جستجو در مقالات منتشر شده
۶ نتیجه برای کاظم نژاد
دوره ۸، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۳ )
چکیده
موضوع تحقیق: حضور فلزات سنگین در آبهای سطحی و زیرزمینی و به دنبال آن ورود این دسته از فلزات به آبهای شرب در غلظتهای بالا تأثیرات جبرانناپذیری بر سلامت انسانها دارد. در این راستا، از گذشته تا کنون استفاده از روش استخراج فاز جامد به‌عنوان روشی معمول و کاربردی برای حذف فلزات سنگین از نمونه های آب و فاضلاب محسوب میشده است. بنابراین تولید جاذبهای مؤثر روش استخراج فاز جامد برای حذف یونهای فلزات سنگین از درجه اهمیت بالایی برخوردار است.
روش تحقیق: در پژوهش حاضر، مولکولهای پلیوینیل الکل با استفاده از ترکیبات سیانوریک کلرید و تریاتوکسی‌سیلیل‌پروپیل‌آمین به نانوذرات هسته-پوسته Fe۳O۴@SiO۲ متصل شدند. در ادامه نانوذرات سنتزی به‌عنوان جاذبی مؤثر برای حذف یون فلز سنگین Pb۲+ از محلولهای آبی مورد استفاده قرار گرفتند. خصوصیات ساختاری، ریختار (Morphology) و اندازه ذرات با استفاده از طیفسنجی فروسرخ تبدیل فوریه، پراش انرژی پرتوی ایکس، پراش پرتوی ایکس، گرماوزن‌سنجی، مغناطیسسنجی نمونه مرتعش و میکروسکوپی الکترونی عبوری و پویشی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج اصلی: بهینه سازی پارامترهای مؤثر در عملکرد جذبی جاذب همچون pH، دوز جاذب و مدت زمان تماس در mL ۵۰ محلول (با غلظت اولیه mg/L ۵۲/۷۲) در دمای محیط انجام شد. نتایج بررسی ها نشان داد که بهترین عملکرد جذبی در pH برابر با ۷ در مدت زمان min ۳۵ و مقدار mg ۳۲ از جاذب اتفاق می افتد که منجر به حذف یون فلز سنگین Pb۲+ به میزان ۸۹% از محلول می شود. علاوه بر این، نانوجاذب سنتزی توانایی بازیابی و استفاده پی درپی تا ۵ مرتبه در فرایند جذب-واجذب را بدون کاهش جدی در فعالیت عملکردی دارد.
دوره ۹، شماره ۰ - ( Summer ۲۰۰۷- ۱۳۸۵ )
چکیده
هدف: یکی از روشهای کارامد در بررسی سیستم بینایی، بهره‌گیری از آزمون VEP و ارزیابی پتانسیلهای برانگیخته بینایی است. مدولاسیون و القای پارامترهای اپتیکی مانند رنگ، فرکانس فضایی و کنتراست کمتر مورد توجه بوده که این امر عمدتاً ناشی از محدودیتهای فنّاوری و ابزاری است. توسعه نرم‌افزاری و سخت‌افزاری کامپیوتر امکان تنوع و انعطاف چشمگیر در طراحی و پیاده‌سازی الگوهای برانگیزاننده پتانسیلهای بینایی را فراهم کرده است.
مواد و روشها: با استفاده از بسته نرم‌افزاری دلفی۵ ۱ و بهره‌گیری از اصول سایکوفیزیک بینایی در حوزه رنگ، فرکانس فضایی و کنتراست الگوهایی طراحی و پیاده‌سازی شد. همچنین برای هماهنگی و همزمانی تغییر الگوها و سیستم ثبات مجموعه نرم‌افزاری و سخت‌افزاری، مکملی به نرم افزار اصلی اضافه شد. بدین ترتیب با بهره‌گیری از یک تخته مدار توسعه و مبدل آنالوگ به دیجیتال۲ و مدار تک پایداره۳ امکان تغییر الگوها از نظر شاخصهای اپتیکی بر اساس الگوریتم از قبل طراحی شده‌ای به‌وسیله راه‌انداز۴ سیستم VEP فعال و راه‌اندازی شد.
