---

مرزهای رشد یکی از ابزارهای کلیدی برای کنترل و مدیریت توسعه فیزیکی مناطق کلان‌شهری محسوب می‌شود. گسترش بی‌رویه و برنامه‌ریزی نشده در این مناطق به یکی از معضلات اصلی برای مدیران و برنامه‌ریزان شهری و منطقه‌ای تبدیل شده است، چرا که این فرایند به تخریب اراضی کشاورزی و منابع طبیعی منجر می‌شود. هدف این پژوهش، شبیه‌سازی و ارزیابی تغییرات آینده مرزهای رشد در منطقه کلانشهری اصفهان با هدف حفظ منابع زیست‌محیطی و کنترل گسترش کالبدی است. در این راستا، با استفاده از رویکرد اثبات‌گرایی که روندی تحلیلی و سنجش محور را در پیش می‌گیرد به سنجش تصاویر ماهواره‌ای استخراج شده، میزان تغییرات گسترش کالبدی منطقه کلانشهری اصفهان با استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی و ماشین‌های یادگیری پیش‌بینی شده است و مرز رشد آتی و پیش بینی شده نیز ترسیم گردیده است. نتایج یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که منطقه کلانشهری اصفهان طی دهه‌های اخیر با گسترش بی‌رویه به‌خصوص در بعد کالبدی مواجه بوده و کاهش اراضی کشاورزی و طبیعی به یکی از چالش‌های اصلی آن تبدیل شده است. بر اساس شبیه‌سازی‌های انجام شده، مرزهای رشد پیشنهادی می‌توانند به‌عنوان ابزاری مؤثر در مدیریت و برنامه‌ریزی توسعه شهری - منطقه‌ای و جلوگیری از تخریب بیشتر منابع و اراضی طبیعی به کار گرفته شوند.
 

---

معمولا برای مهار آرماتورها در محدوده‌های کم حجم مثل محدوده تیر به ستون از مهار قلابدار میلگرد استفاده می‌شود. در مطالعات گذاشته، خرابی قلوه‌کن شدن بتن، مود اصلی برای آرماتورهای قلابدار بوده است. همچنین فاصله کم آرماتورهای مهارشونده در محل اتصال، یکی دیگر از دلایل عدم مهار آنها در چشمه اتصال است. در آیین‌نامه‌های جدید طراحی، اثرات مقاومت مشخصه بتن، اثر محصور شدگی آن توسط تنگ‌های تامین شده، مورد بررسی قرار گرفته است و در بخش ۲۵,۴.۳.۱ آیین‌نامه ACI ۳۱۸-۱۹ وهمچنین در مبحث نهم، روابط جدیدی برای طول مهاری قلابدار آرماتور در کشش داده شده است. اما پارامتر مهم این روابط ψ_r یا ضریب مربوط به اثر محصورشدگی است که در مطالعات عجم در سال ۲۰۱۸، مورد بررسی قرار گرفت. مطابق تعریف آئین نامه ACI ۳۱۸-۱۹ مقدار ضریب ψ_r  به میزان خاموت‌ها و تنگ‌های محصورکننده و فاصله آرماتورهای طولی مهارشونده وابسته است و تاثیر محصور کنندگی سنجاقی‌ها در طول گیرایی میلگرد کششی قلابدار در نظر گرفته نشده است لذا در این مطالعه، به بررسی اثر وجودی سنجاقی بر طول مهاری آرماتورهای تیر با قلاب استاندارد پرداخته شده است. در این مطالعه سه نمونه تمام مقیاس با ابعاد و حدود تقریبا برابر ولی با چیدمان‌های مختلف سنجاقی تحت بارگذاری شبه استاتیکی یک طرفه مورد آزمایش قرار گرفت. نمونه های مورد آزمایش شامل یک نمونه فاقد سنجاقی و دو نمونه دیگر دارای سنجاقی تک و دوبل می باشند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، در دو نمونه دارای سنجاقی، اثر آنها در مهار آرماتورهای قلابدار، قابل توجه است.
 

