جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای تالک
سامان منبری، فرامرز آشنای قاسمی، اسماعیل قاسمی،
دوره ۱۵، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
در این مقاله خواص مکانیکی نانوکامپوزیت‌های هیبریدی پلی‌پروپیلن/تالک/گرافن بررسی و با خواص نانوکامپوزیت‌های پلی‌پروپیلن/گرافن مقایسه شده است. تمام نمونه‌ها با روش اختلاط مذاب و با استفاده از مخلوط‌کن داخلی تهیه شدند. به منظور افزایش چسبندگی بین پرکننده و ماتریس، از ملئیک انیدرید به عنوان عامل جفت استفاده شد. در نانوکامپوزیت‌های دوتایی پلی‌پروپیلن/گرافن، با افزودن گرافن تا ۷۵/۰ درصد وزنی، مدول و استحکام کششی و استحکام ضربه افزایش و در مقادیر بالاتر، مدول افزایش و استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. در مورد نانوکامپوزیت‌های هیبریدی پلی‌پروپیلن/تالک/گرافن، بعد از اضافه نمودن ۱۵ % وزنی تالک به پلی‌پروپیلن، مدول الاستیک افزایش و استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. همچنین بعد از اضافه نمودن گرافن به کامپوزیت پلی‌پروپیلن/تالک، مدول و استحکام کششی و استحکام ضربه افزایش و در مقادیر بالاتر گرافن (۷۵/۰تا ۵/۱ درصد وزنی) استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. ریخت‌شناسی نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و رفتار بلورینگی با گرماسنجی روبشی تفاضلی (DSC) مشخصه‌یابی شده است. تصاویر SEM نشان می‌دهند که چسبندگی خوبی بین تالک و زمینه پلی‌پروپیلن وجود ندارد، و در مقادیر بالای گرافن، صفحات آن به صورت توده در می‌آیند. نتایج DSC نیز نشان داد که تالک تاثیر قابل توجهی بر درجه بلورینگی ندارد، اما گرافن باعث کاهش آن می‌شود. در نهایت مشخص شد که نانوکامپوزیت‌های هیبریدی حاوی ۱۵ درصد تالک و ۵/۱ درصد گرافن بالاترین مدول الاستیک، و نانوکامپوزیت‌های پلی‌پروپیلن/گرافن حاوی ۷۵/۰درصد وزنی گرافن، بالاترین استحکام کششی و ضربه را دارند.
حمید فتوحی، اسماعیل خضریان،
دوره ۲۰، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده
امروزه مواد کامپوزیتی در بسیاری از صنایع مانند صنایع هوا و فضا، اتومبیل‌سازی و دریایی به دلیل داشتن نسبت استحکام به وزن و همچنین سفتی به وزن بالا توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند. از جمله پرکاربردترین زمینه‌های مورد استفاده در ساخت کامپوزیت‌های زمینه پلیمری، رزین‌های گرماسخت هستند. در این میان رزین‌های فنولی قدیمی‌ترین رزین‌های صنعتی و گرما سخت است که کاربردهای مهمی در صنایع مختلف دارد. ویژگی بارز این رزین باعث استفاده آن به عنوان عایق‌های صنعتی، سپرهای حرارتی و کامپوزیت‌های فداشونده و قطعات تحت سایش مانند لنت ترمز و صفحه کلاچ و بسیاری قطعات دیگر شده است. یکی از کاربردهای رزین‌های فنولی به ویژه نوع رزول که مقاومت گرمایی نسبتاً زیادی دارد، استفاده در ساخت کامپوزیت‌های عایق گرمایی در سپرهای حرارتی و نازل‌های حرارتی هوای گرم است. زمینه کامپوزیت‌های عایق گرمایی اغلب رزین‌های فنولی است و تقویت‌کننده آنها نیز عمدتاً الیاف آزبست هستند که مقاومت گرمایی زیادی دارند. امروزه با توجه به سرطان‌زا بودن الیاف آزبست و مشکلاتی که در اثر استفاده آن به وجود می‌آید این الیاف از فهرست عایق‌های تقویت‌کننده خارج شده‌اند و الیاف سیلیکا که محصولی جدید با پایداری گرمایی در حد آزبست و بدون مشکلات زیست‌محیطی است جایگزین الیاف آزبست شده‌اند. در این تحقیق از میکروذرات معدنی تالک با میانگین اندازه ذراتmµ ۸ به عنوان تقویت‌کننده خواص مکانیکی و پایداری حرارتی به مقادیر ۲۵، ۱۵ و ۳۵phr به رزین فنولیک در چند لایه‌های کامپوزیتی سیلیکا- فنولیک افزوده شد.
