۹ نتیجه برای گیوی
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده
پوسته سیلیکایی دیاتومها، ساختارهایی زیستی و جایگزین برای ذرات سیلیکایی مزوپورس مصنوعی هستند که بهعلت داشتن سطوح گسترده، منافذ دقیق نانومتری، زیستسازگاری، پایداری مکانیکی و حرارتی، قابلیتهای نوری و امکان اتصال به بیومولکولها، قابلیتهای ممتازی برای طراحی بیوسنسورها دارند. در این مطالعه دیاتوم Chaetoceros sp. برای ساخت بستههای مغناطیسی Fe۲O۳-Au-Biosilica مورد استفاده قرار گرفت. پس از کشت ریزجلبکها، سنتز نانوذرات طلا در دیواره سیلیکایی با روش سنتز زیستی صورت گرفت که ارزیابیها بیانگر سنتز نانوذرات کروی طلا بهصورت پیوسته روی سطوح و منافذ دیواره بود. پس از این مرحله نانوذرات مغناطیسی اکسیدآهن نیز به سطح سیلیکایی دیاتوم متصل و از این طریق امکان هدایت سامانه سیلیکایی با استفاده از میدان مغناطیسی فراهم شد. اصلاح سطح این بستههای مغناطیسی دیاتوم با استفاده از ترکیب APTES امکان اتصال رنگ فلورسنس رودامین و آنتیبادی هرسپتین (Trastuzumab) به این ساختار را فراهم کرد. همچنین موفقیت اتصال سامانه به سلولهای هدف (SKBR۳) با تصاویر میکرسکوپ فلورسنس مورد تایید قرار گرفت. نتایج این مطالعه بیانگر قابلیت ویژه پوسته سیلیکایی این دیاتوم بهعنوان یک بسته "چندمنظوره" در فعالیتهای تشخیصی و درمانی است.
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( پاییز ۱۳۹۹ )
چکیده
میکروسکوپِ فلورسانسِ بازتاب-داخلی-کلی ابزاری کارا، برای مشاهده و ثبت پدیدههای رخ داده در فاصلهای کمتر از صد نانومتر است. از این ویژگی منحصر بفرد میکروسکوپ، برای بررسی "کیفی" اسکلت سلولی، در نزدیکی سطح زیرینِ سلول استفاده میشود. در این مقاله، توزیع اکتینها در فاصلهی کمتر از صد نانومتری از سطحِ تماسِ سلول با بستر زیرین، با استفاده از میکروسکوپِ فلورسانسِ بازتاب-داخلی-کلی برپایه ی منشور، تصویربرداری شده است. کمیسازی اکتینهای اسکلت سلولی برای بررسی خزیدن سلولها از لحظه اتصال اولیه به بستر زیرین تا آغاز حرکت از اهمیت بالایی برخوردار است؛ بدینجهت در این مقاله، با استفاده از محاسبه توزیع سطحی-حجمی مولکولهای فامساز، روشی برای "کمیسازی" توزیع مولکولهای فامساز در نزدیکیِ سطح زیرین سلول، ارایه شده است. این روش جدید، امکان مطالعه خزیدن سلول براساس تصویربرداری لحظهای از سطح سلول را از طریق محاسبه توزیع موضعی مولکولهای فامساز در آن ناحیه فراهم میکند.
ستایش حکاک زرگر، محمدرضا فراهانی، محمد کاظم بشارتی گیوی،
دوره ۱۳، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
در این مطالعه از روش المان محدود به منظور تحلیل رفتار ترمو مکانیکی در جوشکاری لب به لب ورق ها به روش زیرپودری استفاده می شود. به منظور بررسی اثر پارامترهای جوشکاری، بر بزرگی راندمان پروسه جوشکاری زیرپودری، تغییرشکل های بدست آمده از شبیه سازی المان محدود جوشکاری با نتایج حاصل از بررسی های تجربی مقایسه خواهد گردید. با کالیبراسیون مدل المان محدود با استفاده از نتایج بررسی های تجربی، بزرگی راندمان جوشکاری در هر نمونه آزمایش بدست می آید.. بر مبنای این تحقیق، روال لازم برای مدلسازی المان محدود به منظور بررسی تاثیر ولتاژ، شدت جریان و سرعت جوشکاری بر جوشکاری زیرپودری با دقت قابل قبول توسعه داده می شود. تغییرشکل های زاویه ای در ورقی با ضخامت ۱۲ میلیمتر از جنس فولاد کربنی مطالعه خواهند شد. بعد از بررسی نتایج با استفاده از تحلیل های آماری مشخص می گردد، ولتاژ و سرعت جوشکاری اثر محسوسی بر روی راندمان جوشکاری زیرپودری نداشته و تنها با افزایش شدت جریان مقدار راندمان افزایش می یابد.