---

تحلیل دقیق رفتار قیر به عنوان یک ماده ویسکوالاستیک و پدیده‌های طبیعی حاکم بر آن مانند پیرشدگی، از مسائل مهم مهندسی روسازی است. از این رو کنترل خصوصیات دمای پایین و بالای قیرها به منظور پیشگیری از ترک خوردگی‌های دمای پایین و آسیب‌های متداول دمای بالا به منظور خدمت‌دهی مناسب در طول عمر روسازی ضروری است. در این مطالعه شبیه‌سازی پدیده پیرشدگی و بررسی اثرات آن بر روی خصوصیات مکانیکی قیرها با استفاده از روش دستورالعمل سوپرپیو یعنی روش RTFOT برای پیرشدگی کوتاه‌مدت و روش PAV برای پیرشدگی بلندمدت انجام شده است. به منظور بررسی تأثیر چرخه‌های مکرر PAV بر خصوصیات قیرها سه نوع قیر با درجات نفوذ مختلف ۵۰-۴۰ (۷۰-۱۶PG)، ۶۰-۷۰ (۶۴-۲۲PG) و ۱۰۰-۸۵ (۲۸-۵۸PG) انتخاب و از هر کدام سه نمونه تحت مراتب پیرشدگی یک الی سه بار PAV قرار گرفته‌اند. آزمون رئومتر تیر برشی (BBR) در سه دما از صفر تا ۱۲- درجه سانتی‌گراد و رئومتر برش دینامیکی (DSR) در هفت دما از ۴۶ تا ۸۲ درجه سانتی‌گراد انجام شده است. بر اساس نتایج به ‌دست ‌آمده، دمای بالای عملکردی قیرها حداکثر سه ‌رده و دمای پایین عملکردی آن‌ها حداکثر دو رده افزایش پیدا کرده است. به ‌عبارت دیگر درجه‌بندی قیرهای مورد بررسی در این پژوهش، پس از سه مرتبه اعمال PAV به‌ترتیب به ۴-۸۲، ۱۰-۸۲ و ۱۶-۷۰ تبدیل شده است. همچنین ارتباط خصوصیات عملکردی دمای بالای قیرهای پیرشده با تغییرات شیمیایی آن‌ها در مراتب مختلف پیرشدگی بررسی و تغییرات آن‌ها به منظور نمایش همبستگی میان این خصوصیات مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که خصوصیات ویسکوالاستیک دمای بالا و شاخص پیرشدگی شیمیایی قیرهای مختلف دارای ارتباط خطی قوی با ضریب تعیین (R^۲) بیش از ۹/۰ بوده است.
 

---

---

به ­منظور تعیین تأثیر کودهای مرغی و گاوی در پرورش جلبک سبز کلروکوکوم (sp. Chlorococcum)، آزمایشی در شش تیمار شامل ۱/۰، ۴/۰، ۸/۰ گرم در لیتر کود مرغی و ۱/۰، ۴/۰، ۸/۰ گرم در لیتر از کود گاوی با سه تکرار در طرح کاملاً تصادفی به­مدت ۲۸ روز اجرا شد. نتایج نشان داد میانگین بالاترین تراکم سلولی (۱۰^۵×۱/۸۷ سلول در هر میلی­لیتر)، میزان رشد ویژه (۰۵۴/۰ در روز)، بیوماس خشک جلبکی (۶۴۴/۰گرم در لیتر)، کلروفیل a (۴۲/۹ میلی­گرم در لیتر) در پرورش با کود مرغی با غلظت ۸/۰ گرم در لیتر است. به­ منظور مقایسه عملکرد این کودها با سایر محیط­ کشت­ها، آزمایش دوم با پنج تیمار شامل محیط­ کشت BBM (شاهد)، BBM + عصاره خاک، کود مرغی ۸/۰ گرم در لیتر، کود گاوی ۸/۰ گرم در لیتر، و مخلوطی از تمام تیمارها (BBM + عصاره خاک + کود مرغی + کود گاوی به نسبت­ های مشابه) به مدت ۱۵ روز با سه تکرار به­ صورت طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. نتایج مقایسه­ ها نشان داد که عصاره خاک + BBM، بالاترین تراکم جلبک (۱۰^۶×۶/۱۱سلول در هر میلی­لیتر) و بیشترین میزان زیست توده (۸۱/۰ میلی­گرم در میلی­لیتر)، میزان رشد ویژه (۱۳/۰ در روز)، میزان کلروفیل a (۱۵/۱۰ میلی­گرم در لیتر) و کمترین زمان دو برابر شدن جمعیت (۹۷/۴ روز) را داشت. درجمع­بندی نهایی، عملکرد عصاره خاک + BBM در تولید زیست توده و رشد جلبک سبز کلروکوکوم مناسب­تر است.

