جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای انتقال حرارت معکوس
مهدی مولوی، احمد صداقت، محمد رضا سلیم پور،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
در سیستم¬های پرتابه به علت بالا بودن سرعت ورود به جو در اثر فشرده شدن مولکولهای هوا و امواج ضربه¬ای قوی در جلوی پرتابه گرمایش آیرودینامیکی شدیدی بوجود می‌آید. استفاده از پوشش مواد فداشونده روی سازه اصلی مستلزم مدلسازی مناسب جهت تعیین شار¬حرارتی در مرز است که اندازه¬گیری آن به صورت مستقیم امری غیر¬ممکن یا بسیار دشوار است. در کار حاضر تخمین شار¬حرارتی به روش فیلتر کالمن انجام می¬شود که به علت تخمین آنی شار حرارتی محل بهینه حسگرهای دمایی را در یک مرز متحرک در اختیار قرار می دهد. علاوه بر این از نتایج کار حاضر می توان در طراحی حسگرهای شارسنج استفاده نمود. نتایج روش کنونی برای تعیین موقعیت بهینه سه حسگر دمایی در مرز متحرک فدا شونده و از بین بردن اغتشاشات در لحظه سوختن حسگر برای تخمین دقیق تر شار حرارتی ارائه می شود.
احسان شکوری، مهدی معرفت،
دوره ۱۷، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
استخوان‌ها بر اثر سانحه، کهولت سن و بیماری دچار شکستگی می‌شوند. برای درمان شکستگی استخوان ضروری است استخوان در محل مناسب ثابت نگه‌داشته شود. در شکستگی‌های پیچیده، برای ثابت نگه داشتن موضع شکستگی از ابزار و تجهیزات ثابت‌سازی داخلی و خارجی استفاده می‌شود. به منظور اتصال تجهیزات نگهدارنده، سوراخکاری استخوان الزامی می‌باشد. در حین سوراخکاری استخوان، نیروهای لازم جهت تشکیل براده، باعث افزایش دما می‌گردند. اگر دما تولید شده از C° ۴۷ فراتر رود، باعث پدیده نکروز حرارتی در استخوان می‌شود. نکروز حرارتی سبب عدم ثابت‌سازی و در نتیجه جوشخوردگی نادرست استخوان می‌گردد. در تحقیق حاضر سعی گردیده است تا با استفاده از تئوری ماشین‌کاری، حرارت حاصل از فرآیند سوراخکاری محاسبه شود و بوسیله تئوری Weiner سهم حرارت ورودی به استخوان تخمین زده شود. آزمون‌های سوراخکاری بر روی نمونه‌های استخوان گاو انجام پذیرفته و تغییرات دما در محل سوراخ اندازه‌گیری شده و با بکارگیری روش انتقال حرارت رسانشی معکوس، میزان حرارت ورودی محاسبه و با حرارت تئوری مقایسه گردیده است. نتایج نشان دادند که حرارت‌های تئوری و تجربی در شرایط مختلف فرآیندی مختلف به یکدیگر نزدیک بوده و مشخص گردید که تئوری‌های ماشین‌کاری و Weiner قادر به پیش‌بینی میزان حرارت ورودی به استخوان و تغییرات دما در موضع سوراخ می‌باشند.
فاطمه نگهداری، بهنام آخوندی،
دوره ۲۲، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده
در جراحی‌های ارتوپدی فرآیند سوراخکاری به‌منظور ثابت سازی داخلی محل شکستگی به کار می‌رود. درنتیجه سوراخکاری استخوان اگر دما از حد مجاز ۴۷ درجه سانتی گراد فراتر رود، منجر به تغییر ماهیت آلکالین فسفاتاز استخوان، وقوع پدیده‌ی نکروز حرارتی، عدم ثابت سازی و جوشخوردگی نادرست استخوان می‌شود. به‌منظور بررسی پارامترهای مؤثر بر این فرآیند در پژوهش حاضر پس از مدلسازی هندسی استخوان فمور در نرم‌افزار Mimics، به تخصیص جنس استخوان بر اساس مدل جانسون-کوک و شبیه‌سازی عددی فرآیند سوراخکاری و براده برداری مایل استخوان کورتیکال و ترابکولار پرداخته شده است. فرآیند سوراخکاری در دو حالت معمولی و سرعت‌بالا بر اساس تئوری انتقال حرارت معکوس به کمک نرم‌افزار DEFORM-۳D انجام شد. نتایج حاصل از شبیه‌سازی عددی پس از صحت سنجی با نتایج تجربی نشان داد که ضمن توانمندی این تئوری در تخمین دما و شار حرارتی تولیدی، وقوع پدیده نکروز در هر دو فرآیند حتمی است. دمای محل سوراخکاری استخوان ترابکولار نسبت به استخوان کورتیکال در تمامی بازه‌های سرعت و نرخ‌های پیشروی بیشتر است و همچنین نیروی محوری کمتری را متحمل می‌شود. نقطه بهینه که منجر به حصول حداقل دما در سوراخکاری معمولی استخوان ترابکولار و کورتیکال می‌شود مربوط به نرخ پیشروی mm/min۱۵۰ و سرعت دورانی rpm۲۰۰۰ است. این نقطه بهینه در سوراخکاری سرعت‌بالای استخوان ترابکولار و کورتیکال در نرخ پیشروی mm/min۱۵۰ و به ترتیب سرعت دورانی rpm۴۰۰۰ و rpm۷۰۰۰ به دست می‌آید.
