جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای ترک نیمبیضوی
رحمت اله قاجار، محمد عباسپورنیاسانی، حامد سعیدی گوگرچین،
دوره ۱۴، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۳ )
چکیده
در این پژوهش، به بررسی ضریب شدت تنش مود اول ترک¬ محیطی نیم¬بیضوی در سطح خارجی استوانه با نسبت شعاع به ضخامت ۳۰ پرداخته میشود. این استوانه¬ها در سکوهای حفاری نیمه¬شناور کاربرد دارد. ابتدا بر اساس معادلات ترموالاستیسیته نیمه کوپل، میدان تنش در استوانه¬ای تحت بارهای حرارتی و مکانیکی استخراج می¬گردد. سپس، با استفاده از نتایج سه بارگذاری مرجع بر روی جبهه ترک، توابع وزن عمیق¬ترین نقطه و نقاط سطحی ترک استخراج میشود. با استفاده از میدان تنش ترموالاستیسیته و توابع وزن استوانه ترکدار، روابطی صریح برای ضریب شدت تنش این نقاط استخراج می¬گردد. اختلاف ضریب شدت تنش حاصل از توابع وزن پیشنهادی با نتایج حاصل از روش اجزاء محدود و نتایج تحقیقات دیگران در تطابق خوبی قرار دارد. اثرات اندرکنش بارهای حرارتی و مکانیکی در ضریب شدت تنش نیز مورد بررسی قرار می¬گیرد. نتایج نشان میدهند که، ضریب شدت تنش بی¬بعد عمیق¬ترین نقطه و نقاط سطحی ترک، با افزایش نسبت بار، به¬ترتیب کاهش و افزایش می¬یابند.
محمدباقر نظری، امید عاصمی،
دوره ۱۴، شماره ۱۶ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
در این مقاله، ضریب شدت تنش برای یک ترک نیمبیضوی طولی در سطح داخلی یک استوانه جدار ضخیم بهصورت تحلیلی و عددی تعیین شده است. استوانه به قدر کافی بلند در نظر گرفته شده است و تحت شوک حرارتی غیرفوریهای (هذلولوی) سرمایشی در سطح داخلی بهطور متقارن محوری قرار دارد. معادلات ترموالاستیسیته حاکم بهصورت غیرکوپل حل شدهاند. جواب تحلیلی معادله هدایت گرمایی پس از بیبعد سازی با روش جداسازی متغیرها استخراج میشود. ضریب شدت تنش برای عمق و گوشههای ترک با استفاده از روش تابع وزنی بهدست میآید. نتایج رفتار متفاوت ترک تحت شوک حرارتی هذلولوی نسبت به مدل فوریه را نشان میدهد. در زمانهای ابتدایی اعمال شوک حرارتی، ضریب شدت تنش در عمق ترک بهخصوص برای ترکهای با عمق نسبی کمتر در مدل هذلولوی بطور قابل ملاحظهای بزرگتر از مدل فوریه است. ضریب شدت تنش عمق ترک برای دو مدل در ترکهای نازکتر مفدار بیشتری است. در گوشه ترک نیز ضریب شدت تنش برای مدل هذلولوی همیشه بزرگتر از مدل فوریه است. برخلاف بارگذاری مکانیکی، حداکثر ضریب شدت تنش ممکن است در گوشه ترک اتفاق بیفتد. مطابق نتایج، در نظر گرفتن مدل مناسب هدایت گرمایی در طراحی سازهها تحت بارحرارتی گذرا اهمیت ویژهای دارد.