جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای روش الحاقی
محمد حسن جوارشکیان، علی اسماعیلی،
دوره ۱۶، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۵ )
چکیده
در این تحقیق، یک تکنیک جدیدی ارائه شده که بر اساس آن می‌توان اجسام سه بعدی حجیم مثل برج‌های مرتفع ساخته شده را از جنبه آیرودینامیکی بهینه و اصلاح کرد و به این طریق بر عمر برج ها و آسایش ساکنان آن‌ها افزود. این تکنیک مدرن تلفیقی از حل عددی جریان سیال و روش الحاقی است و توانایی اصلاح قسمت‌های مختلف پیکره برج را دارد. در اولین گام، پارامترهای شکل، موقعیت قرارگیری ساختمان، زاویه حمله و شرایط جوی مختلف به عنوان پارامترهای اثرگذار بر آیرودینامیک برج‌ها مطالعه می‌شود و با استفاده از این روش، میزان حساسیت هر یک از این متغیرها بر نیروهای آیرودینامیکی بدست می‌آید؛ به طوری که نتایج حاصله حاکی از تاثیرگذاری ۷۶% شکل سطح برج‌ها در مقابل دیگر پارامترها می‌باشد. در گام بعدی، با حل معادلات الحاقی گسسته در کل محدوده حل، میزان اثرگذاری جریان سیال بر بخش‌های مختلف ساختمان مشخص شده و با ایجاد تغییرات مطلوب در آن نواحی، اصلاحات آیرودینامیکی انجام می‌شود. نتایج نشان میدهند که این روش می‌تواند منجر به کاهش بارهای وارده بر پیکره برج به میزان ۳۱% شود که این مقدار کاهش بسیار برای مهندسان و طراحان ساختمان‌های مرتفع جالب توجه خواهد بود.
محمد غفاری، علی توکلی صبور، محمود پسندیده فرد،
دوره ۱۷، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
کاربرد‌های متنوع و روز افزون وسایلی که در جریان با اعداد رینولدز پایین کار می کنند، باعث بوجود آمدن نیاز گسترده ای جهت بررسی دقیق آن‌ها شده است. بهینه سازی بخش مهمی از علوم محاسباتی است که موجب بهبود عملکرد و افزایش کارایی هندسه اولیه می‌شود. بیشتر مطالعات انجام گرفته در زمینه بهینه سازی آیرودینامیکی معطوف به جریان‌هایی با عدد رینولدز بالا می باشد، اما در وسایل آیرودینامیکی که ابعاد کوچکی دارند، مانند ریز پرنده‌ها، معمولا سرعت جریان پایین بوده و در نتیجه از نوسانات جریان که به دلیل جدایش ایجاد می‌شوند نمی‌توان صرف نظر کرد. دراین مقاله ایرفویل نوسانی با حرکت پیچش خالص در جریان مغشوش با عدد رینولدز پایین با استفاده از روش الحاقی پیوسته بهینه سازی شده است. نسبت نیروهای برا بر پسا به عنوان تابع هدف انتخاب شده و از تابع تغییر شکل آزاد برای گسسته سازی هندسه مورد نظر استفاده شده است. با توجه به اینکه بهینه سازی اجسام آیرودینامیکی به طور کلی شامل دو بخش حل معادلات جریان و سپس محاسبه گرادیان‌ها می‌باشد، جهت ارزیابی میزان دقت نتایج بدست آمده از فرایند بهینه سازی، در این مقاله، اعتبارسنجی برای هر دو بخش صورت پذیرفته است. نتایج حاکی از همگرایی بسیار خوب معادلات الحاقی است. همچنین با ایجاد محدودیت‌های مناسب در فرایند بهینه سازی شکل باز طراحی شده دارای بیشترین بازده بوده بدون اینکه قابلیت های اولیه آن دچار تغییر و دگرگونی شوند.
رضا نوری، مهرداد رئیسی دهکردی،
دوره ۱۷، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۶ )
چکیده
وجود عدم قطعیت در نتایج تجربی معمولاً به صورت نوار خطا به مقادیر تجربی در منحنیها اضافه میگردد. از آنجا که بخش عمده ای از تفاوت میان نتایج تجربی و عددی، ناشی از وجود عدم قطعیت در پارامترهای ورودی حل عددی است، مقایسه نتایج تجربی و عددی با در نظرگرفتن اثر پارامترهای غیرقطعی معنیدارتر است. جریان الکترواسموتیک ازجمله مواردی است که وجود پارامترهای غیرقطعی مؤثر، بررسی وجود عدم قطعیت را در نتایج شبیهسازی آن ضروری مینماید. در این مطالعه، تحلیل عدم قطعیت جریان الکترواسموتیک در یک میکروکانال تیشکل ارائه شده است. پیش از تحلیل عدم قطعیت، نتایج شبیهسازی عددی با در نظر گرفتن پارامترهای ورودی قطعی با دادههای تجربی مقایسه شده و اعتبارسنجی شبیهسازی عددی صورت گرفته است. در مرحله ی اول تحلیل عدم قطعیت، نمونه برداری به روش ابرمکعب لاتین از پارامترهای غیرقطعی انجام شده است. در مرحله ی بعدی، معادلات جریان الکترواسموتیک برای هر نمونه به روش المان محدود حل شده است. دبی جرمی و میدان سرعت به عنوان توابع هدف انتخاب گردیده و به منظور محاسبه ی مشتق توابع هدف از روش الحاقی استفاده شده است. در مرحله پایانی، عدم قطعیت در توابع هدف به روش مونت کارلو بهبودیافته تعیین شده است. نتایج حاصل از روش الحاقی نشان میدهند که پارامترهای هندسی و لزجت سیال بیشترین و چگالی سیال و دما کمترین تأثیر را بر روی توابع هدف میگذارند. همچنین نتایج شبیهسازی مونت کارلو وجود عدم قطعیت به میزان ۲۲,۴% در نتایج دبی جرمی و عدم قطعیت ۱۲.۶% به صورت میانگین در میدان سرعت را نشان میدهند.
