جستجو در مقالات منتشر شده
۲۶ نتیجه برای Amirabadi
محمدرضا درمیانی، حسین امیرآبادی،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
ساچمههای سرامیکی از جمله قطعاتی هستند که امروزه به دلیل خواص فیزیکی و مکانیکی ویژهای که دارند مورد توجه صنعت قرار گرفتهاند. ساچمههای سرامیکی به روش متالورژی پودر تولید میشوند. در نهایت توسط فرآیندهای سنگزنی، لپینگ و پولیشکاری به صافی سطح، گردی و قطر موردنظر میرسد. از آنجا که فرآیند پرداختکاری لازم برای پرداخت سرامیکها تا کیفیت سطح و دقت هندسی موردنظر زمانبر و گران است، ایجاد یک روش پرداختکاری اقتصادی، مسئلهای مهم در کاربرد ساچمههای سرامیکی است. در این مقاله مکانیزمی برای لپینگ ساچمههای سرامیکی پیشنهاد شده است. مکانیزم پیشنهادی از دو صفحه لپ تشکیل گردیده است. صفحه لپ پایینی دارای شیار غیرهممرکز V شکل و به صورت خارج از مرکز دوران صفحه لپ بالا قرار میگیرد. تحلیل سینماتیکی مکانیزم پیشنهادی انجام گردیده است و خط سیر لپینگ بر روی سطح ساچمه بررسی گردیده است. نتایج تحلیل سینماتیکی و خط سیر لپینگ نشان میدهد که در مکانیزم پیشنهادی نرخ برادهبرداری و مقدار گردی ساچمه افزایش مییابد. در مجموع راندمان و بهرهوری عملیات لپینگ ساچمهها برای دستیابی به صافی سطح و میزان گردی موردنظر را بهبود میدهد و میتواند با افزایش نرخ برادهبرداری، سرعت انجام عملیات را بالا برده و زمان انجام فرآیند را کاهش دهد.
محمد خوران، حسین امیرآبادی، بهمن آذرهوشنگ،
دوره ۲۱، شماره ۱۲ - ( آذر ۱۴۰۰ )
چکیده
امروزه کامپوزیتهای پلیاتر اتر کتون بهدلیل نسبت استحکام به وزن و سفتی بالا، خواص ضدآلرژیکی، مقاومت بالا در مقابل کمانش و خستگی به وفور در صنایع پزشکی و هوا-فضا مورد استفاده قرار میگیرند. سنگزنی دارای انرژی مخصوص بالایی در بین فرایندهای سنتی براده برداری میباشد. معمولاً سهم بسیار بالای از انرژی فرایند به گرما تبدیل خواهد شد. با توجه به اینکه حرارت نقش بسیار مهمی را در سنگزنی پلیمرها بازی میکند، لزوم مدلسازی حرارت آن احساس میگردد. علاوه بر انرژی تشکیل براده در حین براده برداری ماده، انرژیهای دیگری چون شخمزنی و اصصکاک نیز وجود دارند. سهم هر یک از این انرژیها در راندمان فرایند تاثیر گذار است. میتوان با محاسبه انرژی برش و مقایسه آن با انرژی مخصوص سنگزنی بصورت تجربی، سهم انرژی تشکیل براده را در مقابل انرژی اصطکاک و شخمزنی محاسبه نمود. با انجام آزمون گرماسنجی روبشی تفاضلی و محاسبات تئوری، مقدار انرژی تشکیل براده برابر ۰,۰۸۹ ژول بر میلیمتر مکعب برای کامپوزیت با الیاف شیشه و ۰/۱۱۸ ژول بر میلی متر مکعب برای کامپوزیت با الیاف کربن بدست آمد. در صورتی که نتایج تجربی سنگزنی نشان دهنده حداقل انرژی مخصوص ۲/۲ و ۴/۲ ژول بر میلیمتر مکعب به ترتیب برای کامپوزیت با الیاف شیشه و کربن بود. این اختلاف نشان دهنده سهم بسیار بالای انرژی شخمزنی در سنگزنی این ماده و به طور خاص مواد پلیمری است. سهم انرژی تشکیل براده که بهصورت حرارت وارد قطعهکار میشود ۲۷درصد محاسبه شد. میتوان بیان کرد همه انرژی به جز ۷۳ درصد از انرژی تشکیل براده، وارد قطعهکار میگردد.
