جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای سیستم تطبیقی
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۱۰- )
چکیده
این مقاله به بررسی کاربرد سیستمهای فازی TSK مرتبه بالا در مدلسازی رفتار سلولهای فوتوولتاییک می‌پردازد. در این مقاله روشی برای آموزش سیستمهای فازی TSK مرتبه دو با متد یادگیری ANFIS (سیستم استنتاج فازی عصبی مصنوعی) ارائه شده است. واضح است که سیستمهای فازی TSK مرتبه بالا تقریبگرهای دقیقتری هستند زیرا با در نظر گرفتن تعداد قواعد یکسان و تعداد توابع تعلق ورودی یکسان نسبت به سیستمهای مرتبه صفر و یک بهتر می‌توانند رفتارهای غیر خطی را پوشش دهند. اما وجود جملات غیر خطی در بخش نتیجه قواعد مانع میشود که بتوان از الگوریتم ANFIS به صورت مستقیم برای سیستمهای TSK مرتبه بالا استفاده نمود. در این مقاله روش ساده‌ای برای بکارگیری ANFIS بر روی انواع ساده شده‌ای از سیستمهای TSK مرتبه دو پیشنهاد شده و از آن برای حل مسئله غیر خطی مدلسازی سلولهای فوتوولتاییک استفاده شده است. مقایسه خطا نشان میدهد که روش پیشنهادی سیستم TSK مرتبه دو را با کارایی بیشتری آموزش میدهد
عبدالمجید خشنود، هومان مرادی مریم نگاری،
دوره ۱۴، شماره ۱۶ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
در طی یک مانور توسط یک ماهواره، صفحات خورشیدی انعطاف‌پذیر آن تحریک شده و شروع به نوسان می‌کنند. این ارتعاشات باعت پدید آمدن نیروهای اغتشاشی نوسانی می‌گردند که به بدنه صلب ماهواره نیز اعمال میشود. ارتعاشات ایجاد شده علاوه بر امکان به وجود آمدن ترک و در نتیجه شکست در صفحات خورشیدی بر اثر پدیده خستگی، بر روی بدنه صلب که در حال انجام کارهای دقیقی نظیر عکس‌برداری از سطح زمین و یا ارسال اطلاعات به پایگاهی در زمین است، اخلال ایجاد می‌کند. در نتیجه لازم است که از آن جلوگیری به عمل آید. در این مقاله، ابتدا معادلات دینامیکی یک ماهواره شامل یک قسمت صلب مکعب‌شکل و دو صفحه انعطاف‌پذیر استخراج شده است. سپس با استفاده از ترکیب نرم‌افزار‌های ANSYS و ADAMS بر روی مدل مذکور یک شبیه‌سازی دینامیکی انجام گرفته و نتایج با مدل تحلیلی مقایسه شده است. استراتژی کنترلی جدیدی برای کاهش ارتعاشات اجزاء انعطاف‌پذیر در سیستمهای چندجسمی شامل اجزاء صلب و انعطاف‌پذیر ارائه شده است به این صورت که با حذف نوسانات از روی سرعت زاویه‌ای قسمت صلب، دامنه ارتعاشات اجزاء انعطاف‌پذیر کاهش می‌یابد. برای این منظور از یک سیستم کنترل تطبیقی و فیلتر باریک برای حذف نوسانات حاصل از ارتعاشات صفحات خورشیدی در فرآیند اندازه‌گیری استفاده شده است. در انتها نتایج حاصل از شبیه‌سازی سیستم کنترلی تطبیقی یک بار با در نظر گرفتن پدیده تشدید و بار دیگر بدون در نظر گرفتن آن آورده شده‌اند و مزیت‌های این روش مورد بررسی قرار گرفته است.
مرتضی حق بیگی، اسماعیل خان میرزا، امیرحسین دوائی مرکزی،
دوره ۲۴، شماره ۷ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
میدانهای پتانسیل مصنوعی یکی از روشهای پرکاربرد در طراحی مسیر پیوسته است. اما، کاربرد این روش در طراحی مسیر جمعی با چالشهایی مواجه است که میتوان به مساله نقاط کمینه محلی و نیز ایجاد ترافیک در صورت افزایش تعداد رباتها اشاره کرد. هدف از روش پیشنهادی در این مقاله، بهبود طراحی مسیر جمعی در محیطهای پیچیده و با حضور تعداد متغیری ربات است. یک تابع پتانسیل تطبیقی جدید معرفی شده است که احتمال همگرایی و ورود همزمان رباتها به یک ناحیه و در نتیجه احتمال ایجاد ترافیک و نقاط کمینه محلی را کاهش میدهد. همچنین، توابع پتانسیل جدیدی پیشنهاد شده است که منجر به مسیرهای هموارتر با زمان پیمایش کمتر، در مواجهه ربات با موانع میشود. در این توابع، علاوه بر موقعیت رباتها و موانع، جهت حرکت رباتها و موقعیت هدف نیز در نظر گرفته شده است. بهمنظور ارزیابی روش پیشنهادی، یک معماری نرمافزاری هیبریدی طراحی و در بستر سیستم عامل رباتی پیادهسازی شده است که در آن امکان پیوستن رباتهای جدید و یا تعریف هدف جدید، همزمان با حرکت دیگر رباتها وجود دارد. نتایج نشان میدهد که استفاده از توابع پتانسیل پیشنهادی منجر به کاهش همگرایی رباتها و در نتیجه کاهش زمان پیمایش مسیرها میشود. در شبیه‌سازی صورت گرفته برای ۲ ربات، استفاده از توابع تطبیقی توسعه داده شده منجر با کاهش ۳۵ درصدی در زمان پیمایش مسیرها شده است. درحالیکه در طراحی مسیر برای ۱۵ ربات در نقشه یکسان، کاهش ۵۰ درصدی در زمان پیمایش مسیرها حاصل شده است.