محمد نظری، محمد کاظم بشارتی گیوی، محمد رضا فراهانی، جواد ملائی میلانی، حسن محمد زاده جمالیان،
دوره ۱۴، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثر تعداد پاس بر روی خواص مکانیکی و ریزساختار جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی پیوسته لب به لب آلومینیوم ۲۰۲۴ با افزودن ذرات نانو آلومینا در درز جوشکاری است. ترکیبی از سرعت دورانی و سرعت پیشروی بر روی نمونه ها اعمال شده است. نمونه بهینه با توجه به عدم وجود عیوب ظاهری و متالورژیکی در ریز ساختار و با توجه به بیشترین استحکام کششی نهایی انتخاب شد و ریز ساختارهای حاصل با استفاده از میکروسکوپ نوری و سطح شکست نمونه ورق خام و نمونه بهینه حکاکی شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل بیانگر آن است که در جوشکاری با سرعت دورانی ۱۴۰۰ دور بر دقیقه و پیشروی ۱۶ میلی متر بر دقیقه در دو پاس جوشکاری پیوسته استحکام کششی نهایی نسبت به نمونه عاری از ذرات تقویتی نانو آلومینا بهبود یافته ولی با افزایش تعداد پاس جوشکاری استحکام کششی نهایی کمتر از استحکام نمونه بدون پودر شد. میانگین سختی در ناحیه همخورده جوش در نمونه جوشکاری شده با پودر نسبت به نمونه جوشکاری شده بدون پودر افزایش یافت ولی افزایش تعداد پاس جوشکاری تاثیر چشمگیری بر افزایش میانگین سختی در ناحیه همخورده نداشت. اندازه دانه نیز تا پاس دوم جوشکاری کاهش یافت و پس از آن با افزایش تعداد پاس جوشکاری در اندازه دانه تغییر چشمگیری مشاهده نشده است.
محمد علی انصاری، عمادالدین صادقزاده نائینی، محمد کاظم بشارتی گیوی، قادر فرجی،
دوره ۱۵، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده
فرآیند اکستروژن اصطکاکی اغتشاشی، فرآیندی نوین جهت بازیافت مواد فلزی است که توانایی تولید مواد نانومهندسی با خواص مکانیکی و فیزیکی مطلوب را دارا میباشد. نوآوری این روش، استفاده از حرارت اصطکاکی و تغییر شکل پلاستیک شدید برای سیلان مواد، آلیاژسازی مکانیکی و در نهایت تبدیل پودر و براده به قطعات قابل استفاده است. ریزساختار نمونهها بر مبنای آزمون متالوگرافی تعیین و اندازه متوسط دانه برای ۱۸ نمونه بهدست آمده است. پارامترهای آزمایش با استفاده از اصول طراحی آزمایش دو عاملی و تحلیل واریانس مورد بررسی قرار گرفته و برمبنای نتایج تجربی بدست آمده صحتسنجی شده است. در این پژوهش تاثیر سرعت دورانی در سه سطح و سرعت پیشروی در دو سطح بر ریزساختار سیم تولید شده به روش اکستروژن اصطکاکی اغتشاشی مورد بررسی قرار گرفته است. با بهرهگیری از روش طراحی آزمایش به شیوهی عاملی کامل، رابطهای جهت پیشبینی اندازه دانه برحسب پارامترهای ذکر شده ارائه شده است. همچنین با استفاده از تئوری ماندهها، نمودار احتمال نرمال و روند تغییر ماندهها، اثر ورود خطای سیستماتیک و قابلیت اطمینان به دادههای حاصل از آزمایش بررسی شده است. ناحیه بهینه مشخصشده در نمودار کانتوری نشان میدهد که سرعت دورانی rpm ۲۵۰ و سرعت پیشروی mm/min ۱۴، شرایط مناسب برای ایجاد اندازه متوسط دانه کمینه و استحکام بیشینه را فراهم میکند. لازم بهذکر است که تحلیل واریانس نشان میدهد که پارامترهای سرعت دورانی، سرعت پیشروی و اثر تقابلی سرعت دورانی و سرعت پیشروی بهترتیب تاثیر معناداری بر خروجی اندازه متوسط دانه سیم تولیدی میگذارد.
