جستجو در مقالات منتشر شده


۷ نتیجه برای رطوبت نسبی


دوره ۴، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده

فاکتورهای مختلفی در کیفیت محیط داخل موثرند که آسایش حرارتی یکی از مهمترین آنهاست، چراکه بیشتر شکایات و نارضایتی‌های ساکنین از محیط داخل به علت عدم تأمین آسایش حرارتی می‌باشد. تحقیقات به عمل آمده از صدها ساختمان اداری بزرگ در سراسر جهان نشان داده است که کیفیت محیط داخلی این ساختمانها در حد متوسط است و کارکنان زیادی از محیط کاریشان ناراضی و تعداد بسیاری هم از بیماریهای ناشی از ساختمانها رنج می برند. این بیماریها بر روی کارایی و زمان کار کارکنان بسیار موثر بوده و پیامدهای اقتصادی مهمی برای کشورها به دنبال دارد. در ایران، نبود استانداردهای لازم به منظور تعیین محدوده‌های آسایش در فضاهای اداری، علاوه بر نارضایتی حرارتی و کاهش میزان بهره‌وری کارکنان، افزایش مصرف انرژی را باعث شده است. هدف از این تحقیق تعیین محدوده مناسب آسایش حرارتی ساکنان، به منظور بهینه‌سازی کیفیت محیط داخل در ساختمان‌های اداری کرمانشاه می‌باشد. لذا با انجام مطالعات میدانی و اندازه‌گیری محیطی دما و رطوبت نسبی و همزمان استفاده از پرسش‌نامه به بررسی محدوده مناسب این فاکتورها در این شهر پرداخته شد. نتایج نشان داد که محدوده مناسب حرارتی در فضاهای اداری شهر کرمانشاه، بین ۲۰ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد و حداقل رطوبت نسبی تقریبا ۱۹ درصد است.

دوره ۱۲، شماره ۴۸ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده

چکیده در این تحقیق تغییرات رطوبت نسبی هوای خشک کن کابینتی (قفسه ای) در دهانه ورودی و خروجی طی تغییر کردن دما و سرعت هوای خشک کن و رفتار خشک­شدن نمونه‌های گلابی رقم شاه میوه در خشک­کن قفسه‌ای بر اساس مدل­های ریاضی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش­ها در سه سطح دما (۴۰، ۵۰ و ۶۰ درجه سانتی­گراد) و سه سطح سرعت هوای (۵/۰، ۱ و ۵/۱ متر­بر­ثانیه) خشک‌کن انجام گرفت. کمترین میزان رطوبت نسبی در دهانه ورودی خشک کن (پس از رسیدن دمای هوا به دمای هوای خشک کن) در دمای خشک کردن ۶۰ درجه سانتی‌گراد با میانگین ۷۳/۱ درصد و بیشترین آن در دمای ۴۰ درجه سانتی‌گراد با میانگین ۸۸/۹ درصد بود. هشت مدل ریاضی خشک شدن بر داده­های آزمایش برازش شد و انتخاب بهترین مدل بر اساس شاخص‌های آماری ضریب تبیین (R۲) و مربع کای (۲χ) صورت گرفت. به منظور ارزیابی مدل‌ها از شاخص‌های آماری ریشه میانگین مربعات خطا‌ (RMSE)، میانگین خطای سوگیری‌(MBE) و درصد میانگین خطای نسبی‌(ARE) محاسبه شده برای داده‌های جدید استفاده شد. مدل تقریب انتشار با بیشترین مقدار ضریب تبیین (۹۹۸/۰) و کمترین مقادیر مربع کای (۰۰۰۱/۰)، ریشه میانگین مربعات خطا (۰۱/۰)،  میانگین خطای سوگیری (۰۰۰۸/۰) و میانگین خطای نسبی (۲/۵%) بهترین مدل برای بیان رفتار گلابی رقم شاه میوه طی فرآیند خشک شدن بود.  

دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده

چکیده تغییرات عناصر اقلیمی می توانند بر وضعیت فنولوژی گیاهان مانند تاریخ شروع سبزینگی، اوج رشد و شروع پیری گیاه تأثیرات قابل توجهی بگذارند. تصاویر NOAA/AVHRR و داده¬های اقلیمی مربوط به سال ۲۰۰۶م است که در مراتع زاگرس در سطوح کم، متوسط و متراکم برای تعیین آستانه های اقلیمی بررسی شده است. نتایج طبقه بندی حاصل از همبستگی ترکیب مقادیر حداکثر شاخص اختلاف گیاهی نرمال شده (NDVI) و عناصر اقلیمی درون¬یابی¬شده (بارش، دما و رطوبت نسبی) به صورت ماهانه عبارت انداز: بالاترین R۲ در مراتع متراکم (۶۴۷۸/۰) و کمترین R۲ در مراتع کم تراکم (۱۳۶/۰). به طور کلی، تراکم مراتع زاگرس براساس ارتفاع زیاد می¬شود. در عناصر اقلیمی بارش با ارتفاع زیاد و با دما کم می شود؛ اما رطوبت توزیع نامتعادل تری نسبت به ارتفاع دارد. در مراتع کم تراکم، بارش تا ۲۲۰میلی متر بر مقدار NDVI می افزاید و دمای ۴ درجه سانتی¬گراد آستانه رشد پوشش گیاهی است. در مراتع نیمه متراکم، بارش ۱۰۸-۳۸ میلی¬متر و دمای ۲۱-۱۸ درجه سانتی گراد بر رشد پوشش گیاهی تأثیر می گذارد و در زمستان دمای بالای ۱۲ درجه سانتی گراد مقدار NDVI را افزایش می دهد. در مراتع متراکم، بارش ۱۰۹- ۳۳ میلی¬متر و دمای ۲۲- ۱۶ درجه سانتی¬گراد باعث افزایش NDVI می شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد به طور کلی در همه سطوح تراکم مراتع زاگرس، رطوبت نسبی بیش از۴۰درصد باعث افزایش مقدار NDVI می¬شود، همچنین در زمستان نقش اصلی را در افزایش NDVI عنصر دما، و در تابستان عنصر بارش ایفا می¬کند، اما در بهار هر دو عنصر بارش و دما تأثیر موازی دارند.
علی کاظمی‎پور، مهیار پورقاسمی، حسین افشین، بیژن فرهانیه،
دوره ۱۴، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۳ )
چکیده

هنگام آتش‎سوزی در تونل‎ها، ایجاد مسیر امن عاری از دود با استفاده از سیستم‎های تهویه، برای فرار مسافران و انجام عملیات نجات ضروری است. در تونل‎های دارای سیستم تهویه طولی، سرعت بحرانی تهویه به حداقل سرعتی اطلاق می‎شود که از برگشت جریان به بالادست آتش جلوگیری و مسیر امن را ایجاد می‎کند. این تحقیق به بررسی عددی نحوه کنترل دود در تونل‎ها با تأکید بر پارامترهای مؤثر بر سرعت تهویه بحرانی می‎پردازد. در ابتدا، سرعت بحرانی در نرخ‎های رهایش گرمای مختلف محاسبه شده که تطابق مناسبی را با داده‎های حاصل از آزمایش‎های تجربی مقیاس کوچک نشان می‎دهد. در ادامه، تأثیر ضریب انسداد و محل عرضی منبع آتش، شیب تونل و رطوبت نسبی هوای تهویه بر مقدار سرعت بحرانی بررسی شده‎است. نتایج نشان می‎دهد که در حضور انسداد منبع آتش، کاهشی تقریباً معادل نسبت انسداد در سرعت بحرانی رخ می‎دهد. در بررسی سرعت بحرانی در تونل شیب‎دار مشاهده شده‎است که به ازای هر یک درصد شیب منفی تونل، حدود ۵/۲ درصد به هوای تهویه مورد نیاز افزوده می‎شود. نتایج هم‎چنین نشان می‎دهد که رطوبت نسبی هوا تأثیر چندانی نداشته، ولی محل عرضی آتش دارای تأثیر زیادی است، به‎طوری‎که آتش در کنار دیواره تونل نسبت به آتش در وسط تونل نیازمند ۱۰ الی ۲۰ درصد هوای بیشتر برای جلوگیری از برگشت دود می‎باشد.
درنا خوشنویس، سعید اصغری، فریبرز جهانشاه،
دوره ۱۶، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده

گازهای واکنشگر در هنگام ورود به توده پیل سوختی غشاء پلیمری بایستی دارای رطوبت بهینه باشند. مرطوب‌سازی این گازها به کمک یک مرطوب‌ساز غشایی صورت می‌پذیرد. در مطالعه حاضر یک مدل تحلیلی جهت بررسی عملکرد یک مرطوب‌ساز غشایی آب-گاز مورد استفاده در پیل سوختی ارائه شده است. در ابتدا روابط بقای جرم و انرژی را برای سمت گاز مرطوب‌ساز اعمال نموده که در نتیجه آن یک دستگاه معادله غیرخطی بر حسب دما و نسبت رطوبت گاز خروجی از مرطوب ساز حاصل می‌شود. با حل دستگاه معادله حاصله، می‌توان به ارزیابی عملکرد مرطوب‌ساز از نقطه نظر دما و نقطه شبنم گاز خروجی از آن پرداخت. به کمک مدل توسعه داده شده، تأثیر عواملی نظیر دبی گاز، طول کانال، دما و فشار گاز ورودی به مرطوب‌ساز، عمق کانال گاز و... بر رطوبت نسبی و دمای خروجی و نیز نقطه شبنم گاز خروجی از مرطوبساز بررسی شد. نتایج نشان می‌دهد که عمق کانال اثری بر دما و رطوبت گاز مرطوب خروجی ندارد. همچنین افزایش طول کانال سبب افزایش نقطه شبنم گاز خروجی از مرطوب‌ساز می‌شود اما رطوبت نسبی ورودی تأثیر چندانی بر روی نقطه شبنم گاز مرطوب خروجی ندارد. افزایش دمای هوای ورودی به مرطوب‌ساز نیز عملکرد مرطوب‌‌ساز را بهتر نمی‌کند. همچنین نتایج حاصل از مدل نشان می‌دهد که با افزایش فشار ورودی و استفاده از دبی هوای کمتر، عملکرد مرطوب‌ساز ارتقاء می‌یابد.
محمد قلیزاده، محسن قاضی خانی، ایمان خزایی،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۵ )
چکیده

