جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای طول لغزش
ابراهیم نجفی، امیر نجات، سید فرشید چینی،
دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۶ )
چکیده
به علت انرژی سطحی کم و ناهمواری‌های در ابعاد نانو، سیال بر روی سطوح فوق آب گریز می لغزد. برای نشان دادن این لغزش از طول لغزش ناویر استفاده میشود. برای سطوح معمولی طول لغزش در حدود چند نانو‌متر می‌باشد، ولی برای سطوح فوقآبگریز می‌تواند تا μm ۵۰۰ هم برسد. مطالعات فراوانی به اثر طول لغزش بر روی نیروی پسا انجام شده است. در این مطالعات معمولا کل سطح فوق آب گریز می گردد. برای یافتن نواحی بهینه روشهای عددی می تواند مفید باشد ولی مطالعات عددی بیشتر بر روی سطوح تخت می باشند. بر روی سطوح منحنی (مانند فویل ها) به دلیل وجود گرادیان فشار منفی (و امکان بوجود آمدن جدایش) بررسی مساله پیچیده میشود. در این مقاله بصورت عددی به بررسی تاثیر طول لغزش هیدروفویل SD۷۰۰۳ در رینولدز‌های مختلف پرداخته شده است. جریان آرام، تراکم ناپذیر و هم دما در نظر گرفته شده و هیدروفویل از جنس آلومینیوم با طول وتر cm ۱۰ انتخاب شده است. نتایج ضریب تنش برشی، ضریب فشار و ضریب پسا در دو شرط مرزی بدون لغزش و لغزشی با یکدیگر مقایسه شده‌اند. با افزایش طول لغزش، ضریب پسا نسبت به سطح معمولی کاهش می یابد. میزان تاثیرگذاری شرط‌مرزی فوق آبگریزی بر ضریب پسا با افزایش عدد رینولدز جریان زیاد می شود. با افزایش رینولدز از ۴,۵×〖۱۰〗^۴ به ۷.۵×〖۱۰〗^۴ در طول لغزش μm ۵۰، کاهش ضریب پسا از ۰.۷% به ۷% می رسد.
احسان بختیاری،
دوره ۱۹، شماره ۹ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
یک ایرفویل توربین بادی توسط ابزار دینامیک سیالات به‌منظور بررسی اثر نوسان ایرفویل و شرط مرزی لغزشی بر کارآیی آن تحلیل شد. شرط مرزی لغزشی ناشی از اعمال سطح فوق آب‌گریز بوده است، چرا که سیالات روی سطوح فوق آب‌گریز می‌لغزند. سطوح فوق آب‌گریز می‌توانند یخ‌زدگی پره را به تأخیر بیندازند. این سطح بر ناحیه لبه جلویی فرض شده است. یخ‌زدگی پره بیشتر می‌تواند در این ناحیه رخ دهد. پارامترهای حرکت نوسانی ایرفویل به‌اندازه‌ای انتخاب شد که پدیده واماندگی دینامیکی مدل‌سازی شد. پدیده واماندگی دینامیکی سبب افزایش شدید بارگذاری روی پره میشود. واماندگی دینامیکی با ایجاد دو گردابه لبه جلویی وگردابه پشتی مرتبط است. سه فرکانس کاهیده نوسان ۰۵/۰=
، ۰۸/۰ و ۱۲/۰ و سه اختلاف فاز
در طول‌های لغزشی متفاوت سطح فوق آب‌گریز بررسی شد. در این راستا مدل گذار SST برای تحلیل ایرفویل SD۷۰۳۷ در عدد رینولدز ۱۰۴×۴=
اعمال شده است. نتایج نشان داده‌اند که اعمال یک سطح فوق آب‌گریز با طول‌های لغزشی نسبتاً پایین نمی‌تواند در حرکت نوسانی ایرفویل مفید باشد؛ اما در طول‌های لغزشی بیش از ۱۰۰میکرون، ضرایب آیرودینامیک تغییر زیادی کرد. در بیشترین فرکانس نوسان، ضرایب برآ و پسا به‌ترتیب به اندازه ۱۲ و ۴۰% کاهش یافت. افزایش طول لغزشی تشکیل گردابه و زاویه‌ی واماندگی را به تعویق انداخته است.
