جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای بار محوری
سعید کلانتری، محمد فدایی،
دوره ۱۴، شماره ۱۴ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
در این مقاله، یک روش تحلیلی برای بررسی کمانش خطی سازه‌های تقویت شده با شبکه منظم متساوی الاضلاع ارائه شده است. پوسته مشبک تحت بار محوری قرار دارد. شرط مرزی پوسته در دو طرف، تکیه‌گاه ساده می‌باشد. معادلات تعادل سازه با استفاده از تئوری کلاسیک پوسته‌ها و شبکه منظم بر مبنای یک روش معادل سازی جدید ارائه شده است. ماتریس سفتی کل پوسته، از جمع ماتریس سفتی پوسته و ماتریس سفتی تقویت کننده‌ها با نسبت حجمی‌ها مشخص، استخراج می‌گردد. در این تحلیل، با استفاده از روش انرژی، معادلات تعادل پوسته مشبک با استفاده از فرضیات تئوری پوسته فلوگه بدست آمده است. برای حل مسئله، از روش تحلیلی ناویر استفاده شده است. به منظور اعتبار سنجی و صحه‌گذاری بر نتایج، از یک مدل سه بعدی المان محدودِ ایجاد شده در نرم‌افزار انسیس استفاده شده است. نتایج حاکی از دقت بالای روش حاضر در قیاس با دیگر روش‌ها است. در پایان، تاثیر هر یک از پارامترهای هندسی بر روی بار بحرانی کمانش استوانه مشبک بررسی شده است. روش حاضر می‌تواند به عنوان یک مدل دقیق و پایدار، توسط طراحان و مهندسان مورد استفاده قرار گیرد که منجر به بالا رفتن کیفیت طراحی آنها خواهد شد.
مجتبی یزدانی، محمدامین قاسمی، احسان سلطان آبادی،
دوره ۱۴، شماره ۱۵ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
امروزه پوسته‌های تقویت‌شده مشبک کامپوزیتی، کاربردهای بسیاری در صنایع هوافضا دارند. این سازهها شامل یک پوسته خارجی کامپوزیتی است که برای تقویت آن از ریب‌هایی که به صورت مارپیچ و محیطی، به طور معمول در سطح داخلی پوسته قرار می‌گیرند، استفاده می‌شود. یکی از انواع این سازهها که در ساخت بدنه‌ی پرتابه‌های فضایی استفاده می‌شود، پوسته‌های مخروطی است. در این پژوهش به بررسی رفتار کمانشی پوسته‌های کامپوزیتی تقویت‌شده‌ی مشبک مخروطی تحت بار محوری پرداخته شده‌است. برای این منظور از روش تحلیلی – تقریبی و اجزاء محدود استفاده شده و اثر پارامترهای زاویه الیاف در پوسته خارجی، زاویه ریب‌های مارپیچ، تعداد ریب‌ها و زاویه رأس مخروط بر روی بار کمانشی این سازهها بررسی شد. در روش تحلیلی – تقریبی، مجموعه‌ی تقویت‌کننده‌ها با یک پوسته که از نظر سفتی معادل با یکدیگر هستند، جایگزین شدند. بر این اساس، ماتریس‌های سفتی کشش، کوپلینگ و خمشی معادل برای تقویت‌کننده‌ها محاسبه شدند. در نهایت با استفاده از روش ریتز، بار کمانشی آنها محاسبه شد. در روش اجزاء محدود نیز با استفاده از نرم افزار انسیس پوسته مخروطی مدل‌سازی و تحلیل شد. در تحلیل اجزاء محدود، دو نوع مود کمانشی برای این سازهها مشاهده شد.