---

  هدف از این مطالعه بررسی اثر پری­بیوتیک فروکتوالیگوساکارید بر رشد و تراکم باکتری­های لاکتوباسیلوس در روده بچه­ماهی ازون­برون (Acipenser stellatus) بود. برای این منظور تعداد ۹۰ قطعه بچه­ماهی ازون­برون (در هر تکرار ۱۰ قطعه) با میانگین وزن ۱۴/۰ ± ۱۶/۳۰ گرم از مؤسسه بین­المللی تحقیقات ماهیان خاویاری تهیه و با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در ۳ تیمار و ۳ تکرار در حوضچه­های فایبرگلاس ذخیره­سازی شدند. بچه­ماهیان به مدت ۱۱ هفته با جیره­های حاوی سطوح ۰ و ۱و ۲ درصد فروکتوالیگوساکارید (۹۵Raftilose p) (شرکت سیگما) تغذیه شدند. نتایج در این تحقیق نشان داد سطح ۱ درصد فروکتوالیگوساکارید بر عوامل افزایش وزن، میزان رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، کارایی غذا، نسبت کارایی پروتئین و شاخص کبدی تأثیر معناداری داشته است (۰۵/۰P<). تعداد کلنی باکتری­های لاکتوباسیلوس در سطح ۱ درصد افزایش معناداری در مقایسه با شاهد داشت (۰۵/۰P<). در جمع­بندی نهایی، پری­بیوتیک فروکتوالیگوساکارید قابلیت تأثیرگذاری به نسبت خوبی بر افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه در بچه ماهی ازون­برون دارد و سطح ۱ درصد فروکتوالیگوساکارید در جیره می­تواند آثار مثبتی بر معیارهای رشد و تراکم باکتری­های لاکتوباسیلوس در روده داشته باشد.

---

این مقاله با پذیرش رخداد رشد علمی در دوره طلایی اسلامی-ایرانی و به ویژه سال های ۵۰۰-۱۳۰ هجری می کوشد با نگاهی جامعه شناسی این رخداد را بفهمد و تبیین کند. فهم رشد علمی، در واقع، به معنای شناخت فرایندهای شکل گیری عناصر مختلف معرفت علمی و به طور خاص روش شناسی تجربی است. این مطالعه، به تفکیک انواع رویکردهای شناخت عقلانی در آن دوره می پردازد و از آن میان، بر علوم تجربی تاکید می کند. چارچوب نظری بر مبنای نظریات جامعه شناسی علم در مورد نفوذ فرهنگ در علم و به ویژه جامعه شناسی تفهمی علم در سنت وبر و مرتون فراهم آمده است. این چارچوب، امکان شناخت عوامل فرهنگی درونی را، فراتر از تبادلات فرهنگی و انتقال علم از بیرون، فراهم می سازد. این مطالعه، با بررسی متون علوم طبیعی و علوم انسانی در آن دوره نشان می دهد که چگونه روش شناسی تجربی دانش ها و از جمله دانش های تاریخی، جغرافیایی و مردم شناسی از تفسیر اجتماعی از مذهب نبوی و به طور خاص، از عناصر فرهنگی تعلق، تسویه و تعارف در اخلاقیات شعوبیه تاثیر پذیرفته است. .

