جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای زاویه آبگیری
محمد رضا خان آرمویی، حسن رحیم زاده، حامد سرکرده،
دوره ۱۴، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
در مقاله حاضر به بررسی آزمایشگاهی تشکیل گرداب‌های سطحی در دهانه آبگیرها برای شرایط مختلف هیدرولیکی پرداخته شده است. در بخش اول این مطالعه، قدرت گرداب‌های پایدار تشکیل شده در آبگیرهای منفرد برای سه زاویه آبگیری عمودی، °۴۵ و افقی در شرایط مختلف هیدرولیکی اندازه‌گیری شده است. برای انجام آزمایش‌های این بخش، از دستگاه سرعت‌سنج دینامیکی به منظور اندازه‌گیری سرعت مماسی گرداب استفاده شده است. قدرت گرداب‌های تشکیل شده در آبگیرها بوسیله عدد بی‌بعد گردندگی، برای شش عدد فرود و دو عمق استغراق نسبی مختلف ارائه شده است. نتایج نشان داد که با کاهش زاویه آبگیری نسبت به حالت عمود، قدرت گرداب‌های تشکیل شده کاهش پیدا می‌کند. قدرت گرداب در آبگیرهای افقی نسبت به آبگیر عمودی بطور میانگین در حدود ۳۱% کاهش پیدا کرده است. بر اساس نتایج بدست آمده رابطه‌ای به منظور تعیین عدد گردندگی گرداب‌های تشکیل شده در آبگیر برای هر زاویه آبگیری استخراج شده است. در بخش دیگر این مطالعه، آزمایش‌ها به منظور تعیین عمق استغراق بحرانی آبگیرهای منفرد انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد که با کاهش زاویه آبگیری نسبت به حالت عمود، عمق استغراق بحرانی آبگیرها کاهش پیدا می‌کند، به طوریکه کمترین عمق استغراق بحرانی برای زاویه آبگیری افقی رخ داده است. برای هر زاویه آبگیری معادله‌ای به منظور پیش‌بینی عمق استغراق بحرانی برحسب عدد فرود آبگیر ارائه شده است. همچنین نتایج بدست آمده با نتایج محققین دیگر مقایسه شده است که از تطابق خوبی برخوردار است.
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
آبگیر جانبی با لوله نوعی سازه هیدرولیکی است که در آبگیری از رودخانهها و کانالهای انتقال آب در مناطقی که توپوگرافی امکان احداث کانال جهت آبگیری را فراهم نمیسازد، به کار برده میشود. در مطالعه حاضر به بررسی عددی برخی از پارامترهای مؤثر بر راندمان آبگیری جانبی با لوله در یک کانال مستقیم روباز با استفاده از نرم‌افزار FLOW۳D پرداخته شده است. این پارامترها در سه گروه، شامل جهت قرارگیری لوله آبگیر نسبت به راستای جریان اصلی، خصوصیات دهانه لوله آبگیر و نیز موقعیت قرارگیری دهانه لوله آبگیر در نظر گرفته شده است. بررسیها نشان داد که جریان انحرافی با تغییر خصوصیات دهانه لوله آبگیر، بسته به زاویه آبگیری رفتار متفاوتی را از خود نشان خواهد داد. مشاهدات نشان داد در حالتی که فرورفتگی لوله آبگیر تا حداکثر ۴۰ درصد عرض کانال اصلی باشد و آبگیری از تراز نسبی ارتفاعی ۲۸/۰ تا ۵۷/۰ عمق آب نسبت به کف کانال انجام شود، آبگیری راندمان قابل قبولی خواهد داشت. زمانی که لوله آبگیر در نزدیکی سطح جریان قرار میگیرد ضریب پادرسوبی (λ) بهترین مقدار را خواهد داشت، هر چند که در این شرایط لوله آبگیر بیشتر در معرض نوسانات سطح جریان قرار دارد و ممکن است باعث بروز مشکلات اجرایی در آبگیری شود.