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
روش‌های مختلفی برای مقاوم‌سازی ستون‌های بتنی که پوشش بتنی خود را از دست داده‌اند ارائه شده است. در این تحقیق، نمونه‌هایی از ستون‌های مربعی بتنی که پوشش بتنی خود را از دست داده‌اند مورد بررسی قرار گرفته و برای مقاوم‌سازی این ستون‌های آسیب دیده از تلفیق روش‌ها استفاده شده و کارایی آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است. این روش‌ها شامل استفاده از لایه بتنی پوششی جدید و دورپیچ کردن ستون‌ها با الیاف کربن می‌باشد. متغیرهای این تحقیق شامل شکل مقطع، نوع بتن لایه پوششی (بتن فوق‌توانمند، بتن فوق‌توانمند با الیاف فولادی و ملات خودتراکم) و تعداد لایه‌های الیاف کربن (یک و دو لایه) است. تعداد کل نمونه‌ها در این تحقیق ۴۲ عدد می‌باشد که ۶ عدد از این نمونه‌ها به عنوان نمونه‌های کنترل، ۶ عدد به عنوان نمونه‌های کنترل آسیب دیده و ۳۰ عدد نمونه‌های آسیب دیده‌ای هستند که با لایۀ پوششی و الیاف کربن مقاوم‌سازی شده‌اند. کل نمونه‌ها تحت بار محوری یکنواخت قرار گرفته‌اند. نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهد که در مقاوم‌سازی ستون به شکل مربعی بهتر است از لایه پوششی بتن فوق‌توانمند استفاده شود. درحالیکه در مقاوم‌سازی ستون به شکل دایروی بهتر است از ملات خودتراکم به عنوان لایه پوششی استفاده شود. همچنین مطالعه عددی برای صحت سنجی نتایج آزمایشگاهی و همچنین تعمیم نتایج آزمایشگاهی نمونه‌های با ابعاد کوچک برای ستون‌های با ابعاد بزرگ نیز انجام شده است.
دوره ۲۳، شماره ۳ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
همواره سازهها تحت اثر عوامل طبیعی و یا غیر طبیعی متعددی همچون زلزله، انفجار و گودبرداری‌های غیر اصولی واقع‌اند که می‌تواند آسیب‌های موضعی موجود در آنها را تشدید نموده و باعث انهدام آنها و در نتیجه، ایجاد خسارت‌های جانی و مالی فراوانی شود؛ بنابراین، پایش سلامتی سازهها و اعضای سازه‌ای بسیار مهم و حائز اهمیت است. در این نوشتار، پایش سلامت عضو سازه‌ای ستون با لحاظ نمودن اثر بار محوری بر پاسخ‌های دینامیکی مودال (فرکانس‌های طبیعی و شکل‌های مود ارتعاشی) انجام شد. نتایج بررسی‌ها نشان داد که فرکانس‌های طبیعی تمامی مودها در هر دو وضعیت سالم و آسیب با افزایش بار محوری به صورت نسبت‌هایی از بار بحرانی مبنا (بار بحرانی بدترین حالت آسیب) کاهش می‌یابد. همچنین، در بارگذاری‌های یکسان، همواره فرکانس نمونه سالم از فرکانس نمونه آسیب بیشتر است؛ به‌طوری‌که با افزایش شدت آسیب، اختلاف فرکانسی وضعیت‌های سالم و آسیب افزایش می‌یابد. با معرفی یک شاخص شناسایی آسیب (DDI) بر مبنای ضرایب موجک حاصل از جزئیات آنالیز موجک شکل‌های مود وضعیت‌های سالم و آسیب، محل‌های آسیب با دقت بالایی به صورت پرش و یا اغتشاش در DDI شناسایی گردید. همچنین، بررسی‌ها نشان داد که DDI محل‌های مختلف آسیب مستقل از هم بوده و تنها متأثر از شدت آسیب محل مورد نظر است و اثرات بار محوری بر DDI بسیار ناچیز و قابل چشم پوشی است. مستقل بودن DDI محل‌های مختلف آسیب نشان دهنده کارآمدی روش پیشنهادی در شناسایی محل‌های آسیب است؛ زیرا در غیر اینصورت، ممکن است عدم شناسایی یک محل آسیب بر شناسایی سایر محل‌های آسیب تأثیرگذار باشد.