حمیدرضا اسرافیلی، حسین امیرآبادی، جواد اکبری، فرشید جعفریان،
دوره ۲۲، شماره ۱۰ - ( مهر ۱۴۰۱ )
چکیده
سوپرآلیاژ واسپالوی یک نوع سوپرآلیاژ پایه نیکل است و عمدتاً برای قطعات توربین هواپیما، دیسکهای کمپرسور و شفتها استفاده میشود. تراشکاری سوپرآلیاژ واسپالوی مانند بسیاری از سوپرآلیاژهای پایه نیکل در دمای محیط (تراشکاری مرسوم) دشوار است. در این پژوهش با تغییر در پارامترهای سرعت برشی و نرخ پیشروی، در عمق براده ثابت به بررسی نیروی برش و دمای ایجاد شده در ناحیه برش قطعهکار در فرآیند تراشکاری مورب سوپرآلیاژ واسپالوی بدون مواد خنک کاری (ماشینکاری سنتی) پرداخته شد. سختی قطعهکار مورد آزمایش ۳±۳۸۲ ویکرز و قطر آن ۲۵ میلیمتر بود. به منظور بررسی نیروی برش و دمای ناحیه برش از طراحی آزمایش عاملی کامل بدون تکرار استفاده شد و یک مدل رگرسیونی از عوامل تاثیر گذار برای تخمین نیروی برشی ارائه گردید. به طور خاص بیشترین تغییرات نیروی برشی در شرایطی که سرعت برشی ۱۲۰۰ (rpm) و عمق براده ۳/۰ (mm) بود با افزایش نرخ پیشروی از ۱۴ به ۴۲ (mm/min) اتفاق افتاد. همچنین با افزایش سرعت برشی و نرخ پیشروی در تمامی آزمایشها دمای ماشینکاری افزایش یافت.
حمیدرضا اسرافیلی، حسین امیرآبادی، جواد اکبری، فرشید جعفریان،
دوره ۲۳، شماره ۱۲ - ( آذر ۱۴۰۲ )
چکیده
واسپالوی یک نوع ابرآلیاژ پایه نیکل است که عمدتاً برای ساخت قطعات توربین هواپیما، دیسکهای کمپرسور و شفتها استفاده میشود. تراشکاری ابرآلیاژ واسپالوی مانند بسیاری از ابرآلیاژهای پایه نیکل در دمای محیط (تراشکاری مرسوم) دشوار است. در این پژوهش با تغییر در پارامترهای سرعت برشی، نرخ پیشروی و عمق برش به بررسی نیروهای ماشینکاری، دمای ایجادشده براده، صافی سطح و میکروسختی در فرآیند تراشکاری مورب ابرآلیاژ واسپالوی بدون مواد خنک کاری (ماشینکاری سنتی) پرداخته شد. سختی اولیه قطعهکار مورد آزمایش ۱۰±۳۸۵ ویکرز و قطر آن ۲۵ میلیمتر بود. بهمنظور بررسی نیروهای برش و پیشروی و دمای براده از طراحی آزمایش عاملی کامل استفاده شد و یک مدل رگرسیونی از عوامل تأثیرگذار برای تخمین نیرویهای تراشکاری و دمای براده ارائه گردید. همچنین صافی سطح قطعات ماشینکاری شده و نمودار میکروسختی قطعات ماشینکاری شده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش عمق برش و افزایش نرخ پیشروی سختی روی سطح قطعهکار افزایش مییابد.
