جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای فشار برش
سعید امینی، رضا صائبی راد،
دوره ۲۳، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
فرز-تراش فرآیند جدیدی است که از دو عملیات تراشکاری و فرزکاری بهره میبرد بدینگونه که بطور همزمان ابزار و قطعهکار دوران میکنند و به همین دلیل توانائی گستردهای در ماشینکاری سطوح منحنی و پیچیده را دارا میباشد. بررسی اثر تغییرات پارامترهای مستقل ماشینکاری شامل سرعت دورانی قطعهکار، سرعت دورانی ابزار و نرخ پیشروی ابزار، بر پارامترهای وابسته برش همچون نیرو، فشار برش و زبری سطح ماشینکاری شده موضوع اصلی پژوهش حاضر است. ترتیب انجام و همچنین تعداد آزمایشها، بر اساس روش فاکتوریل کامل طراحی شده است. آزمایشها برای هرکدام از پارامترهای ذکر شده در سه سطح انجام شده که مجموعا" شامل ۲۷ آزمایش است. نتایج حاصله به کمک نرم افزار مینیتب مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند فرز–تراش با ابزار فرز انگشتی قطرφ۶ بر روی قطعه فولادی ۱,۷۲۲۵ انجام شد. نتیجه آنکه، افزایش سه برابری نرخ پیشروی ابزار، نیروی برآیند ماشینکاری را تا حدود دو برابر افزایش داده و فشار برش را تا حدود ۲۷ درصد کاهش میدهد، همچنین پارامترهای کیفیت سطح R a و R z به ترتیب برابر ۷۴ و ۶۱ درصد افزایش یافت. روند کاملا صعودی یا نزولی نیروهای برشی، فشار برش و همچنین کیفیت سطح ماشینکاری شده با افزایش سرعت دورانی قطعهکار و سرعت دورانی ابزار رخ نداده و یک محدوده اکسترمم در روند افزایشی سرعتهای مذکور محقق شده است. بطوریکه حداقل نیروی برآیند برش و همچنین فشار برش در محدوده سرعت دورانی ۹۵۰rpm ابزار و ۳۰۰rpm قطعهکار مشاهده شد.
