جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای عملکرد استاتیکی
مهدی مالکی‌ورنوسفادرانی، اصغر دشتی رحمت‌آبادی، علی‌اکبر دهقان،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
در سال‌های اخیر با توجه به افزایش سرعت ماشین‌آلات چرخشی نیاز به روانکارها و یاتاقان‌های بهبودیافته برای پاسخ به این چالش افزایش یافته است. در راستای رفع این نیاز محققان روانکارهای حاوی مواد افزودنی از جمله نانوروانکارها و یاتاقان‌هایی با طرح‌های جدید از جمله یاتاقان‌های غیرمدور لب‌دار را پیشنهاد کرده‌اند. در این مقاله، اثر پیش‌بار و نسبت طول به قطر بر عملکرد استاتیکی یاتاقان‌های ژورنال غیرمدور با طول محدود روانکاری‌شده با روانکار حاوی نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم در کسر حجمی نانوذرات ۰/۰۱ مورد مطالعه قرار می‌گیرد. بدین منظور با درنظرگرفتن مدل سیال تنش کوپل برای نانوروانکارها، معادله رینولدز اصلاح‌شده به‌وسیله روش اجزا محدود حل و فشار ایجادشده در لایه روانکار محاسبه می‌شود. با کمک فشار فیلم به‌دست‌آمده زاویه مشخصه، ظرفیت تحمل بار، نیروی اصطکاک، ضریب اصطکاک و نشتی جانبی برای یاتاقان‌های دو، سه و چهارلب محاسبه می‌شوند. نتایج نشان می‌دهد که روانکارهای حاوی نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم می‌توانند مشخصه‌های عملکرد استاتیکی یاتاقان‌های ژورنال لب‌دار را بهبود ببخشند. با توجه به نتایج افزایش پیش‌بار و نسبت طول به قطر باعث افزایش ظرفیت تحمل بار یاتاقان‌های لب‌دار می‌شود. همچنین از نتایج دیده می‌شود که انتخاب مقادیر مناسبی از پارامترها می‌تواند نقش بسزایی بر عملکرد این یاتاقان‌ها داشته باشد.
ابوالفضل رسولی زاده شورکی، اصغر دشتی رحمت‌آبادی، مهدی زارع مهرجردی،
دوره ۱۹، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
بهبود شاخص‌های رفتاری یاتاقان‌های ژورنال روغنی با توجه به توسعه فزاینده به‌کارگیری آنها به عنوان تکیه‌گاه اجزای دوار در ماشین‌آلات صنعتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ایجاد ناهمواری‌های (بافت) منظم با هندسه متنوع در سطح داخلی پوسته یاتاقان از جدیدترین روش‌های پیشنهادی محققان حوزه روانکاری برای ارتقای کارآیی یاتاقان‌های ژورنال هیدرودینامیکی است. در پژوهش حاضر، مقایسه عملکرد یاتاق ان‌های ژورنال مدور با بافت‌های مکعبی، استوانه‌ای و بیضی‌گون با عمق‌های متغیر با چینش در نواحی مختلف پوسته ارزیابی شده‌است. به این منظور معادله رینولدز حاکم بر روانکاری هیدرودینامیکی یاتاقان‌های ژورنال روغنی با توجه به تغییرات ضخامت فیلم روانکار، متأثر از هندسه، عمق و محل ایجاد بافت‌ها، اصلاح و به کمک روش حل عددی اجزای محدود، با فرض شرط مرزی رینولدز برای تعیین محدوده کاویتاسیون، بررسی شده است. پس از استخراج پروفیل فشار توزیعی در فیلم سیال روانکار، پارامترهای عملکرد حالت پایدار یاتاقان‌های مورد ارزیابی با بافت‌های متفاوت، محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج گویای آن است که ایجاد بافت با هر نوع شکل هندسی سبب کاهش مقادیر فشار در فیلم سیال روانکار و تغییر در پارامترهای عملکرد یاتاقان می‌شود. قرارگیری بافت‌ها در محدوده متناظر با فشار ماکزیمم، از بروز تغییرات قابل ملاحظه مولفه‌های عملکرد و قرارگرفتن آنها در ناحیه فیلم روانکار کاویته‌شده از تأثیر قابل چشم‌پوشی بافت‌ها بر عملکرد مجموعه حکایت دارند. همچنین نتایج نشان دهنده آنست که اختلاف در پارامترهای عملکرد یاتاقان‌های دارای بافت‌های کم عمق با هندسه‌های مورد ارزیابی، قابل ملاحظه‌تر بوده و با افزایش گودی بافت‌ها، تأثیر شکل هندسی بر عملکرد مجموعه تضعیف خواهد شد.
علیرضا ربیعی، الیاس لکزیان، امیرحسین حسین، فرهاد قدک، محسن نهاله گاه،
دوره ۲۲، شماره ۹ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
در مقاله حاضر به بررسی آزمایشگاهی میدان جریان در پایین‌دست یک ملخ جلوبرنده در اعداد رینولدز کم و در شرایط عملکرد استاتیکی (سرعت پروازی صفر) پرداخته می‌شود. این ملخ، قابلیت استفاده در پرنده‌های بدون سرنشین را دارد. قطر ملخ ۵۶ سانتیمتر است و در دورهای ۲۵۵۰ تا ۵۶۷۰ دور بر دقیقه مورد آزمایش قرار می‌گیرد. نتایج آزمایش نشان می‌دهد که افزایش دور ملخ باعث افزایش سرعت القایی جریان می‌شود. ضریب چرخش جریان و ضریب جریان محوری در دورهای مختلف، با افزایش شعاع ملخ کاهش می‌یابد. نتایج تجربی سرعت مطلق جریان چرخشی در پایین‌دست لبه فرار ایرفویل پره ملخ نشان می‌دهد که در شرایط استاتیکی، توزیع شعاعی سرعت با دقت مناسبی شبیه به تئوری گردابه آزاد جریان است. برای تغییرات نسبت چرخش جریان و ضریب جریان محوری در پایین دست پره ملخ در شرایط استاتیکی به ازای r/R<۰,۸ روابط نیمه‌تجربی پیشنهاد شده است. همچنین ملخ به صورت عددی شبیه‌سازی شده است. درصد انحراف معیار نسبی نتایج عددی و تجربی در نیروی جلوبرنده ملخ ۴/۰ درصد و درصد انحراف معیار نسبی در توان مصرفی ۱/۴ درصد است. مقدار ضریب نمایی n برای پیش بینی عددی سرعت محوری پشت پره ملخ در شرایط استاتیکی تا محدوده ۸۰ درصدی شعاع پره ملخ، با نتایج تجربی دارای ۷/۷ درصد انحراف معیار نسبی است.