حمیدرضا اسرافیلی، حسین امیرآبادی، جواد اکبری، فرشید جعفریان،
دوره ۲۴، شماره ۶ - ( خرداد ۱۴۰۳ )
چکیده
ماشینکاری مواد سخت به ویژه سوپرآلیاژهای پایه نیکل با فرآیندهای براده برداری سنتی همچنان به عنوان یک چالش در نظر گرفته میشود، ویژگیهای خاص این مواد اغلب منجر به سایش سریع ابزار و کاهش یکپارچگی سطح میشوند. به همین دلیل، ترجیح داده میشود که فرآیندهای ماشینکاری سنتی با فناوریهای دیگر ترکیب شوند تا مشکلات ماشینکاری این مواد برطرف شوند. ماشینکاری به کمک لیزر با گرم کردن موضعی و نرم کردن مواد قطعهکار قبل از برش امکان برادهبرداری کارآمدتری را نسبت به شرایط مرسوم فراهم میکند. در این پژوهش، با مقایسه تراشکاری به کمک لیزر و تراشکاری سنتی بر روی سوپرآلیاژ واسپالوی تأثیر پارامترهای ماشینکاری در سرعت دورانی ثابت (۴۰۰ دور بر دقیقه)، نرخ پیشروی (۰۳۵/۰، ۰۷/۰ و۱۰۵/۰ میلیمتر بر دور) و عمق برش (۳/۰، ۶/۰ و ۹/۰ میلیمتر) بر نیروی برش، دمای براده، زبری سطح و تغییرات میکروسختی روی سطح قطعهکار مورد بررسی قرار گرفت. از لیزر فیبری با توان ثابت ۵۰۰ وات و فاصله زاویهای تماس پرتو لیزر با نوک ابزار برابر با ۶۰ درجه استفاده شد. سختی اولیه قطعهکار ۳۸۵ ± ۱۰ ویکرز و قطر آن ۲۵ میلیمتر بود. نتایج نشان داد که استفاده از لیزر در مقایسه با تراشکاری سنتی، باعث کاهش نیروی برش به مقدار ۱۶% شد. دمای براده در تراشکاری با لیزر نسبت به تراشکاری سنتی بیشتر بود. کاهش نیروی ماشینکاری و افزایش دما باعث افزایش کیفیت زبری سطح به مقدار ۴۲% شد. در تراشکاری به کمک لیزر دامنه تغییرات میکروسختی در سطح قطعهکار کمتر از تراشکاری سنتی بود. نتایج نشان داد افزایش سرعت اسکن حرارت لیزر روی سطح قطعهکار باعث کاهش ضخامت ناحیه تحت تاثیر دمای لیزر در زیر سطح قطعهکار شد.
دوره ۲۷، شماره ۴ - ( ۵-۱۴۴۲ )
چکیده
یعتقد الخبراء أنّ الإصلاحات فی المملکه العربیه السعودیه بدأت منذ عام ۱۹۹۱م وذلک بعد توفر الأسباب وظهور عوامل تصب فی هذا المسیر وهو ما یجعل من الضروری إطلاق مصطلح "المسار" علی تلک الإصلاحات والتحولات فی سیاسه السعودیه. ویصبح مستقبل الإصلاحات فی السعودیه فی ضوء رؤیه ۲۰۳۰م متأثّراً کذلک بشکل مباشر من عدّه عوامل ودوافع. لهذا قامت هذه الدراسه لتحدید الإجابه عن ماهیه تلک الأسباب والدوافع المؤثره فی إصلاحات السعودیه فی رؤیه ۲۰۳۰م، وکیف یمکن تصنیف هذه الأسباب ودراستها؟ وکذلک ما هی العلاقه بین هذه العوامل وبین الإصلاحات هناک؟ وللإجابه عن هذه الأسئله قمنا باستخراج ۱۶ عاملاً وقمنا بتقییم نسبه الأهمّیّه وعدم جزمیه العوامل فی تقنیه دلفی. وباعتماد آلیه ماتریس ویلسون قمنا بتحدید العوامل الرئیسه والهامه لسیناریوهات، کما قمنا ومن خلال مقابلات مع ۱۷ شخصا من الخبراء فی هذا المجال بدراسه العلاقه لکل من هذه العوامل مع مستقبل الإصلاحات فی السعودیه. أظهرت بیانات البحث أن عوامل "مطالب وضغوط الغرب"، و"جهود شرعنه السلطه والحکم"، و"نزاع النخب السیاسیه"، و"التنافس الإقلیمی للسعودیه"، هی العوامل الرئیسه والهامه فی مستقبل الإصلاحات السعودیه. اعتمدت الدراسه علی المنهج التوصیفی – التبینی والتحلیلی وطریقه جمع البیانات هی الطریقه المکتبیه والمقابلات الترکیبیه مع الخبراء والمتخصصین.