در پژوهش حاضر، رطوبت نسبی گازها در یک پیل سوختی با غشاء مبادله‌کننده پروتون تغییر داده شد و اثر آن بر جریان الکترو-اسمز بررسی گردید. با تغییر رطوبت در دو ‏طرف پیل سوختی و استفاده از معادلات تعادل آب، مقادیر جریان الکترو-اسمز، ضریب الکترو-اسمز و درگ خالص در رطوبت‌های مختلف به دست آمد. نتایج نشان ‌داد که ‏تغییرات الکترو-اسمز بر حسب رطوبت آند و کاتد تا یک رطوبت خاص به صورت خطی تغییر می‌کرد و بعد از آن تغییر زیادی مشاهده نگردید. همچنین نتایج نشان داد که ‏تغییر رطوبت آند اثر مطلوب‌تری نسبت به تغییر رطوبت کاتد داشت. برای مثال، در رطوبت ۷۰ درصد آند و ۳۵ درصد کاتد با جریان ۵ آمپر مقدار جریان الکترو-اسمز برابر ‏با ۶-۱۰×۶۶۶۳۹/۲ مول بر سانتی‌متر مربع بر ثانیه به دست آمد، درحالی‌که در رطوبت ۷۰ درصد کاتد و ۳۵ درصد آند با همان جریان برابر با ۶-۱۰×۵۶۴۱۸/۲ مول بر ‏سانتی‌متر مربع بر ثانیه ثبت شد. نتایج نشان ‌داد که تغییرات ضریب الکترو-اسمز بر حسب رطوبت نیز به صورت خطی تغییر می‌کرد. همچنین معلوم شد که تغییر جریان ‏پیل سوختی اثر چندانی بر نمودارهای ضریب الکترو-اسمز ندارد‎.‎‏ محدوده تغییرات ضریب الکترو-اسمز بین ۶۳۶۰۰۱/۰ تا ۶۳۲۴۷۶/۱ به دست آمد که با اعداد موجود در ‏مقالاتی که در این زمینه ارائه شده است، مطابقت خوبی داشت. همچنین، تغییرات درگ خالص برحسب رطوبت‌ بررسی شد و مشخص گردید که درگ خالص برحسب ‏رطوبت کاتد به صورت خطی با شیب مثبت تغییر می‌کرد اما تغییرات برحسب رطوبت کاتد به صورت خطی با شیب منفی بود.‏
پریسا دهقانی، سید مصطفی حسین علی پور، حبیب‌الله اکبری،
دوره ۲۳، شماره ۱۲ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده

به منظور بررسی تاثیر درصد رطوبت نسبی در انتقال حرارت و توزیع قطرات در پدیده چگالش روی سطوح آبدوست مس و آبگریز مس با پوشش تفلون، دستگاه تستی ساخته شده­است تا شرایط محیطی کنترل­شده­ای فراهم کند. در تمامی آزمایش­ها سرعت جریان هوای ورودی، دمای هوای ورودی، دمای هوای رسیده به سطح آزمایش، دمای آب، ارتفاع سطح آب، دمای سطح آزمایش در مقادیر مشخصی با استفاده از کنترل پی آی دی ثابت نگه داشته شدند و در هر آزمایش رطوبت نسبی در مقادیر ۸۰، ۸۸ و ۹۶ درصد تعیین و کنترل شده­است. نتایج بررسی گذرای انتقال حرارت نشان می­دهد زمانی لازم است تا پدیده چگالش به وقوع بپیوندد که هرچه آبدوستی سطح و رطوبت نسبی بیشتر باشد این زمان کمتر خواهد بود، همچنین میانگین انتقال حرارت به مدت ۶۰ دقیقه محاسبه شده و نشان داده است با افزایش رطوبت نسبی میانگین ضریب انتقال حرارت افزایش می­یابد و در شرایط محیطی یکسان ضریب انتقال حرارت روی سطوح آبدوست بیشتر از آبگریز است. در بررسی گرافیکی اندازه قطرات نیز مشاهده شده­است که بزرگترین قطرات روی سطوح آبدوست در رطوبت­های نسبی ۸۸ و ۹۶ درصد در محدوده قطر هیدرولیکی ۳۵/۰ تا ۴/۰ بوده و روی سطوح آبگریز در رطوبت­های نسبی ۸۰ و ۸۸ درصد بزرگترین قطرات در محدوده قطر هیدرولیکی ۲/۰ تا ۲۵/۰ میلیمتر بوده­است.
 

صفحه ۱ از ۱