جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای ماشین‌کاری با جت‌آب به همراه ذرات ساینده (awjm)
هادی امامی، احسان شکوری، پیام سرائیان،
دوره ۲۰، شماره ۷ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
آلیاژهای آلومینیوم، با توجه به تنوع بالا و خواص مکانیکی مطلوب، کاربرد گسترده‌ای در صنایع دارند و در این بین، آلیاژ آلومینیوم ۵۷۵۴-H۱۱۱ به‌دلیل برخورداری از ویژگی‌هایی نظیر نسبت استحکام به وزن بالا، شکل‌پذیری، چقرمگی و مقاومت به خوردگی بالا، در ساخت بدنه خودرو، صنایع دریایی و تجهیزات نفتی فراساحلی کاربرد ویژه‌ای دارند. حضور ۳% منیزیم در ساختار شیمیایی این آلیاژ، سبب حساسیت آن نسبت به حرارت شده و به همین دلیل، اجرای اکثر فرآیندهای ماشین‌کاری سنتی بر روی آن امکان‌پذیر نیست. ماشین‌کاری با جت‌آب به همراه ذرات ساینده (AWJM)، به‌دلیل استفاده از آب و ذرات ساینده به‌عنوان ابزار برشی، می‌تواند روش مناسبی جهت ماشین‌کاری این دسته از مواد باشد. در پژوهش حاضر، به بررسی تاثیر پارامترهای اصلی فرآیند ماشین‌کاری با جت‌آب و ذرات ساینده، از جمله فشار جت‌آب، سرعت گذار و ضریب بارگذاری بر زبری سطح، زاویه انحنای خطوط و شکل‌گیری پلیسه در نمونه‌های آلومینیومی ۵۷۵۴-H۱۱۱ پرداخته شده است. نتایج نشان داد، پس از سرعت گذار، فشار جت‌آب و ضریب بارگذاری به‌ترتیب بیشترین تاثیر را بر مشخصه‌های کیفی سطح دارند. به‌طوری که، به‌ازای ضریب بارگذاری ۴۵% و فشار جت ۳۰۰مگاپاسکال، با افزایش سرعت گذار از ۲۰۰ به ۳۰۰میلی‌متر بر دقیقه، مقدار زبری سطح در ناحیه صاف، در حدود ۵۰%، و زاویه انحنای خطوط در ناحیه زبر، در حدود ۲۵%، افزایش یافته است.
