جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای جت های مرکب پیوسته (گوشواره ای)
مهدی رمضانی زاده، یونس پولادرنگ،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
عوامل متعددی از جمله شکل مقطع جت، نسبت دمش، نسبت چگالی، شدت آشفتگی جریان آزاد و ... بر اثربخشی خنککاری لایهای موثر هستند. در بین این عوامل، اثربخشی خنککاری لایهای شدیداً تحت تاثیر شکل مقطع روزنه جت میباشد. این هندسه باید به گونهای طراحی شود که اندازهحرکت جت در راستای عمودی حداقل گردد و پوشش-دهی بهتری صورت پذیرد. در این تحقیق، عملکرد خنککاری لایهای هندسه جدید جتهای مرکب پیوسته(گوشوارهای) بهصورت تجربی با استفاده از روش دمانگاری مادون-قرمز بررسی شده است. آزمایشهای انتقالحرارت حالت پایا در عدد رینولدز جت ۱۰۰۰۰ روی صفحهی آزمون انجام شده است. زاویه محوری تزریق جتها نسبت به سطح ۳۰ درجه در نظر گرفته شده است. اندازهگیریها در سرعت جریان اصلی ۲۷ متر بر ثانیه و در چهار نسبت دمش ۰,۷ ,۰.۵ ,۰.۴و۰.۸ انجام شده است. نتایج حاصل نشان میدهد که هندسه جت گوشوارهای، منجر به افزایش اثربخشی خنککاری لایهای در مقایسه با هندسه جت استوانهای ساده میشود. نسبت دمش بهینه، ۰.۸ است و در نسبت دمش ۰.۴، کمترین اثربخشی روی سطح حاصل میشود. ساختار جریان حاصل از طرح مذکور، اختلاط بین جریاناصلی و جتهای خنککننده را بهطور قابلتوجهی کاهش میدهد. بنابراین، اثربخشی خنککاری لایهای بهبود مییابد و توزیع جانبی یکنواختتری از لایه سیال خنککننده روی سطح ایجاد میشود.