جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای دستگاه ادراری
دوره ۹، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۸۵ )
چکیده
هدف: بررسی اثر آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین بر نوتروفیلها ومنوسیتهای بیماران مبتلا به عفونت دستگاه ادراری ناشی از اشرشیا کولی پیش و پس از مصرف آنتی‌بیوتیک در تولید نیتریک اکساید (NO) و پراکسید هیدروژن (۲O۲H) از این سلولها در محیط کشت.
مواد و روشها: تعداد ۴۵ بیمار خانم مبتلا به عفونت ادراری ناشی از اشرشیا کولی بین سنین ۱۸ تا ۵۰ سال انتخاب و سلولهای منوسیت و نوتروفیل این بیماران در دو مرحله، یکبار بلافاصله پس از تشخیص عفونت ادراری از طریق تست آنالیز ادراری و پیش از درمان و دیگری پس از درمان با یک دُز کامل سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلیگرمی جدا شدند، سپس با انکوباسیون و تیمار متفاوت ۱۸ ساعته با فعال‌کننده‌های اینترفرون گاما (IFN-γ) و LPS برای سلولهای منوسیت و ۶ ساعته باPMA برای نوتروفیلها (شرایط ex vivo) و همچنین فعال‌کننده‌های مذکور وآنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین (شرایط in vitro) کشت داده شدند و مایع رویی کشت سلولی جدا شد و از آن برای اندازه‌گیری NO به روش کالریمتری گریس و ۲O۲H به روش فلورومتری استفاده گردید.
نتایج: نتایج in vitro و ex vivo نشان داد که میزان NO و ۲O۲H سلولهای منوسیت و نوتروفیل بیماران در دو گروه پیش از درمان و پس از آن در مقایسه با نمونه شاهد از افراد داوطلب سالم بیشتر است (۰۰۰۱/۰P<) و تولید NO پس از درمان در مقایسه با پیش از درمان نیز افزایش داشته است (۰۰۰۱/۰P<) ولی تولید ۲O۲H در گروههای پیش و پس از درمان، تغییرات معنی‌داری نداشته است (۰۵/۰P>).
نتیجه‌گیری: آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین علاوه بر فعالیت باکتریسیدال خود قادر است روی سیستم ایمنی اثر گذاشته و باعث افزایش تولید نیتریک اکساید شود. بنابراین مصرف آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین در بیماران، موجب افزایش مقدار نیتریک اکساید (NO) شده ولی روی مقادیر پراکسیدهیدروژن (۲O۲H) تأثیری ندارد. ضمناً نتایج
in vitro نشان می‌دهد که این افزایش فقط در داخل بدن صورت گرفته و در in vitro که مقایسه درون‌گروهی هریک از گروههاست، دیده نمی‌شود.
مجتبی برزگری، بهمن وحیدی، محمدرضا صفری‌نژاد،
دوره ۱۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
بی‌اختیاری استرسی ادرار، خروج غیرارادی ادرار از پیشابراه بعلت افزایش فشار شکمی در غیاب انقباض مثانه است که منجر به افزایش فشار مثانه‌ای به بیش از مقدار فشار پیشابراهی می‌شود. زنان میانسال بیشترین قشر در بیماران مبتلا به این عارضه هستند. علیرغم آمار بالای بیماران مبتلا به این بیماری، اطلاعات بسیار اندکی در مورد مکانیک و نحوه عملکرد آن از لحاظ نظری وجود دارد. هدف پژوهش جاری، ایجاد یک مدل محاسباتی از مثانه و پیشابراه تحت یک فشار خارجی (همانند یک عطسه) است که بتواند به کمک روش‌های عددی المان محدود و تکنیک‌های برهمکنش سیال-جامد به بررسی این عارضه بپردازد. در ایجاد این مدل، خواص مکانیکی اعمال شده به دیواره مثانه و پیشابراه و همچنین شرایط مرزی بافت‌های حمایت‌کننده از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند. نوآوری این طرح نسبت به طرح‌های مشابه، استفاده از روش صریح در حل عددی و توجه بیشتر به ارتباط بالینی در قیاس با نگرش صرف مهندسی به موضوع است. نتایج نشان می‌دهد که دقت فشار پیش‌بینی شده در مرکز مثانه برای مدلی که از مدل ماده غیرخطی (هایپرالاستیک) استفاده می‌کند نسبت به مدل خطی (الاستیک) به طور قابل توجهی بیشتر است. نتایج مدل‌های محاسباتی حاکی از آن است که می‌توان با استفاده از روش‌های عددی و ساده‌سازی فیزیک سامانه‌های زیستی همانند دستگاه ادراری تحتانی، نتایج آزمایشگاهی را در محیط مجازی با هدف شناخت سازوکارهای پاتولوژیکی مجددا تولید کرد.
