جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای رویکرد گونه
دوره ۱۶، شماره ۲ - ( ۲- )
چکیده
استمرار معماری نیازمند تحلیل مداوم از ویژگی هایی است که فضاهای معماری در خلق و ایجاد آن موفق بوده اند. در مواجهه با معماری به طور کلی و معماری گذشته ایران، دو رویکرد به صورت جدی و پایه ای به تبیین و تفسیر آن پرداخته اند. عده ای با رویکردی تاریخ نگارانه معماری ایران را مطالعه و مراحل تکامل آن را مورد عنایت قرار داده اند. رویکرد دیگری که در معرفی معماری ایران سخت تلاش کرده است، نگاهی گونه شناختی به معماری دارد. این نگاه که با استفاده از مطالعات تاریخ نگارانه به نوعی دسته بندی دقیق از عناصر معماری پرداخته است، با تمرکز بر فرم و تزیینات، عناصر معماری را مورد تحلیل و توجه قرار داده است.
رویکرد سوم که این مقاله به معرفی آن پرداخته است، تلاش دارد تا معماری ایران را از زاویه اندیشه در معماری پیگیری نماید. عمده نگاه این رویکرد دستیابی به مؤلفه هایی است که قابلیت تداوم و استمرار را در معماری دارند. این مقاله نشان می دهد که همواره تعامل دقیق و قابل توجهی بین معماران و اهل اندیشه بوده و همین امر باعث ایجاد و شکل گیری معماری متعالی و ماندگار گشته است
اشکان ترابی فارسانی، رضا مداحیان، امیرحسین نظری، محمد مهدی هیهات،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش رسوب ذرات آسفالتین در نفت خام مدلسازی شده است. فرض شده است پدیدهی رسوبگذاری شامل دو مرحله است: انتقال ذرات آسفالتین به نزدیک سطح و اتصال این ذرات به سطح. باتوجه به اندازهی میکرومتری ذرات آسفالتین از نگرش گونه برای مدلسازی انتقال و اتصال ذرات آسفالتین استفاده شده است. مدلسازی انتقال ذرات آسفالتین به نزدیک سطح توسط پخش ناشی از آشفتگی جریان و حرکات براونی ذرات، انجام شده است. فرآیند اتصال نیز توسط یک واکنش شیمیایی سطحی مرتبه اول مدلسازی شده است. همچنین در مدلسازی انجام شده، اثرات شرایط عملیاتی مانند دمای سطح و سرعت در نرخ اتصال ذرات در نظر گرفته شده است. درنهایت تاثیر متغیرهای سرعت، دمای سطح و غلظت ذرات آسفالتین بر نرخ رسوبگذاری مدلسازی شده است و با دادههای آزمایشگاهی مقایسه شده است. روند نتایج حاصل به خوبی با دادههای آزمایشگاهی تطابق دارد بطوریکه بیشترین مقدار خطای مدلسازی برابر با ۲۰ درصد است. همچنین علاوه بر نرخ رسوبگذاری، نرخ انتقال و اتصال حاصل از مدلسازی نیز آورده شده است. نتایج در این مورد نشان میدهند که برای رسوب ذرات آسفالتین، اتصال ذرات بسیار پراهمیتتر از انتقال ذرات است و به همین دلیل مدلسازی صحیح اتصال ذرات تاثیر زیادی در پیشبینی نرخ رسوب ذرات آسفالتین دارد.