جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای آبدوست
دوره ۲، شماره ۳ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
در این مقاله، تاثیر اصلاح شیمیایی پلیمر اسکلروگلوکان بر رفتار جذب آن روی سنگ کربناتی مخزن نفتی مورد بررسی قرار گرفت. اصلاح شیمیایی اسکلروگلوکان با هدف افزایش آبگریزی آن و از طریق پیوندزنی همزمان گروه‌های یونی و آبگریز در ساختار آن صورت پذیرفت. بررسی رفتار جذب نمونه ها بر سطح سنگ کربناتی، افزایش میزان جذب نمونه های اصلاح شده در مقایسه با نمونه اولیه را نشان داد. ارزیابی فاکتورهای مختلف موثر بر فرایند جذب نشان داد که ایزوترم لانگمویر بهتر از ایزوترم های فرندلیچ و تمکین می تواند رفتار جذب اسکلروگلوکان و نمونه اصلاح شده آبگریز را پیش بینی کند. اما توصیف رفتار جذب نمونه اصلاح شده یونی- آبگریز با استفاده از مدل یاد شده مشکل بود. مطالعه سینتیک جذب نمونه ها نشان داد مدلهای شبه مرتبه دوم و نفوذ درون ذره‌ای از هماهنگی قابل قبولی برای توصیف نتایج تجربی برخوردار بودند. مطالعات ترمودینامیکی دلالت بر وابستگی مقادیر انرژی آزاد، GΔ ، به دما و نیز غلبه مولفه های آنتروپیک، در مقایسه با مولفه های آنتالپیک، در فرآیند جذب نمونه‌ها داشت. همچنین، مقادیر آنتالپی جذب، HΔ، نمونه های مختلف ( در حدود KJ/mol ۶ برای اسکلروگلوکان اولیه ، در حدود KJ/mol ۵ برای اسکلروگلوکان آبگریز و حدود KJ/mol ۹ برای اسکلروگلوکان یونی- آبگریز)، بیانگر جذب فیزیکی نمونه‌ها بر سطح ذرات کربناتی در هر دو محیط آبی و نمکی بود.
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۸- )
چکیده
در این تحقیق خاصیت آبدوستی القایی نانوساختار Ag/TiO۲گزارش شده است. نانو ساختار Ag/TiO۲طی مراحل مختلف به روش تبخیر شیمیایی تهیه شد و سپس تحت بمباران پلاسمای هیدروژن قرار گرفت. آنالیز های XRD و XPS برای بررسی ساختار و حالت های شیمیایی نمونه انجام شد. خاصیت آبدوستی نمونه Ag/TiO۲ تحت القای نور مرئی در مقایسه با TiO۲ افزایش یافت. خاصیت آبدوستی القایی نمونه همچنین با ایجاد الکترودهای شانه ای روی نمونه Ag/TiO۲بررسی شد.
ظفر نمازیان، جعفر نمازیان،
دوره ۱۷، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
در این پژوهش با استفاده از روش شبکه بولتزمن جریان دو فاز در محیط متخلخل مورد مطالعه قرار گرفته است. یافتن آرایش بهینه برای محیط‌های متخلخل با نسبت تخلخل غیریکسان در سرتاسر محیط برای کم کردن میزان دبی نشتی و نفوذ سیال از اهداف این پژوهش است. روش انتخاب شده برای حل مسئله، روش عددیِ مزوسکوپیکِ شبکه بولتزمن بر روی یک شبکه‌ی D۲Q۹ می‌باشد. برای ارزیابی کد فرترن مورد استفاده در شبیه‌سازی ها، ابتدا جریان دو فاز در کانال با سطح آب گریز و آب دوست و سپس قرارگیری قطره بر روی سطح با آبدوستی و آبگریزی های متفاوت شبیه‌سازی شده است. در ادامه میزان نفوذ سیال در محیط متخلخل با آرایش متفاوت بررسی شده و سپس میزان نفوذ سیال در محیط‌های متخلخل با جنس‌های متفاوت از نظر آبدوستی و آبگریزی مورد مطالعه قرار گرفته است. در انتها نیز میزان دبی نشتی هر یک از محیط های متخلخل با آرایش متفاوت بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که ایجاد محیط متخلخل ترکیبی (از دو محیط با نسبت تخلخل‌های متفاوت) به نحویکه محیط با تخلخل پایین در قسمت زیرین قرار گیرد، از حیث کاهش نفوذ و نشتی بهینه خواهد بود. همچنین با آبدوست کردن سطح، نفوذ سیال درون محیط متخلخل نسبت به حالت آبگریز کند‌تر اتفاق می‌افتد.
پریسا دهقانی، سید مصطفی حسین علی پور، حبیب‌الله اکبری،
دوره ۲۳، شماره ۱۲ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
به منظور بررسی تاثیر درصد رطوبت نسبی در انتقال حرارت و توزیع قطرات در پدیده چگالش روی سطوح آبدوست مس و آبگریز مس با پوشش تفلون، دستگاه تستی ساخته شدهاست تا شرایط محیطی کنترلشدهای فراهم کند. در تمامی آزمایشها سرعت جریان هوای ورودی، دمای هوای ورودی، دمای هوای رسیده به سطح آزمایش، دمای آب، ارتفاع سطح آب، دمای سطح آزمایش در مقادیر مشخصی با استفاده از کنترل پی آی دی ثابت نگه داشته شدند و در هر آزمایش رطوبت نسبی در مقادیر ۸۰، ۸۸ و ۹۶ درصد تعیین و کنترل شدهاست. نتایج بررسی گذرای انتقال حرارت نشان میدهد زمانی لازم است تا پدیده چگالش به وقوع بپیوندد که هرچه آبدوستی سطح و رطوبت نسبی بیشتر باشد این زمان کمتر خواهد بود، همچنین میانگین انتقال حرارت به مدت ۶۰ دقیقه محاسبه شده و نشان داده است با افزایش رطوبت نسبی میانگین ضریب انتقال حرارت افزایش مییابد و در شرایط محیطی یکسان ضریب انتقال حرارت روی سطوح آبدوست بیشتر از آبگریز است. در بررسی گرافیکی اندازه قطرات نیز مشاهده شدهاست که بزرگترین قطرات روی سطوح آبدوست در رطوبتهای نسبی ۸۸ و ۹۶ درصد در محدوده قطر هیدرولیکی ۳۵/۰ تا ۴/۰ بوده و روی سطوح آبگریز در رطوبتهای نسبی ۸۰ و ۸۸ درصد بزرگترین قطرات در محدوده قطر هیدرولیکی ۲/۰ تا ۲۵/۰ میلیمتر بودهاست.
