‌های مذاب Na_۲SO_۴ و V_۲O_۵ قرار داده شدند سپس ریزساختار آن‌ها با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی (SEM) و آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD) بررسی شده است. همچنین تغییرات ضخامت TGO در سیکل‌های مختلف با استفاده از نرم‌افزار Image J و تصاویر SEM اندازه‌گیری شده است. نتایج نشان می‌دهد با نفوذ مذاب نمک‌های خورنده و واکنش آن با لایه YSZ یک تغییر فاز از تتراگونال به مونوکلینیک برای زیرکونیا اتفاق افتاده است و همچنین با تخلیه ایتریا از ساختار پوشش، محصولات واکنشی YVO_۴ برای TBC ها به وجود آمده است. تحمل سیکل خوردگی داغ TBC ها و رفتار رشد TGO نشان می‌دهد پوشش‌های که لایه رابط آن‌ها با روش HVOF اعمال شده است عملکرد بهتری نسبت به روش APS نشان می‌دهند.