---

تراکم سلولی و نرخ رشد Dunaliella salina Teodoresco ، در شدت نور۵۰ و۱۵۰ میکرومول فوتون بر متر مربع در ثانیه در درجه حرارت های ۵/۰± ۲۵ و ۵/۰± ۳۱ درجه سانتی گراد بررسی شد. این جلبک از دریاچه ارومیه جداسازی و در تیمارهای مختلف (۱۲n=) کشت داده شد. شمارش سلولی در سه تکرار با استفاده از لام توما و به صورت روزانه انجام شد. منحنی رشد جلبک با استفاده از نرم افزار اکسل ترسیم گردید. نرخ رشد ویژه۲ (d-۱) پس از محاسبه، توسط آزمون آنالیز واریانس دو طرفه بین تیمار ها مقایسه شد. بیشترین تراکم سلول ها (۱۰۶ × ۳/۱± ۸/۴ سلول در هر میلی لیتر) در شدت نور ۱۵۰ میکرومول در درجه حرارت ۲۵ درجه سانتی گراد بود. کمترین آن (۱۰۶ × ۵/۰± ۸/۲ سلول در هر میلی لیتر) در شدت نور۵۰ میکرومول در درجه حرارت ۳۱ درجه سانتی گراد ثبت شد. نرخ رشد ویژه اختلاف معنی داری در تیمارهای مختلف داشت .(P

---

در این مطالعه اثرات استفاده از مکمل غذایی تجاری هاپلایت به عنوان محرک ایمنی و رشد با ماده مؤثر گلوکان (۱۰/۵% آلفا، ۲۳/۶% بتا) به نسبتهای صفر، ۰/۵، ۱، ۱/۵ و ۲% در جیره بچه ماهی سفید بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و میکروبیوتای روده­ای بررسی شد. ۲۵ عدد بچه ماهی با میانگین وزنی ۰/۰۶± ۱/۱۵ گرم به مخازن ۱۰۰ لیتری که تا۸۰ لیتر آبگیری شده بود، منتقل شد. طول دوره بررسی ۶۰ روز بود و هر ۱۵ روز یک بار زیست ­سنجی می­ شدند. غذا­دهی سه بار در روز و تا حد سیری انجام می ­شد. میانگین اکسیژن، pH و دما طی بررسی بترتیب ۰/۱± ۰/۵ میلی گرم بر لیتر، ۰/۲± ۷/۸، ۰/۱۱±۲۴/۴ درجه سانتیگراد بود. نتایج بررسی عوامل رشد نشان داد بچه ماهیان تیمار ۰/۵ و ۱% بالاترین افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و وزن نهایی را داشتند که اختلاف معناداری با تیمار شاهد داشت (۰/۰۵>P). همچنین تعداد کل باکتریها و لاکتوباسیل های روده ­ای در تیمار ۰/۵% افزایش معناداری در مقایسه با سایر تیمارها داشت (۰/۰۵>P). نتایج این مطالعه بیانگر این است که استفاده از گلوکان در دوران اولیه زندگی با میزان مناسب، سبب بهبود رشد و تغییر ترکیب میکروبیوتای روده ­ای بچه ماهی سفید می­ شود.

---

آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی متعادل به روش فاکتور‏یل (۴×۴) با ۴ سطح پروتئین (۳۵، ۴۰، ۴۵ و ۵۰ درصد) هر یک با ۴ سطح کربو‏هیدرات به چربی (۱/۷، ۱/۴، ۱/۱ و ۰/۸) به مدت ۱۰۸ روز بر رشد و ترکیب شیمیایی لاشه فیل­ماهی جوان (۴/۳۳±۸۹۱/۹ گرم) انجام شد. در پایان دوره آزمایش اختلاف معناداری در شاخصهای رشد (متوسط وزن و ضریب رشد ویژه) ماهیان تغذیه شده با جیره­های حاوی ۳۵، ۴۰ و ۴۵ درصد پروتئین مشاهده نشد (۰/۰۵<P). در سطوح یکسان پروتئین با کاهش نسبت کربوهیدرات به چربی از ۱/۷ به ۱/۱ کارایی رشد (وزن نهایی و ضریب رشد ویژه) و راندمان غذا دارای اختلاف معنادار آماری نبودند (۰/۰۵<P). بیشترین پروتئین لاشه در ماهیان‏ تغذیه شده از تیمار‏های حاوی نسبت کربوهیدرات به چربی ۰/۸ و ۱/۴ مشاهده شد (۰/۰۵>P). همچنین بالاترین چربی لاشه در ماهیان تغذیه شده از نسبت کربوهیدرات به چربی ۰/۸ مشاهده گردید (۰/۰۵>P). مقایسه تیمارهای ۱/۴ و ۱/۱ نشان داد ماهیان تغذیه شده از تیمار ۱/۴ از مقادیر بالاتر NPU  (درصد پروتئین خالص جذب شده) نسبت به ماهیان تغذیه شده از تیمار ۱/۱ برخوردار بودند (۰/۰۵>P). براساس نتایج حاصل می­توان اذعان کرد که جیره غذایی حاوی ۳۵% پروتئین، ۲۶% کربوهیدرات و ۱۸% چربی با نسبت کربوهیدرات به چربی ۱/۴ جهت دستیابی به حداکثر رشد، در تغذیه فیل­ماهی ۸۹۱ تا ۲۰۰۰ گرم نسبت به سایر تیمارها مطلوب تر می­باشد.

