جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای ضخامت بهینه
ایمان آذربایجانی، نیما جمشیدی، احسان حاجی صادقیان،
دوره ۱۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
یکی از موارد بسیار با اهمیت در طراحی پروتزهای دست توجه به پوشش یا پوسته آن‌ها است. هدف از این تحقیق طراحی پوششی است که از نظر نحوه انتقال نیرو و تغییر شکل، رفتاری تا حد امکان، مشابه پوست طبیعی انسان داشته باشد. یک لایه از جنس لوریکا که خواصی بسیار شبیه پوست طبیعی دارد، به پوشش معمول متشکل از سه لایه اضافه گردید. با استفاده از تحلیل اجزای محدود در نرم افزار انسیس روکش چهار لایه جدید بر روی مدل سه بعدی پروتز دست با ضخامت های مختلف برای لایه خارجی مورد بررسی قرار گرفت و نحوه تغییر شکل و تنش های داخلی پروتز اندازه گیری شد. ضخامت بهینه بیرونی ترین لایه، با توجه به نحوه توزیع تنش و کرنش و انتقال آن به هسته فلزی پروتز، مورد ارزیابی قرار گرفت. رابطه بین ضخامت این لایه و نحوه توزیع تنش و تغییر شکل پوشش، خطی و مستقیم نیست و ضخامت ۵/۱ میلی متر در میان مقادیر اندازه گیری شده در این بخش، نتایج مناسب‌تری ارائه می‌دهد.
در این تحقیق لایه چهارم برای بهبود خواص اصطکاکی و الاستیک روکش های پیشین به آن‌ها اضافه گردید و تأثیر وجود آن بر توزیع تنش و کرنش در پروتز مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به عدم وجود ارتباط خطی میان ضخامت و توزیع تنش، برای تعیین ضخامت بهینه با توجه به محدودیت های موجود نظیر جاسازی حسگرهای تماسی در ادامه تحقیقات، حداقل ضخامت ممکن برای پوشش در نظر گرفته می شود.
میثم اکبری‌پایدار، بهروز محمد کاری، مهدی معرفت، مهدیه آب‌روش،
دوره ۱۹، شماره ۶ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
ضخامت بهینه عایق حرارتی تابعی از هزینه اولیه عایق‌کاری و میزان هزینه حامل‌های انرژی برای گرمایش و سرمایش فضای داخلی ناشی از انتقال حرارت از مقطع جدار در دوره بهره‌برداری است. در ایران، با اختصاص یارانه به بخش انرژی، تعرفه مربوط به حامل‌های انرژی به‌طور قابل توجهی کمتر از تعرفه‌های میانگین جهانی است. با هدف تعیین ضخامت بهینه عایق حرارتی، تعرفه‌های حامل‌های انرژی، متناسب با میزان مصرف، متغیر در نظر گرفته شد. تعرفه برق و گاز مشترکین براساس میزان مصرف، به چهار تعرفه کم‌مصرف، مصرف متوسط، پرمصرف و بسیار پرمصرف تقسیم شد. در کنار این چهار تعرفه یارانه‌ای تعرفه حامل‌های انرژی بدون یارانه نیز به‌عنوان تعرفه پنجم مورد بررسی قرار گرفت. جدار خارجی شامل بلوک سفالی به ضخامت ۲۰سانتی‌متر و عایق حرارتی پلی‌استایرن از خارج است. میزان بار حرارتی ناشی از انتقال حرارت از جدار خارجی در جهت‌های مختلف جغرافیایی برای ضخامت‌های متفاوت عایق حرارتی در تهران توسط نرم‌افزار شبیه‌سازی انرژی‌پلاس محاسبه شد و ضخامت بهینه عایق حرارتی براساس هزینه دوره حیات ۳۰ساله تعیین شد. براساس نتایج به‌دست‌آمده، در تعرفه اول که مربوط به مشترکین کم‌مصرف است، استفاده از عایق حرارتی در برخی از جهت‌های جغرافیایی امکان بازگشت سرمایه در مدت‌زمان دوره حیات وجود ندارد. در دیگر جهت‌ها نیز میزان صرفه‌جویی اقتصادی کم و نزدیک به صفر است. با افزایش تعرفه، ضخامت بهینه عایق حرارتی افزایش پیدا می‌کند. در تعرفه‌های دوم تا پنجم ضخامت بهینه عایق حرارتی بین ۶ تا ۱۸سانتی‌متر متغیر است. همچنین مدت‌زمان بازگشت سرمایه برای این تعرفه‌ها، بین ۶ تا ۲۸سال به دست آمد.
