---

چکیده- هزینه های بسیار زیاد حمل ونقل، محققین را به سمت استفاده از شیوه های کاراتر مانند دورکاری برای کاهش این هزینه ها سوق داده است. این شیوه نوین مدیریت حمل ونقل باعث کاهش حجم سفرهای کاری و هزینه های آن مانند مصرف سوخت، زمان سفر، آلودگی هوا و سرمایه گذاری در توسعه زیرساخت ها می شود. با توجه به آثار مثبت و وسیع این شیوه و پیچیدگی فرایند تصمیم گیری انسان، این مقاله با به کارگیری توان زیاد مدل های شبکه ی عصبی مصنوعی در بازسازی روابط پیچیده و غیرخطی، به مدل سازی تقاضای دورکاری برای نمونه شهر تهران می پردازد. در این مقاله از مدل پرسپترونی چندلایه از نوع پس انتشار خطا برای براورد دورکاری استفاده می شود. شبکه ی پیشنهادشده، ۲۱ نرون در ۳ لایه با توابع انتقال تانژانت سیگموید، لگاریتم سیگموید و خطی دارد. با استفاده از اطلاعات به دست آمده از پرسش گری طراحی شده، مدل های مختلفی با حجم نمونه ی ۶۷۶ پرداخت شدند. نتایج مدل پیشنهادی که با ۱۷۱ مجهول و پس از ۱۸۰۰ تکرار به هم گرایی رسید، گویای قابلیت بالا در بازسازی مشاهدات است، به گونه ای که میانگین مربعات خطا، ضریب تعیین و شاخص براوردهای صحیح برای مجموعه ی آزمایش، به ترتیب، ۱۷۷۰/۱، ۱۹/۰ و ۳۹ درصد است. با استفاده از مدل پیشنهادی این پژوهش و اطلاعات چهار متغیر مستقل، می توان براورد ی از تعداد روز دورکاری در هفته داشت که هم فزونی آن ها براوردی از تقاضای کلان دورکاری در سطح شهر برای تصمیم گیری بهتر در مورد تدوین برنامه های مربوط به دست خواهد داد.

---

ترافیک، یک واژه‌ی شناخته شده‌ی بین المللی است که یکی از مهمترین عوامل ایجاد آن در کشورهای توسعه یافته افزایش جمعیت می‌باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که بهترین راه کنترل ترافیک و به مفهوم دیگر به حداقل رساندن ضرر و زیان ناشی از آن، استفاده از عواملی است که گزارشات ترافیک را در بهینه ترین زمان ممکن انجام دهد. لذا در این پژوهش به منظور کنترل ترافیک، پس از مدل‌سازی ربات پرنده‌ی چهارپره توسط رابطه‌ی نیوتن- اویلر، یک مسیر سه بعدی بهینه‌ی مقید با استفاده از تکنیک ترتیب مستقیم طراحی شده است. به عبارت دیگر، ابتدا مسئله‌ی مطرح شده در این پژوهش به عنوان یک مسئلۀ کنترل بهینه فرموله شده است و سپس مسئله‌ی کنترل بهینه با استفاده از رویکرد ترتیب مستقیم که یکی از روشهای حل عددی مسائل کنترل بهینه است، کاملا گسسته شده و به یک مسئلۀ برنامه ریزی غیرخطی تبدیل گردیده است. در نهایت حل مسئله‌ی برنامه ریزی غیرخطی فوق الذکر از طریق حل کننده‌ ی SNOPT صورت گرفته است که برای حل از روش های گرادیانی نظیر SQP بهره می گیرد. لازم به ذکر است از آنجایی که هدف غایی طراحی مسیر در این پژوهش، کنترل ترافیک شهری می‌باشد، لذا قیدهای در حین مسیر تعریف شده در حل این مسئله از نوع قیدهای شهری هستند بدین صورت که هر ساختمان در مسیر پروازی با یک استوانه مدل شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان می‌دهند که روش فوق الذکر، یک روش کارامد و موثر در طراحی سه بعدی مسیر بهینه‌ی پروازی می‌باشد.