---

چکیده: با توجه به تنوع اکولوژیک ایستگاههای مختلف نمونه برداری دریاچه ارومیه و تفاوتهایی که در صفات بیومتریک سیست و همچنین در برخی صفات ژنتیکی آرتمیای آن مشاهده شده است گمان می رود این دریاچه حاوی جمعیتهای متفاوتی از Artemia urmiana باشد. دراین تحقیق سیست آرتمیا از ۵ ایستگاه از دریاچه ارومیه صید گردید. مرحله هچ و پرورش ناپلی¬های فوق تا مرحله بلوغ در یک دوره ۲۰ روزه به منظور بررسی رشد و بقاء با روشهای استاندارد و با ترکیبی از جلبک تک سلولی Dunaliella tertiolecta و مخمر لنسی، در دو شوری ppt ۷۵ و ۱۵۰ انجام شد. اندازه¬گیری میزان رشد و درصد بقاء در روزهای ۳، ۷، ۱۱، ۱۵ و ۲۰ با نمونه گیری و بیومتری لاروها انجام شد. بررسی آماری میانگینها نشان داد افزایش شوری موجب کاهش رشد در اغلب جمعیتهای آرتمیای مورد مطالعه شده است، لیکن همان شوری فقط در دو جمعیت آرتمیای باری و اسلامی موجب کاهش بقاء شده است (p<۰,۰۵). بیومتری سیست تولید شده در دو شوری مختلف (۷۵ و ۱۵۰گرم درلیتر) نیز نشان داد که آرتمیا در شوریهای مختلف سیستهایی با قطرهای متفاوت تولید می کند که هیچ ارتباطی ما بین سیست تولید شده و شوری پیدا نشد. با بررسی آماری به روش آنالیز خوشه¬ای و رسم دندروگرام و با تایید یافته های قبلی مشخص شد که دریاچه ارومیه حداقل از نظر ۵ ایستگاه تحت مطالعه حاوی ۴ جمعیت متفاوت هست که تفاوتهای جالبی از نظر فاکتورهای رشد و بقاء از خود نشان میدهند.

---

---

اثر ناپلیوس آرتمیا ارومیانا غنی شده با روغن بزرک در قالب طرح کاملاً تصادفی با دوتیمار غذایی (۱) ناپلیوس آرتمیا و (۲) ناپلیوس آرتمیای غنی شده با روغن بزرک در ۳ تکرار (هر تکرار ۸۰ قطعه لارو با میانگین وزنی ۳ میلی گرم) بر رشد، بازماندگی و ترکیب اسید های چرب لاشه لارو ماهی سورم (Cichlasoma severum) ارزیابی شد. نتایج اولین زیست سنجی (۱۸ روز پس از شروع آزمایش) نشان دهنده تفاوت معنادار (۰۵/۰>p) در بازماندگی بچه ماهیان تغذیه شده با تیمار یک (۲۹/۰±۸۷/۸۱%) نسبت به تیمار دو (۶۲/۱±۸۳/۶۸%) بود،  ولی تفاوت معناداری در شاخصه های رشد مشاهده نشد (۰۵/۰p>). نتایج حاصل در پایان ۱۸ روز دوم آزمایش تفاوت آماری معناداری را در شاخصه های رشد و میزان بازماندگی بین تیمار یک (۰۹/۱±۸۲/۹۷) و تیمار دو (۳۴/۱±۱۶/۹۱) نشان داد (۰۵/۰>p). نتایح همچنین نشان داد که این ماهی می تواند اسیدهای چرب خانواده ۳n- را به EPA و DHA تبدیل کند.

