---

در سال‌های اخیر مطالعات زیادی در مورد استفاده از نانوسیال روی جوشش استخری انجام شده که نتایج متناقضی در این مورد ارائه شده است. در این مقاله انتقال حرارت جوشش استخری نانوسیال آب-آلومینا در دمای اشباع با غلظت‌های حجمی مختلف ۰۰۲۵/۰ تا ۱ درصد، و آب-تیتانیا با غلظت‌های ۰۰۲۵/۰ ، ۰۱/۰ و ۲۵/۰ درصد حجمی به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. به همین منظور یک دستگاه آزمایش طراحی و ساخته شد. قطعه‌ی مورد آزمایش یک هیتر استوانه‌ای از جنس برنج با زبری ۲/۰ میکرومتر می‌باشد. این آزمایش‌ها برای بررسی تأثیر غلظت و جنس نانوسیال بر ضریب انتقال حرارت جوشش استخری سطح برنجی انجام شده‌اند. نتایج نشان دادند که با افزودن ذرات نانو به سیال پایه‌ آب خالص، ضریب انتقال حرارت کاهش می ‌یابد. در یک شار ثابت، با افزایش غلظت نانوسیال آلومینا از ۰۰۲۵/۰ تا ۰۱/۰ درصد حجمی ضریب انتقال حرارت کاهش و با افزایش بیشتر غلظت آن از ۰۱/۰ تا ۱ درصد حجمی، ضریب انتقال حرارت افزایش می‌یابد. نانوسیال تیتانیا رفتار بدتری نسبت به نانوسیال آلومینا از خود نشان داد و باعث کاهش بیشتر انتقال حرارت جوششی و افزایش بیشتر دمای سطح جوشش در یک شار ثابت شد.