پویان قابضی، محمدرضا فراهانی، محمدکاظم بشارتی گیوی،
دوره ۱۵، شماره ۱۳ - ( ویژهنامه ۱۳۹۴ )
چکیده
سجاد فولادی، محمود عباسی، محمد گیوی،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده
"جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی" یک فرآیند جوشکاری حالت جامد است که مزایای متنوعی نسبت به جوشکاری حالت ذوبی دارد. در این فرآیند، مشکلات ناشی از سرد شدن فاز مذاب وجود ندارد. در این تحقیق، یک روش جدید به منظور بهسازی میکروساختار و خواص مکانیکی جوش اصطکاکی اغتشاشی ارائه میشود. در این روش، قطعات جوش شونده در حین جوشکاری ارتعاش مییابند. قطعات اتصال یابنده در موقعیت لب به لب، بر روی نگهدارنده محکم شده و نگهدارنده از طریق مکانیزم میللنگی در راستای عمود بر خط جوش مرتعش میشود. روش ارائه شده تحت عنوان "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی" توصیف میشود. میکروساختار و خواص مکانیکی قطعات جوششونده توسط دو روش "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی" و "اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی" با یکدیگر مقایسه میشوند. نتایج نشان میدهد که اندازه دانه ناحیه جوش قطعه "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی شده" در حدود ۳۰% کوچکتر از مقدار آن در قطعه "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی شده" است و استحکام نهایی کشش، اتصال اولی در حدود ۱۲% بالاتر از مقدار آن در اتصال دومی است. این موضوع به تولید نابجاییهای بیشتر و در نتیجه تبلور مجدد بیشتر در حضور ارتعاش نسبت داده میشود. نتایج همچنین دلالت میکند که اندازه دانه ناحیه جوش قطعه "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی شده" با افزیش سرعت چرخش و کاهش سرعت طولی ابزار، افزایش و خواص مکانیکی کاهش مییابد. این موضوع به افزایش دما در حین جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی نسبت داده میشود. نتیجه گرفته میشود که "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی" جایگزینی مناسب برای "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی" است و استفاده از آن برای صنایع توصیه میشود.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۳ - ( اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده
پنیر کوپه یکی از پنیرهای سنتی ایرانی است که در این تحقیق اثر زمان رسیدن بر روی ویژگی های فیزیکو شیمیایی آن در مدت ۱۸۷ روز مورد بررسی قرارگرفت. در این مدت مقدار اندیس رسیدگی و pH بصورت معنی داری افزایش پیدا کرد در حالیکه "نمک در ماده خشک" کاهش پیدا کرد(p<۰,۰۵) . حداکثر تانژآنت دلتا(TD) مابین ۳۵/۰ تا ۴/۰ متغییر بود. منحنی گرماسنجی پویشی تفاضلی(DSC) در مرحله سرمایش برای چربی استخراج شده از پنیرهای رسیده در روزهای ۷ ،۳۷، ۶۷ و ۱۲۷ دو پیک اگزوترم، برای پنیر روز ۹۷ سه پیک اگزوترم و برای پنیر روز ۱۸۷ دو پیک اگزوترم و یک پیک اندوترم را نشان داد. نتایج "تحلیل مولفه اساسی" (PCA) نشان داد که دو مولفه PC۱ و PC۲ پنیرها را به چهار گروه متفاوت تقسیم کردند و PC۳ تنها یک گروه که شامل پنیر روز۱۲۷ بود را شناسایی کرد که دارای همبستگی بالایی با "رطوبت در ماده خشک بدون چربی"، "نمک در ماده خشک" و "چریی در ماده خشک" بودند. نتایج تحلیل آزمون همبستگی نشان داد که ویژگی های شیمیایی فوق الذکر همبستگی معنی داری با TD داشتند(p<۰,۰۵) . این ویژگی ها بیشترین تاثیر را بر روی خصوصیات فیزیکی پنیر داشتند و می توان با بهینه کردن آنها کیفیت مناسب را ایجاد کرد.
دوره ۲۴، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
اگر چه سیستمهای متعارف مقاوم در برابر زلزله مثل قاب خمشی و قاب مهاربندی شده الزامات لازم جهت امن بودن یک سازه را به هنگام وقوع زلزله برطرف میسازند، ولی این سیستمها تضمینی در برابر جلوگیری از خسارات وارده به سازه پس از وقوع زلزله را ایجاد نمیکنند. به طوری که گاه تعمیر و مرمت برخی از سازهها به دلیل وارد آمدن این خسارات جدی غیر اقتصادی به نظر میرسد. پس ایجاد سیستمی که بتواند سازه را پس از اعمال بارهای جانبی و مخصوصاً بار زلزله به حالت اولیه خود بازگرداند و کمترین خسارت را در پی داشته باشد ضروری به نظر میرسد. سیستمهای لرزهای مرکزگرا عناصری هستند که دارای قابلیت حداقل کردن جابجایی نسبی پسماند در حین تحمل زلزلههای با شدت بزرگ میباشند. در این تحقیق هدف ارائه یک اتصال خمشی مرکزگرا با سیستم جاذب انرژی کاربردی است. این سیستم علاوه بر قابلیت بهبود و بالا بردن عملکرد لرزهای ساختمانها در برابر زلزلههای سطح طراحی؛ ویژگی سادگی و قابلیت اجرا به صورت اقتصادی را نیز دارد. همچنین در معرفی این اتصال قابلیت تعویضپذیری ساده بعد از زلزله نیز پیشبینی شده است. برای نیل به این هدف برنامه آزمایشگاهی بزرگ مقیاسی از مدلهای تحلیل و طراحی شده به روش اجزا محدود طرحریزی شده است.