نتیجه‌گیری: با استفاده از پنجره‌های متعدد با روال منطقی، که برای کاربر حداکثر سهولت را فراهم سازد، این امکان در اختیار کاربر قرار گرفت که بتواند تمامی متغیرهای اپتیکی مهم در برانگیزش پتانسیلهای بینایی شامل رنگ، کنتراست و فرکانس فضایی را به‌طور مستقل و نیز به طور متعامل با سایر پارامترهای اپتیکی تغییر دهد. به این ترتیب امکان القا و مدولاسیون عوامل اپتیکی میسر خواهد شد. مدولاسیون زمانی، فضایی و کانتراست الگوها به صورت مستقل و وابسته به سیگنال راه‌انداز دستگاه VEP فراهم شد. تعامل دینامیک عوامل اپتیکی را در بررسی‌های VEP افقهای جدیدی را مطرح خواهد کرد.
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۰ )
چکیده
هدف: تأثیر آلل‌ها، ژنوتیپ‌ها و هاپلوتایپ‌های HLA–DRB۱ و HLA–DQB۱ بر سن شروع بیماری دیابت نوع یک در ایران بررسی شد.
مواد و روشها: آلل‌های HLA–DRB۱, -DQB۱ در ۱۰۵ بیمار دیابتی نوع یک و ۱۰۰ فرد سالم از قومیتهای مختلف، با سن شروع بیماری مقایسه شد. بیماران براساس سن شروع بیماری به ۴ گروه سنی (۱-۵، ۶- ۱۰، ۱۱-۱۵، ۱۶- ۲۰ سالگی) طبقه‌بندی شدند و فراوانی هر یک از آلل‌ها، ژنوتیپ‌ها و هاپلوتایپ‌های مستعدکننده و محافظت‌کننده در هر گروه سنی تعیین شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون Fisher's Exact و تعیین نسبت خطر (OR) انجام گرفت.
نتایج: فراوانی آلل HLA–DRB۱*۰۴۰۱ با افزایش سن، کاهش می‌یابد در صورتی که فراوانی آلل HLA–DQB۱*۰۲۰۱ با افزایش سن، افزایش می‌یابد. آلل‌های HLA–DRB۱*۰۳۰۱ و HLA–DQB۱*۰۳۰۲ بهترتیب بیشترین فراوانی را در بیماران رده سنی ۶- ۱۰ و ۱-۵ سال نشان می‌دهد. هاپلوتایپ HLA–DRB۱*۰۴۰۱–DQB۱*۰۳۰۲ به‌طور معنیداری بیشترین فراوانی را در بیماران رده سنی ۱-۵ سال (۹۱۹/۶۹ OR:،
۷-۱۰×۲P:) و هاپلوتایپ HLA–DRB۱*۰۳۰۱–DQB۱*۰۲۰۱ به‌طور معنیداری بیشترین فراوانی را در گروه سنی ۶-۱۰ سال (۲۴۳/۶ OR:، ۶-۱۰×۲ P:) نشان می‌دهد.
نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که انواع آلل‌ها، ژنوتیپ‌ها و هاپلوتایپ‌های HLA–DRB۱, -DQB۱ با سن شروع بیماری دیابت نوع یک در ارتباط است. در این بین، افرادی که حامل آلل‌ها و هاپلوتایپهایی هستند که موجب شروع بیماری در سن پایینتری میشود، باید هرچه سریع‌تر تحت مراقبت‌های پیشگیرانه قرار گیرند.
غلامحسن پایگانه، اسماعیل قاسمی، مهدی رحمانی، اعظم کاظم نژاد،
دوره ۱۵، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده
در این تحقیق با استفاده از روش طراحی آزمایش، اثر هیبریدی نانوصفحات گرافن و نانو رس و سازگارکننده پلی پروپیلن پیوندی با انیدرید مالئیک (PP-g-MA) بر استحکام ضربه‌ای نانوکامپوزیت‌های بر پایه پلی‌پروپیلن بررسی گردید. طراحی آزمایش و تحلیل داده‌های آزمایشگاهی با استفاده از نرم‌افزار Minitab ۱۶ و روش طراحی رویه پاسخ انجام شد. ساخت نانوکامپوزیت‌ها، بر اساس روش اختلاط مذاب انجام گرفت. مدل‌های آماری ارائه شده توسط روش رویه پاسخ تطابق خوبی با یافته‌های آزمایشگاهی داشتند و با توجه به مقادیر R-sq و (R-sq(adj دارای اعتبار خوبی می باشند. تحلیل‌های آماری نشان دادند که با افزایش درصد نانوذرات، استحکام ضربه کاهش می‌یابد. ریخت‌شناسی ترکیب‌ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)انجام شد. ریزنگارها نشان دادند که پراکندگی ذرات در درصدهای پایین‌تر بهتراست. آنالیز حرارتی به روش گرماسنجی روبشی تفاضلی (DSC) نشان داد که حضور گرافن تأثیر چندانی بر دمای ذوب نمونه‌ی مورد آزمایش ندارد، اما Tc نانوکامپوزیت را در مقایسه با پلی‌پروپیلن خالص، حدود ۴ درصد افزایش داده است. همچنین با افزودن گرافن درجه تبلور کاهش یافت. در نانوکامپوزیت فاقد گرافن، حضور نانورس تأثیری بر دمای ذوب نداشت اما درجه تبلور، ۷۳/۱۰ درصد و دمای تبلور ۲۳/۲ درصد در مقایسه با پلی‌پروپیلن خالص افزایش یافت که نشان از اثر هسته زایی نانورس دارد.
