---

در این مقاله یک ساختار ساندویچی انعطاف‌پذیر نوین معرفی شده است که می‌تواند در هواپیمایی که بصورت هوشمند قادر به تغییر شکل خارجی خود در رژیم‌های مختلف پروازی است، کاربرد داشته باشد. ابتدا مروری بر ایده‌های مختلف ارائه شده در دنیا برای دستیابی به این هدف انجام شده و در ادامه ویژگی‌های سازه جدید معرفی و تفاوت‌های آن با سایر ایده‌ها بیان شده است. سپس فرآیند ساخت و مراحل مختلف شکل دادن به ساختار جدید شرح شده است. در یک هواپیمای با انحنای بال متغییر، بخش تغییر شکل پذیر بال را می‌توان بصورت تیر یکسردرگیر فرض نمود. بنابراین نمونه‌هایی از ساختار جدید بصورت تیر یکسردرگیر ساخته و تحت نیروی انتهایی آزمایش شده است. از آنجا که تحلیل عددی ساختار نوین مستلزم شناخت رفتار مکانیکی اجزاء مورد استفاده در آن است، بررسی جامعی در مورد رفتار مکانیکی تک تک اجزاء تشکیل دهنده ساختار نوین انجام شده است. در انتها از روش عددی، جهت مدلسازی نمونه‌ منتخب سازه جدید، استفاده شده و تغییرات خیز نمونه‌ها با تغییر بار انتهایی بررسی شده است. با توجه به مشاهدات نمونه‌ شکسته شده در یکی از مدل‌ها، توزیعی برای حفره‌های ناشی از فرآیند ساخت در نظر گرفته شده تا نتایج عددی دقیق‌تری بدست آید. در نهایت با همین فرضیات نمونه دیگری تحلیل شده و نشان داده شده که نتایج مدل دوم با نتایج تجربی همخوانی دارد.