جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای حرارت ورودی
مهدی کریمی منش، ایرج ستاری فر، حمید امیدوار،
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
کاربرد در دماهای پایین موجب تردی بسیاری از سازه ها می شود که در نتیجه، انتخاب پارامترهای جوشکاری مناسب برای حفظ چقرمگی سازه جوشی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله، تاثیر پارامترهای جوشکاری حرارت ورودی قوس و سرعت جوشکاری، بر مقاومت ضربه دما پایین فلز جوش فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۰۴L، مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور فرایند جوشکاری قوسی الکترود تنگستن با محافظت گاز، بر روی ورق فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۰۴L به ضخامت ۵ میلی متر انجام شد و با تغییر در پارامترهای حرارت ورودی قوس و سرعت جوشکاری، تاثیر پارامترهای مذکور بر ریزساختار، میزان فریت فلز جوش و انرژی ضربه شارپی دما پایین نمونه ها بررسی شد. حرارت ورودی قوس از ۱/۰۴ تا ۳/۲۳ کیلووات و سرعت جوشکاری از ۳۰ تا ۲۴۰ میلی متر بر دقیقه تغییر کرد. مشاهده شد که افزایش حرارت ورودی قوس از طرفی می تواند باعث کاهش فریت در فلز جوش شود که این سبب بهبود مقاومت ضربه در دماهای پایین می شود، ولی از طرف دیگر زمان انجماد را افزایش داده که باعث درشت شدن ساختارهای دندریتی در فلز جوش می شود و می تواند تاثیر منفی بر مقاومت ضربه داشته باشد. تغییرات سرعت جوشکاری نیز می تواند بر میزان فریت و ریزساختار و در نتیجه بر مقاومت ضربه تاثیر داشته باشد. درنهایت با بررسی ها و انجام تست های متعدد، خواص ضربه بهینه در دمای پایین با حرارت ورودی قوس ۱/۶۷ کیلووات و سرعت جوشکاری ۱۲۰ میلی متر بر دقیقه بدست آمد.
مهدی ضرونی، رضا اسلامی فارسانی،
دوره ۱۵، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۴ )
چکیده
امروزه تقاضا برای اتصال فلزات غیرمشابه آلومینیم و فولاد به منظور کاهش وزن در صنایع حمل و نقل بسرعت در حال افزایش است. در این تحقیق آلیاژ آلومینیم ۵۰۸۳ از طریق روش ترکیبی جوشکاری– لحیم کاری، با بکار بردن پرکننده های پایه آلومینیم ۴۰۴۳ و ۴۰۴۷، به فولاد گالوانیزه و فولاد ساده کربنی اتصال داده شد. لایه ترکیب بین فلزی ترد شگل گرفته در فصل مشترک فولاد- فلز جوش تأثیر اساسی روی استحکام اتصال دارد. نتایج نشان داد که افزایش حرارت ورودی منجر به افزایش ضخامت لایه ترکیب بین فلزی می شود. اندازه ضخامت لایه ترکیب بین فلزی که از تصاویر ریزساختاری اندازه گیری شد، در یک محدوده ۶-۲ میکرومتری بود. نتایج بدست آمده از مشاهده های ریز ساختاری نشان داد که در حرارت ورودی مشابه، ضخامت لایه ترکیب بین فلزی ترد برای اتصال ایجاد شده با پرکننده ۴۰۴۷ تقریباً نصف ضخامت این لایه در اتصال ایجاد شده با پرکننده ۴۰۴۳ است. بالاترین استحکام حاصل شده (۱۷۰مگاپاسکال) مربوط به اتصال آلومینیم به فولاد گالوانیزه با پرکننده ۴۰۴۷ بود. علاوه بر آن، در این نوع اتصال شکست در فلز جوش رخ داد، در حالی که برای اتصال آلومینیم به فولاد ساده کربنی این پدیده در ناحیه فصل مشترک فولاد- فلز جوش بوقوع پیوست. نتایج آنالیز طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس حضور ترکیب بین فلزی آهن- آلومینیم با نسبت اتمی ۱/۳ را در لایه ترکیب بین فلزی، -برای اتصال آلومینیم به فولاد گالوانیزه نشان داد. این نتیجه همچنین به وسیله آنالیز پراش پرتو ایکس انجام شده بر سطح شکست، اثبات شد.