---

 تاثیر پربیوتیک اینولین و مانان الیگوساکارید به صورت مجزا و توأمبر عملکرد رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و مقاومت به استرس شوری در بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) بررسی شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، ۵ گرم اینولین در کیلوگرم جیره، ۵ گرم مانان الیگوساکارید در کیلوگرم جیره و ترکیب ۵/۲ گرم مانان الیگوساکارید و ۵/۲ گرم اینولین در کیلوگرم جیره تجاری (۳۵ درصد پروتئین و ۱۲ درصد چربی) در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. آزمایش درون مخازن پلاستیکی ۴۰ لیتری انجام گرفت. بچه ماهی سفید (۱۹± ۴۱۰ میلی گرم) با تراکم ۳۰ عدد در هرمخزن توزیع و به مدت ۴۵ روز به میزان ۷ تا ۱۲ درصد وزن بدن تغذیه شدند. بهترین عملکرد رشد و کارایی تغذیه در تیمار ۵ گرم مانان الیگوساکارید مشاهده شد (۰۵/۰>p). تفاوت معناداری در نرخ بازماندگی بین تیمارها مشاهده نشد (۰۵/۰<p). تفاوت معناداری در ترکیب لاشه بین تیمارها مشاهده نشد (۰۵/۰<p) ولی بیش ترین میزان پروتئین و چربی لاشه به ترتیب در تیمار ۵ گرم در کیلوگرم مانان الیگوساکارید و تیمار شاهد مشاهده گردید. همچنین بیش ترین میزان مقاومت در برابر استرس شوری (۱۵ گرم در لیتر) در تیمار ۵ گرم در کیلوگرم مانان الیگوساکارید به دست آمد (۰۵/۰p<). در مجموع، سطح ۵ گرم در کیلوگرم مانان الیگوساکارید در بهبود رشد، کارایی تغذیه، بازماندگی و مقاومت در برابر استرس شوری در بچه ماهی سفید مؤثر بود.

---

در سالهای اخیر تحقیقات متعددی در زمینه اثرات مفید لاکتوباسیلوس کازئی، یکی از باکتری های پروبیوتیک، بطور تجربی روی حیوانات و انسان انجام گرفته است. اولین قدم جهت استفاده از میکروارگانیسم های مناسب برای تهیه فرآورده های پروبیوتیک شیر، شناسائی شرایط رشد آنها در شیر و عوامل موثر بر آن می باشد. در این تحقیق تاثیر دکستروز، والین، گلیسین، تیامین و دماهای مختلف بر سرعت رشد لاکتوباسیلوس کازئی در شیر مورد مطالعه قرار گرفته است. برای انتخاب دمای مناسب رشد میکروارگانیسم از گرمخانه های ۳۸، ۴۰، ۴۲ و ۴۴ درجه سانتیگراد استفاده شد و اسیدیته نمونه های شیر بعنوان شاخص رشد باکتری در ابتدا و در طول گرمخانه گذاری اندازه گیری گردید. برای ارزیابی تاثیر مقادیر ویتامین B۱ بر رشد، از غلظتهای صفر، ۵، ۱۰ و ۱۵ پی پی ام (PPM)، برای ارزیابی اثر دکستروز از غلظت های صفر، ۰,۴، ۰.۶، ۰.۸ و یک درصد دکستروز و برای ارزیابی تاثیر گلیسین و والین از غلظت های صفر، ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ پی پی ام آنها استفاده گردید و اسیدیته نمونه های شیر در ساعات صفر، ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ گرمخانه گذاری (۴۲ درجه سانتیگراد) اندازه گیری شد. سرعت افزایش اسیدیته در دماهای ۴۴ و ۴۲ درجه سانتیگراد بطور معنی دار از سایر دماها بیشتر بود (P<۰.۰۵). افزون غلظت های مختلف دکستروز، والین و گلیسین تاثیر معنی داری روی سرعت افزایش اسیدیته نمونه های شیر نداشت (P<۰.۰۵). افزون تیامین نیز بر سرعت افزایش اسیدیته تاثیر معنی داری نداشت، ولی ظاهرا قدرت تولید آنزیمهای پروتئولیتیک و گاز توسط این باکتری تقویت می گردد

