جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای ذوب لیزر انتخابی
محمدعلی سجادی هزاوه، مهدی مدبری فر، محسن بدرسمای،
دوره ۲۳، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
ذوب انتخابی لیزر یک فناوری ساخت افزودنی است که به‌موجب آن قطعات از طریق ذوب بستر پودر توسط پرتو لیزر ساخته می‌شوند. به دلیل اینکه قطعات فلزی تولیدی با این شیوه می‌توانند از هندسه پیچیده و دلخواه برخوردار باشند، امروزه به‌عنوان روشی مدرن در تولید قطعات موتورهای الکتریکی و سنسورها و غیره... موردتوجه واقع شده است. پودر مورداستفاده در این پژوهش پودر آهن خالص است. از میان پارامترهای ورودی در این روش، پارامترهای انتخاب شده شامل توان لیزر، سرعت اسکن و فاصله هاشورها بوده و طراحی آزمایش‌ها به روش تاگوچی انجام شده است. ازآنجایی‌که تا کنون مطالعات زیادی روی خواص مکانیکی قطعات تولیدی با این روش صورت پذیرفته و به خواص مغناطیسی کمتر توجه شده است، در این پژوهش، اثر پارامترهای ذوب انتخابی لیزر بر نیروی پس‌ماند زدای مغناطیسی آهن به‌صورت تجربی استخراج شده و سطوح بهینه پارامترها برای نیل به مقدار بهینه این نیرو با استفاده از تحلیل سیگنال به نویز تعیین شده است. علاوه بر این اثرات اصلی و همچنین برهم‌کنش‌های پارامترها در این مقاله موردتوجه قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که سطوح پارامتر بهینه برای به‌دست‌آوردن کمترین مقدار نیروی پس‌ماند زدای مغناطیسی شامل توان لیزر ۲۲۰ وات، سرعت اسکن لیزر ۴۰۰ میلی‌متر بر ثانیه و فاصله هاشور ۷۰ میکرومتر بوده و بیشترین اثرات تعاملی را جهت رسیدن به کمترین مقدار نیروی پس‌ماند زدا پارامترهای فاصله هاشورها و سرعت اسکن دارا هستند.
سجاد لهراسبی، سهیل نخودچی،
دوره ۲۴، شماره ۸ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
سوپرآلیاژ اینکونل۷۱۸ به دلیل خواص خوب در دمای بالا به شکل گستردهای در صنایع مختلف مصرف میشود. تولید قطعات از جنس سوپرآلیاژ اینکونل۷۱۸ به روش ذوب لیزر انتخابی امکان تولید قطعات با هندسه پیچیده را فراهم میسازد. براین اساس بهبود خواص مکانیکی قطعات تولید شده به روش ذوب لیزر انتخابی با استفاده از فرایندهای ثانویه استحکام بخشی حائز اهمیت میباشد. در این پژوهش تاثیر پیشکرنش سرد بر استحکام کششی و فشاری نمونههای سوپرآلیاژ اینکونل۷۱۸ تولید شده به روش ذوب لیزر انتخابی بررسی شده است. نمونههای آزمایش با روش ذوب لیزر انتخابی تولید شده و تحت بارگذاری تک مرحلهای (%۵-%۱۵-%۳۰) و دو مرحلهای (%۴-%۱۲-%۱۶) قرار گرفته است. به منظور بررسی تاثیر بارگذاری اولیه بر خواص مکانیکی از آزمون کشش، آزمون فشار و آزمون سختی و برای بررسی رفتار میکروساختار از میکروسکوپ نوری استفاده شد. طبق نتایج بدست آمده استحکام تسلیم و استحکام نهایی کششی سوپرآلیاژ اینکونل۷۱۸ در راستای محور Y (صفحه XY ) بعد از اعمال۳۰% کرنش اولیه در راستای محور تولید ( Z ) معادل ۸/۳۱% و ۶/۱۱% افزایش یافته است. استحکام تسلیم فشاری سوپرآلیاژ اینکونل۷۱۸ با افزایش پیشکرنش به %۳۰ معادل ۳/۷۹% در راستای جهت تولید ( Z ) افزایش یافته است. به عبارت دیگر اعمال پیشکرنش در راستای محور Z بر استحکام فشاری در صفحه XZ به عنوان کرنش اصلی و بر استحکام کششی در صفحه XY به عنوان کرنش برشی بر قطعه تاثیرگذار میباشد. اعمال پیش کرنش تا ۳۰% تاثیر کمی بر خواص سختی سوپرآلیاژ اینکونل۷۱۸ دارد. نتایج حاصل از اعمال بارگذاری در دو مرحله بیانگر بهبود استحکام با افزایش تعداد مراحل بارگذاری بدلیل وجود پدیده کارسختی میباشد.
