---

در سال‌های اخیر دسترسی آسان به منابع نفت و گاز طبیعی به علت بهره‌برداری و استخراج مستمر به‌طور چشمگیری کاهش پیداکرده است. لذا بسیاری از حوزه‌های میادین نفتی وارد فاز تولید و بهره‌برداری از چاه‌های عمیق و استفاده از روش حفاری انحرافی و افقی شده‌اند. با این حال، به علت پیچیده‌تر بودن شرایط در این‌گونه چاه‌ها، اغلب رشته حفاری دچار شکست می‌شود. این شکست در ناحیه اتصال رشته‌ها به‌عنوان ضعیف‌ترین حلقه به‌وقوع می‌پیوندد. در این پژوهش، با درنظرگرفتن شرایط یک چاه نفت واقعی به بررسی اتصال استاندارد API NC۴۶ پرداخته می‌شود. هدف، بررسی ضعیف‌ترین نقاط در مجموعه رشته حفاری و ارائه راه‌کار عملی و اقتصادی جهت افزایش طول عمر آن‌هاست. نتایج نشان می‌دهد که بیشترین تنش در اولین رزوه درگیر در پین و آخرین رزوه درگیر در باکس متمرکزشده که این نواحی را آسیب‌پذیرتر می‌کند. در ادامه با استفاده از بهینه‌سازی پارامترهای اساسی اتصال شامل شکل هندسی رزوه‌ها، میزان گشتاور محکم‌کردن و طرح آب‌بندی داخلی شانه‌ها در اتصالات حفاری، طرح جدیدی ارائه می‌شود که طول عمر خستگی بالاتری نسبت به اتصال حفاری استاندارد API مشابه خود دارد. ماکزیمم ضریب تمرکز تنش اتصالات بهبودیافته در مقایسه با اتصالات استاندارد به‌طور نسبی کاهش‌یافته و مقدار آن از ۳,۴۷ به ۲.۸۶ می‌رسد. تست‌های تجربی نیز نشان می‌دهند که عمر خستگی اتصالات بهبودیافته نسبت به اتصالات استاندارد به‌طور میانگین ۲.۳ برابر می‌شود.