---

عفونت های ناشی از کمپیلوباکتر ژژونی به عنوان یکی از مهمترین بیماری های منتقله از غذا در بسیاری از کشورهای جهان می باشد که باعث ایجاد اسهال در اکثر کشورها می شود. در این بررسی ۴۰۰ نمونه کد طیور از تابستان ۱۳۸۰ لغایت بهار ۱۳۸۱ از فروشگاه های عرضه کننده گوشت طیور در سطح شهرکرد و کشتارگاه صنعتی طیور شهرکرد نمونه برداری شد. نمونه ها در محیط های کشت غنی کننده و اختصاصی کشت داده شدند. از مجموع ۴۰۰ نمونه کبد گرفته شده، ۶۴,۷۵ درصد از کبدها آلوده به کمپیلوباکتر ژژونی تشخیص داده شد که از ۲۰۰ نمونه اخذ شده از فروشگاه های عرضه کننده گوشت طیور، ۶۵ درصد و از ۲۰۰ نمونه اخذ شده از کشتارگاه صنعتی طیور شهرکرد ۶۴.۵ درصد آلوده به کمپیلوباکتر ژژونی بود. همچنین از ۴۰۰ نمونه کبد گرفته شده در طول ۴ فصل سال، در پاییز ۱۳۸۰، با ۸۰ درصد بالاترین میزان آلودگی و در بهار ۱۳۸۱، با ۴۵ درصد کمترین میزان آلودگی به کمپیلوباکتر ژژونی مشاهده شد. از نظر آماری اختلاف معنی داری بین هر کدام از فصول با میزان کل و در بین فصول مختلف مشاهده شد (P<۰.۰۰۱). بر اساس نتایج حاصله می توان گفت که مصرف کبد طیور آلوده به کمپیلوباکتر ژژونی به عنوان یکی از مخاطرات بهداشتی در جوامع انسانی نقش مهمی ایفا می نمایند.

---

ساختار سنی، رشد و ضریب مرگ و میر ماهی خیاطه Alburnoides eichwaldii رودخانه شیرود استان مازندران با صید۶۶۱ نمونه ماهی از فروردین تا اسفند سال ۱۳۹۰ بررسی شد. میانگین طول کل، وزن و سن ماهیان به‌ترتیب ۹۲/۱۶±۳۳/۶۸ میلی­متر،۲/۳±۹/۴ گرم و ۸۶/۰±۳۲/۱ سال بود. ماهیان در دامنه سنی ⁺۰ تا ⁺۳ سال قرار داشتند. ماهیان ⁺۰ ساله با فراوانی ۴۱ درصد گروه سنی غالب در رودخانه بودند. بزرگ‌ترین نمونه مربوط به خیاطه ⁺۳ ساله با طول ۴/۱۱۱ میلی­متر و وزن ۵/۱۵ گرم بود. مقایسه طول کل و وزن ماهیان بیانگر اختلاف معنا‏دار بین طول و وزن در سنین مختلف بود (۰۵/۰>p). میزان فاکتور وضعیت برای این گونه ۱۶/۱ محاسبه شد. بر اساس فرمول پاولی، الگوی رشد در جمعیت مورد مطالعه آلومتریک منفی (۹۴/۲=b) بوده و بر اساس معادله رشد برتالانفی و با استفاده از برنامه FiSAT، L_∞، K و t_۰ به‌ترتیب ۰۸/۱۲، ۵۵/۰ و ۶۵/۰- براورد شد. همچنین شاخص عملکرد رشد معادل ۶۵/۳ محاسبه شد. ضرایب مرگ و میر کل (Z)، طبیعی (M) و صیادی (F) به‌ترتیب ۱۶/۲، ۱۹/۱ و ۹۷/۰ به‌دست آمد. باتوجه به ارزش بوم‌شناختی، زیست‌شناسی و ارزش تزئینی ماهی خیاطه و همچنین عوامل تهدیدکننده جدی و آسیب‌پذیری آن در زیستگاه­های طبیعی و شرایط زیستگاهی حاکم، این‌گونه مطالعات می­تواند در شناسایی وحفاظت آن‌ها کمک مؤثری باشد.

