جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای شار حرارتی بحرانی
مهدی محمدی، مرتضی خیاط،
دوره ۱۷، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
جوشش استخری توانایی دارد که شار حرارتی زیادی را در یک اختلاف دمای کوچک منتقل نماید و این امر میتواند با استفاده از روشهای اصلاح و بهبود سطح افزایش پیدا کند. در پژوهش حاضر به بررسی انتقال حرارت جوشش استخری بر روی ۴ سطح با جهت گیریهای مختلف پرداخته شده است. به همین منظور یک دستگاه آزمایشگاهی طراحی و ساخته شد. هدف اصلی، ارائه یک روش ساده و مقرون به صرفه و با ماندگاری طولانیتر در کارهای صنعتی، همراه با داشتن بیشترین میزان شار حرارتی بحرانی در برابر کمترین اختلاف دمای سوپر هیت سطح بوده است. نتایج بدست آمده از مطالعه نشان داده که فاکتور زبری سطح باعث به تعویق افتادن اتصال حبابها شده و شار حرارتی اندکی افزایش مییابد. علاوه بر فاکتور زبری، دو فاکتور تفکیک حباب از سیال در فرآیند دفع گرما و تغذیه بیشتر سایتهای هستهزایی و میکرولایه زیرین حباب میتوانند با اهمیتتر از زبری سطح باشند. به طوری که سطح با زبری کمتر و با جهت گیری زبری یک بعدی افزایش شار حرارتی بیشتری را نسبت به سطح با زبری بیشتر و با جهت گیری زبری دایروی شکل نشان داده است. در انتها با ایجاد یک سطح میکروکانال که ترکیبی از روشهای تفکیک سیال- حباب و تغذیه بیشتر میکرولایه زیرین حباب بوده است، میتوان بدون اضافه کردن هیچ گونه ذرات اضافی به سیال پایه، شار حرارتی را تا ۱۳۱% و ضریب انتقال حرارت را تا ۲۱۱% افزایش داد.
مرتضی خیاط، مائده محبی،
دوره ۱۹، شماره ۱۱ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی تجربی اثر نشست نانوذرات روی سطح جوشش در حضور میکروکانالهای تغذیهکننده، بر مشخصههای انتقال حرارت جوشش استخری میباشد. در این مطالعه تجربی، از سطوح جوشش مسی شامل سطح دایروی صیقلی و میکروکانالهای مستطیلی و ذوزنقهای استفاده شده است. میکروکانالها شامل کانالهای فرعی تغذیهکننده عمود بر کانال اصلی میباشند که باعث افزایش سطح جوشش و تفکیک مسیر سیال سرد پایینرونده و حبابهای داغ بالارونده میشوند. آزمایشات جوشش هستهای روی سطوح میکروکانالشده، در حضور نانو سیال هیبریدی شامل ۷۰درصد اکسید تیتانیوم و ۳۰درصد نانولوله کربنی چند جداره اصلاحشده با پایه OH و در غلظتهای حجمی ۰/۱ و ۰/۵درصد، با سیال پایه آب یونزداییشده انجام گرفتهاند. نتایج آزمایشات جوشش نانو سیالات روی هر دو سطح میکروکانالشده نشان میدهند با افزایش غلظت، شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت بهبود یافته و بیشترین افزایش در شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت، مربوط به نانوسیال هیبریدی با غلظت حجمی ۰/۵درصد روی سطح با میکروکانالهای ذوزنقهای به ترتیب به میزان ۶۴/۶۴ و ۳۴۴/۷۶درصد نسبت به جوشش آب خالص روی سطح صیقلی مس میباشد. همچنین در جوشش آب خالص بر سطوح نشستیافته توسط نانوذرات، بیشترین افزایش شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت به ترتیب مربوط به سطح با میکرو کانالهای ذوزنقهای نشستیافته ۰/۱ و ۰/۵درصد حجمی، به مقدار ۱۲۰/۱۶ و ۱۴۹/۴درصد نسبت به جوشش آب خالص روی سطح صیقلی مس میباشد.