جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای توان مصرفی
احد قلی پور، وحید ذاکری مهرآباد، عطا حجاوری،
دوره ۱۴، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
در این مقاله، برای اجتناب از مشکلات استفاده از مایعات روانکاری مثل هزینه بالا، آلودگی محیط زیست و به خطر انداختن سلامتی ماشینکار در فرآیند فرزکاری و همچنین استفاده از مزایای آنها از قبیل افزایش عمر ابزار و کیفیت سطح ماشینکاری شده، روش ماشینکاری با حداقل استفاده از روانکار (MQL) یا روانکاری نیمه‌خشک معرفی شده و تأثیر آن بر توان مصرفی و زبری سطح ماشینکاری شده با روشهای دیگر روانکاری از قبیل روانکاری با مایع و روانکاری خشک مقایسه شده است. همچنین از روش طراحی آزمایش تاگوچی برای اجرای یکسری آزمایش‌ها به منظور بررسی تأثیر پارامترهای مختلف فرآیند از قبیل سرعت دورانی ابزار، سرعت پیشروی، فشار گاز ورودی و نرخ جریان مایع بر توان مصرفی و زبری سطح ماشینکاری شده استفاده شده است و در ادامه با استفاده از آنالیز واریانس مهمترین فاکتورهای مؤثر بر توان مصرفی و زبری سطح ماشینکاری شده به دست آمدند. نتایج به دست آمده از آزمایش‌ها نشان می‌دهند که استفاده از روش روانکاری نیمه‌خشک به توان مصرفی کمتر و زبری سطح قابل مقایسه با سایر روشهای روانکاری منجر می شود. آنالیز واریانس انجام شده نیز نشان می‌دهد که در بین پارامترهای بررسی شده در این پژوهش، سرعت پیشروی مهمترین پارامتر مؤثر بر توان مصرفی و نرخ جریان مایع مهمترین پارامتر مؤثر بر زبری سطح ماشینکاری شده است.
حسین کلانتر نیستانکی، مصطفی مافی، علی اشرفی زاده،
دوره ۱۷، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
وجود منابع عظیم گازی در کشور ایران و تقاضای جهانی برای جایگزینی این سوخت پاک به جای سایر سوخت‌های فسیلی، صادرات گاز در مقیاس وسیع را به یکی از مباحث مهم تبدیل کرده است. یکی از روشهای صادرات گاز در مقیاس وسیع، مایع‌سازی آن است که توسط چرخه تبرید صورت می‌پذیرد. فرایندهای مایع‌سازی گازها، فرایندهایی انرژی‌بر هستند و همین موضوع، ضرورت استفاده بهینه از انرژی و کاهش مصرف آن را در صنعت مایع‌سازی گازها نمایان می‌سازد. علی‌رغم اینکه مطالعات فراوانی بر روی بهینه‌سازی مصرف انرژی چرخه‌های تبرید صورت گرفته است ولی به دلیل آنکه محدودیت‌های عملکردی اجزاء سیستم تبرید، در این بررسی‌ها مد نظر قرارگرفته نشده است، روشهای ارائه شده قابلیت پیاده‌سازی بر روی چرخه‌های تبرید موجود در پالایشگاه‌های کشور را ندارند. هدف از این مقاله، ارائه روشی سیستماتیک برای کمینه‌سازی عملیاتی توان مصرفی چرخه‌های تبرید در حال استفاده در فرایندهای مایع‌سازی گاز با در نظر گرفتن محدودیت‌های عملکردی تجهیزات سیستم تبرید و اندرکنش‌های موجود بین سیستم تبرید و هسته فرایندی می‌باشد. در این تحقیق با استفاده از تلفیق دیدگاه‌های ترمودینامیکی و تکنولوژی پینچ و در نظرگرفتن محدودیت‌های فوق الذکر، یک روش سیستماتیک جهت فرمول‌بندی مسئله کمینه‌سازی توان مصرفی چرخه‌های تبرید چندمرحله‌ای به صورت تابعی از متغیرهای مستقل ارائه شده است. با پیاده‌سازی روش ارائه شده در این تحقیق بر روی یک چرخه تبرید سه مرحله‌ای در حال بهره‌برداری در یکی از واحدهای مایع‌سازی گاز پروپان کشور حدود ۱۵% کاهش در توان مصرفی ویژه چرخه تبرید حاصل شد.
ویدا شمس اسفندآبادی، مصطفی رستمی، سیدمحمدعلی رحمتی، سروش صادق نژاد،
دوره ۱۷، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده
برای آنکه ربات قادر باشد بر روی سطوح مختلف حرکت نماید، لازم است که حرکتش را با شرایط مختلف سطح وقف داده و با حرکت مناسب پا و بالا تنه، پایداری خود را تضمین نماید. بسیاری از پارامترهای اساسی حرکت انسان را می توان توسط یک ربات دوپای هفت عضوی صفحه ای بیان نمود. یکی از مسائلی که همیشه در این زمینه مورد توجه محققین می باشد، پیش بینی مسیر حرکتی است که منجر به پایداری و مینیمم شدن انرژی می شود. در این مطالعه با بکارگیری بهینه سازی پارامتری، بدین شرح که زوایای مفصلی بصورت توابع پارامتری تعریف شده و با در نظر گرفتن قیود سینماتیکی که حداکثر و حداقل زوایای مفصلی را تعریف می کنند، مسئله ی حرکت به شکلی بدست آمده است که پایداری ربات به حداکثر میزان و انرژی آن به حداقل میزان خود برسد و ربات در منطقه ی مجاز پایداری قرار گیرد. به علاوه، سعی بر آن است که از معیار پایداری نقطه ممان صفر برای محاسبه ی پایداری ربات استفاده شود. همچنین آزمایشات تجربی به منظور تحلیل حرکتی راه رفتن فرد سالم در آزمایشگاه صورت گرفته است و نتایج بدست آمده صحت سنجی شده است. در نهایت با توجه به مدل ارائه شده و مسیر پیش بینی شده، ربات می تواند مانند یک فرد خاص حرکت کند. در هر مرحله از مقایسه ی نتایج شبیه سازی مدل ارائه شده با نتایج تجربی متناطر در واقعیت، به منظور اثبات صحت روش های ارائه شده، استفاده گردیده است.