---

تأثیر ویتامین E بر شاخص‌های رشد و هماتولوژی بچه ماهی قزل‌آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه ۱۵/۰±۱/۲ گرم در مدت ۹ هفته تغدیه با چهار جیره غذایی حاوی چهار سطح ویتامینE (mg/kg۰، ۱۰۰، ۲۰۰ ،۱۰۰۰) انجام شد. در پایان، شاخص‌های رشد (افزایش وزن، بازماندگی، SGR، FCR، CF) و تغییرات هماتولوژیکی (هموگلوبین، هماتوکریت، MCH،MCHC ،RBC ) ارزیابی شد.نتایج بیانگر تأثیر معنادار (۰۵/۰>p)سطح ویتامین E جیره بر روی شاخص‌های رشد بود (۰۵/۰<p). نتایج شاخصه‌های خونی نیز نشان داد که سطح ویتامین E اثر معناداری بر روی میزان هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبول قرمز، مونوسیت و ائوزینوفیل داشته (۰۵/۰>p) ولی بر روی شاخص‌های، لنفوسیت MCH،  MCHCاثر معناداری نداشته است (۰۵/۰<p).

---

در طی مطالعه چند فاکتوری، اثرات مقادیر مختلف (۴, ۴,۵, ۵) pH، میزان تلقیح اولیه باکتریایی (۱۰۲ و ۱۰۴)، درجه حرارت نگهداری (۵، ۱۵، ۲۵، ۳۵ و ۴۵ درجه سانتیگراد) و نیز نوع ماده غذایی از نظر وجود عوامل مغذی در آنها (سوپ قارچ و سوپ جو) بر روی مدت زمان مرحله رشد تاخیری باکتری استافیلوکوکوس آرئوس در سوپهای آماده و بسته بندی شده تجاری ایران مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. مدت زمان مرحله رشد تاخیری باکتری به طور معنی داری تحت تاثیر فاکتورهای "دما"، "میزان تلقیح" و نیز تداخل دو فاکتوری "دما × میزان تلقیح" قرار گرفت (P

---

این پژوهش بررسی موردی تفاوت های جنسیتی زبانی در کودک دوقلوی دختر و پسر است که در به‌کار گیری دایره واژگان فارسی انجام شده است. این پژوهش توصیفی- تحلیلی در چارچوب فهرست تکامل رشد ارتباطی مک آرتور- بیتز (سی. دی . آی) انجام شده و در آن، دایره واژگانی دوقلوهای مورد‌بررسی در ۲۲ دسته واژگانی و ۲ دسته افزون بر چهارچوب تحقیق، تحلیل شده است. پیکره زبانی، گفتار روزمره دوقلو‌هاست که با استفاده از ضبط صدا (در کل ۲۵۳۵ واژه) دسته بندی، و بسامد وقوع آنان در هر دسته واژگانی محاسبه شده است. در ادامه، تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی وابسته انجام شده است. نتایج آزمون تی وابسته نشان می‌دهد فقط در دسته‌‌های واژگانی ۶، ۱۰ و ۱۶ و نمره کل مقیاس (نمودار ۱ و جدول ۲۶)، میان میانگین عملکرد دوقلوها تفاوتی معنادار وجود دارد (۰۵/۰p<) و در سایر موارد میانگین عملکرد آن‌ها بسیار نزدیک به یکدیگر است. همچنین در تمام موارد معناداری تفاوت، میانگین عملکرد آرشام (پسر) بزرگ‌تر از آرشیدا (دختر) است که عملکرد بهتر وی را در این خرده مقیاس ها نشان می‌دهد. در دسته‌های ۲ و ۱۳ عملکرد آن‌ها و در نتیجه میانگین یکسان است. سایر تفاوت‌ها و شباهت‌ها‌ی موجود در دایره واژگان آن‌ها عبارت‌اند از: ۱. دسته واژگانی افعال در دایره واژگان هر دو از بالاترین بسامد برخوردار است؛ ۲. دسته واژگانی کلمات انتزاعی برای هر دو از کمترین بسامد برخوردار است و ۳. گستردگی و تنوع دایره واژگان در کودک پسر بیشتر است (از مجموع پیکره، ۲۵/۵۶ درصد به پسر و ۷۴/۴۳ درصد به دختر اختصاص دارد).