دوره ۱۶، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
هدف: مطالعات نشان می‌دهد متیلاسیون نابجای پروموتر ژن E- کادهرین باعث خاموش شدن این ژن و در نتیجه کاهش بیان آن میشود. ارتباط کاهش میزان بیان این ژن در سرطانهای مختلف انسانی مشاهده شده است که با مرحله هجوم تومور و متاستاز آن نیز ارتباط دارد. در این راستا این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین متیلاسیون پروموتر E- کادهرین در مبتلایان سرطان روده بزرگ و خصوصیات پاتولوژیکی آن‌ها طرحریزی شد. هرچند که اطلاعات موجود در خصوص پدیده اپی ژنتیک غیرفعال شدن این ژن در سرطان روده بزرگ هنوز کافی نیست. مواد و روشها: به این منظور از ۶۶ بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ که رابطه فامیلی نداشتند، نمونه بافت توموری و نمونه سالم (مجاور تومور) تهیه شد. سپس برای حالتهای متیله و غیر متیله ژن E- کادهرین آغازگر اختصاصی طراحی شد و واکنش زنجیرهای پلیمراز ویژه متیلاسیون انجام شد. بیان این ژن در بافتها نیز توسط آزمایش RT-PCRبررسی شد. نتایج با نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۱ و آزمونهای T و Fisher Exact Test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که ۳۵ تا از ۶۶ نمونه توموری دارای متیلاسیون ژن E- کادهرین بودند (۵۳ درصد) و در هیچ یک از نمونههای سالم (مجاور تومور) متیلاسیونی مشاهده نشد. همچنین مشاهده شد میزان بیان این ژن با میزان متیلاسیون نسبت عکس دارد (۰۵/۰P<). نتیجه‌گیری: به دلیل اهمیت نقش اپیژنتیک در ایجاد سرطان بهویژه سرطان روده بزرگ که متأسفانه در جامعه ما شیوع بالایی دارد، به نظر میآید که مهمترین کار برای انجام استراتژیهای کارآمد در پیشبینی، تشخیص، درمان، پیگیری سرطان روده بزرگ، در دسترس بودن نشانگرهای مولکولی مناسب مانند E- کادهرین است.
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
چکیده
به دلیل محدودیت منابع آب در سطح کشور و ضرورت‌های تولید داخلی گندم از منابع آب تجدیدپذیر، محور اصلی مقاله پاسخ دادن به این مسأله است که میزان مصرف آب در تولید ملی گندم چگونه است؟ این پژوهش براساس روش توصیفی- مقطعی در سطح ملی، انجام محاسبات مبتنی بر نیاز خالص آبیاری گندم، اطلاعات سال زراعی ۹۲-۱۳۹۱ و پرسش‌نامه براساس نمونه‌گیری هدفمند از خبرگان کشاورزی سطح کشور اجرا شد. نتیجه این‌که سهم مصرف خالص آبیاری برای تولید ۹۱۶۵۱۷۶ تن گندم آبی در سال زراعی یادشده برابر با ۸۱۰۶,۴ میلیون مترمکعب برآورد شد. با در نظر گرفتن عدد %۷/۴۴ برای میانگین کارایی کاربرد مزارع، سهم آب در تولید ملی گندم آبی رقمی بالغ بر ۱۸۱۳۵.۱ میلیون مترمکعب برآورد شد. براساس قضاوت خبرگان کشاورزی هر یک از انواع سامانه‌های آبیاری مزارع گندم با توجه به شرایط اقتصادی، اجتماعی و طبیعی نقاط قوت و ضعفی دارند که می‌توان با حضور و مشارکت مؤثر کشاورزان خبره و تشکل‌های کشاورزی در جهت ارتقای کارایی و اثربخشی آن‌ها به انتخاب بهترین نوع سامانه آبیاری اقدام کرد تا مصرف آب در تولید ملی گندم کاهش یابد.