محمد سعادت‌بخش، نوروز محمدنوری،
دوره ۱۹، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
سطوح فوق آب‌گریز، دارای کاربردهای فراوانی از جمله کاهش پسای اصطکاکی، سطوح ضدیخ، ضدخزه و سطوح خودتمیز شونده هستند. همچنین با طراحی دقیق این سطوح می‌توان به افزایش ضریب انتقال گرما در انتقال گرمای چگالش دست یافت. در سال‌های اخیر روشهای متنوعی برای تولید سطوح فوق آب‌گریز ارائه شده که برخی از آنها بسیار پیچیده بوده و برای کاربردهای صنعتی دارای قابلیت‌های اجرایی چندانی نیستند. در این مقاله ابتدا نمونه‌ای از پوشش نانوکامپوزیت فوق آب‌گریز به روشی ساده و قابل اجرا برای سطوح بزرگ تولید میشود. با استفاده از این روش سطح فوق آبگریزی با ساختارهای سطحی در چند مقیاس و با زاویه لغزش کمتر از ۱±۵درجه به‌دست می‌آید. پس از ارزیابی مشخصات فوق آبگریزی به اندازه‌گیری طول لغزش سطح تولید شده پرداخته خواهد شد. لازم به ذکر است که طول لغزش سطوح فوق آب‌گریز مشخصه کاربردی این سطوح بوده که اندازه‌گیری آن همواره با چالش‌هایی همراه است. در این مقاله به کمک سیستم اندازه‌گیری ساخته شده، طول لغزش پوشش ایجاد شده اندازه‌گیری شده است. نتایج نشان دهنده آن است که به کمک روش ارائه‌شده برای تولید این سطوح، طول لغزش حدود ۵۰۰-۴۰میکرون قابل دستیابی خواهد بود.
محمد سعادت بخش، صادق صادق زاده،
دوره ۲۴، شماره ۵ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
سطوح فوق آب‌گریز به عنوان روشی اساسی جهت کاهش پسای اصطکاکی اجسام غوطه ور در آب مورد توجه زیادی قرار گرفته اند. ارزیابی دقیق و پیش‌بینی مقدار کاهش پسای ناشی از به کارگیری این سطوح نیازمند اندازه گیری های هزینه بر، شبیه سازی های عددی و یا توسعه مدل‌ها و روابط قابل اعتماد می باشد. در این مقاله یک مدل برای محاسبه ضریب اصطکاک پوسته‌ای و کاهش پسای سطوح تخت فوقآبگریز ارائه می شود. از داده‌های پیشین مربوط به ضریب اصطکاک پوسته‌ای سطوح تخت با شرایط مرزی عدم لغزش استفاده شده و مدلی ارائه می شود که به کمک آن بتوان کاهش پسای اصطکاکی و ضریب اصطکاک پوسته ای این سطوح را پس از اعمال پوشش های فوق آب گریز محاسبه نمود. با استفاده از شبیه‌سازی عددی، نتایج مدل با نتایج شبیه‌سازی جریان سیال روی صفحه تخت در سرعت‌های مختلف مقایسه شده و اعتبار مدل تایید شده است. نتایج مدل و شبیه سازی نشان دهنده آن است که در سرعت‌های ورودی ۱، ۵ و ۲۵ متر بر ثانیه و طول لغزش ۵۰ میکرون، کاهش پسای اصطکاکی به ترتیب ۱۵، ۴۱ و ۷۷ درصد انتظار می‌رود. همچنین، با افزایش عدد رینولدز جریان، کاهش اصطکاک پوسته‌ای افزایش می یابد. مدل توسعه داده شده برای سطوح تخت اعتبارسنجی شده و توانایی آن در محاسبه ضریب اصطکاک پوسته ای و نیروی پسای این سطوح به دقت مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال برای بررسی اعتبار مدل برای سطوح با انحنا و طول لغزش متغیر، تحقیقات بیشتری نیاز می باشد.
