جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای اکسید گرافن
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی خواص نوری نانو کامپوزیت اکسیدگرافن و پلی متیل متا کریلات انجام شد. در ابتدا نانواکسید گرافن از اکسیداسیون پودر گرافیت توسط یک اسید قوی تهیه شد. شناسایی، تعیین خلوص و اندازه ذرات با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز، پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی بدست آمد. میانگین اندازه نانو ذرات اکسید گرافن با استفاده از تکنیک XRD حدود nm ۴/۳۸ تخمین زده شد. سپس نانوکامپوزیت هایی از آن بر پایه پلی متیل متاکریلات به عنوان یک عنصر حسگر نوری به روش هم رسوبی آماده گردید، نانوکامپوزیت اکسیدگرافن / پلی متیل متاکریلات سنتز شده توسط آنالیزهای FE-SEM ، XRD وFT-IR شناسایی شد. برای بررسی خواص نوری نمونه های تهیه شده از طیف سنجی UV-vis و طیف سنج انعکاسی استفاده شد و مقادیر پارامترهای رنگی b*، a* و L* برای سه نمونه نانوکامپوزیتی که در شرایط یکسان تهیه شده بودند بدست آمد. همچنین شاخص سیاهی از رابطه Westlan محاسبه گردید که میانگین شاخص سیاهی برای این نانوکامپوزیت ۷/۳ بدست آمد. بررسی طیف های عبوری امواج UV-vis نمونه سنتز شده در ناحیه nm ۳۰۰-۱۱۰۰ نشان داد که در ناحیه nm۳۰۰- ۷۰۰ عبور نور برای نمونه تقریبا صفر است. نتایج بدست آمده نشان دادکه استفاده از نانواکسید گرافن در ماتریس PMMA منجر به بهبود خواص پوششی نانو کامپوزیت می گردد و با به کارگیری این نانوذرات به عنوان رنگدانهها یا پرکنندههای سیاهرنگ، فام سیاه بهتری حاصل می شود.
محمد قره بیگلو، میر شهاب‌الدین ایزدخواه، حمید عرفان نیا، علی اکبر انتظامی،
دوره ۱۶، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۵ )
چکیده
در این مطالعه به بررسی جامع نانوکامپوزیت پلی‌پروپیلن/اکسید گرافن پرداخته‌شده و اثرات تقویتی ذرات اکسید گرافن بر روی خواص مکانیکی و حرارتی پلیمر غیر‌قطبی پلی‌پروپیلن بررسی‌شده است. برای بهبود خواص پلی‌پروپیلن با استفاده از نانوذرات اکسید گرافن با دو چالش اساسی مواجه هستیم. اول، عدم توزیع مناسب نانوذره درون شبکه پلی‌پروپیلن. دوم، عدم چسبندگی مناسب بین نانوذره و زنجیره‌های پلیمری. در این کار ابتدا اکسید گرافن با استفاده از روش اصلاح‌شده هامر از گرافیت خام سنتز و سپس به‌منظور توزیع بهتر و همچنین افزایش چسبندگی بین اکسید گرافن و پلی‌پروپیلن گروه‌های ۱۲ کربنی آلکیل طی یک واکنش ساده جانشینی هسته‌دوستی دومولکولی بر روی سطح اکسید گرافن نشانده می‌شود. اثبات وجود گروه‌های آلکیلی بر روی سطح اکسید گرافن با استفاده از نتایج طیف‌سنجی تبدیل فوریه فروسرخ (FT-IR) بررسی شد. جهت جلوگیری از کلوخه‌شدن اکسید گرافن آلکیل‌دارشده (AGO) در شبکه پلی‌پروپیلن، از روش اختلاط محلولی برای تهیه نانو‌کامپوزیت‌های PP/AGOبا درصد جرمی ۰,۱، ۰.۳ و ۰.۵% AGO استفاده‌شده است. عدم کلوخگی ذرات با استفاده از عکس‌برداری SEM به تأیید رسیده است. استحکام مکانیکی نانو‌کامپوزیت‌های تهیه‌شده با بررسی رفتار تنش-کرنش آن‌ها موردبررسی قرار گرفت و مشخص شد با افزودن ۰.۱، ۰.۳ و ۰.۵% از AGO به شبکه پلی‌پروپیلن مدول یانگ پلیمر به ترتیب ۲۰، ۳۰ و ۳۴% افزایش پیدا می‌کند. پایداری حرارتی نیز با استفاده از آنالیز وزن‌سنجی حرارتی (TGA) مورد بررسی قرار گرفت و دمای افت جرم ۱۰% برای نانوکامپوزیت با ۰.۱، ۰.۳ و ۰.۵% AGO به ترتیب ۲، ۸ و ۱۲ درجه سلسیوس افزایش نسبت به پلی‌پروپیلن خالص نشان داد.
