---

در این مقاله، تاثیر نانوذرات رسی بر روی رفتار کششی و خمشی مواد مرکب چند لایه شیشه/اپوکسی با بافت دوبعدی بطور تجربی مورد بررسی قرار می¬گیرد. نانومواد مرکب دارای ۱۲ لایه الیاف شیشه با بافت دوبعدی با دانسیته gr/m۲ ۲۰۰و با کسر حجمی الیاف ۶۰ درصد بوده و با روش انتقال رزین به کمک خلاء ساخته شده است. سیستم رزین نیز از یک دیکلیسیدیل¬اتر بیسفنول نوع آ (DGEBA) با نام تجاری ایپون ۸۲۸ به عنوان پایه اپوکسی و یک پلی¬اکسیپروپیلن دیامین با وزن مولکولی gr/mol ۴۰۰ با نام تجاری جف¬امین¬دی¬۴۰۰ به عنوان سفت کننده ساخته شده است. نانورس کلوسید¬سی¬بی درون سیستم اپوکسی با درصد وزنی نسبت به مجموعه رزین (اپوکسی- نانورس) ۰ ، ۱ ، ۲ ، ۳ ، ۵ و ۷ درصد پخش می¬گردد. بررسی نتایج نشان می¬دهد بیشترین افزایش خواص مکانیک و خمشی در ۳% و ۱۰% نانورس بدست می آید. بیشترین افزایش مقاومت نهایی، کرنش شکست و چقرمگی در ۷% وزنی نانورس به ترتیب به مقدار ۱۳%، ۷% و ۲۷% و بیشترین افزایش مدول در ۳% وزنی نانورس به مقدار ۹% بدست می¬آید. همچنین بیشترین افزایش خمشی به مقدار ۱۱% در ۳% وزنی نانورس و بیشترین مدول خمشی به مقدار ۴۸% در ۵% وزنی نانورس بدست می¬آید.

---

در تحقیق حاضر، تاثیر سیکل حرارتی بر خواص خمشی کامپوزیت لایه‌ای الیاف- فلز مورد ارزیابی قرار گرفت. صفحات کامپوزیت لایه ای الیاف- فلز از دو لایه آلومینیوم ۲۰۲۴ و لایه ی کامپوزیت زمینه اپوکسی متشکل از ۴ لایه الیاف بازالت ساخته شده بود. برای کامپوزیت ها هر سیکل حرارتی در مدت زمان ۶ دقیقه بین دمای ° C ۱۱۵-۲۵ انجام شد. خواص خمشی نمونه ها بعد از ۲۰، ۳۵ و ۵۵ سیکل حرارتی مورد ارزیابی قرار گرفت و با خواص خمشی نمونه های بدون سیکل حرارتی مقایسه شد. سیکل حرارتی، استحکام خمشی کامپوزیت با آلومینیوم اصلاح سطحی شده به روش شیمیایی (حکاکی شده) را کاهش داد، در حالی که برای کامپوزیت های با آلومینیوم اصلاح سطحی شده به روش الکتروشیمیایی (آندایز شده)، استحکام خمشی در اثر سیکل حرارتی ابتدا افزایش یافته و سپس کاهش یافت. مدول خمشی برای هر دو نوع کامپوزیت مذکور تغییرات نامنظمی نشان داد. انرژی شکست کامپوزیت با آلومینیوم حکاکی شده با افزایش سیکل حرارتی افت شدیدی را نشان داد، اما برای کامپوزیت با آلومینیوم آندایز شده، تغییرات انرژی شکست کم و نامنظم بود. بررسی میکروسکوپ نوری نیز نشان داد که برای کامپوزیت با آلومینیوم حکاکی شده بعد از سیکل حرارتی، مکانیزم شکست از شکست کامپوزیت به جدایش بین لایه های کامپوزیت تغییر کرد، در حالی که برای کامپوزیت های با آلومینیوم آندایز شده، این مکانیزم، شکست کامپوزیت بوده و با انجام سیکل حرارتی تغییری نکرد.