جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای متالوگرافی
فرهاد جاویدراد، حسین فرقدانی، محمد حیدری، مهدی مشایخی،
دوره ۱۳، شماره ۱۴ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
در این مقاله، فرایند و برپایی سامانه جوشکاری میکروپلاسما بر روی ورق نازک از آلیاژ تیتانیوم Ti-۳Al-۲,۵V گزارش شده است. جوشکاری با استفاده از تجهیزات متداول جوش قوسی با گاز محافظ (GTAW) به همراه مشعلی که در طی این پژوهش طراحی و ساخته شد، گزارش شده است. نمونه¬های تجربی با پارامترهای کنترل شده شامل: جریان، ولتاژ، سرعت جوشکاری و گذر نرخ حجمی گاز محافظ تحت جوشکاری قرار گرفتند. خواص مکانیکی و ریزساختار نمونه¬های جوشکاری شده مورد بررسی قرار گرفت تا پارامترهای مناسب جوشکاری مشخص شود. آزمایش¬های مکانیکی شامل آزمون کشش، خمش و میکروسختی¬سنجی نشان داد که در صورت تنظیم صحیح پارامترهای جوشکاری، جوش فاقد ترک و شکاف بوده و استحکام کشش نمونه¬های جوشکاری شده به فلز اصلی بسیار نزدیک است در حالی که سختی فلز جوش از فلز اصلی و منطقه تحت تاثیر گرما (HAZ) بیشتر می¬باشد. آزمایش¬های شکست¬نگاری، طیف سنجی پراش اشعه X و متالوگرافی برای مطالعه سطح شکست و تغییرات ریز¬ساختار مورد استفاده قرار گرفتند. این آزمایش¬ها نشان دادند که به طور کلی شکست نمونه¬ها از نوع شکست نرم بوده و تغییر فاز مارتنزیتی از فاز در درجه حرارت بالا به فاز سوزنی شکل در منطقه جوش و (HAZ) اتفاق می¬افتد.
علی‌اکبر شامی، سیدابراهیم موسوی‌ترشیزی، علی جهانگیری،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده
لوله‌های سوپرهیتر از بحرانی‌ترین اجزای بویلرهای نیروگاهی هستند. آنها به دلیل شرایط بهره‌برداری سخت (قرارگرفتن در دما و فشار بالا در طولانی‌مدت)، در معرض خرابی‌هایی مانند خزش و اورهیت‌شدن قرار دارند. بنابراین تشخیص علت این خرابی‌ها و جلوگیری از آنها بسیار مهم است. بررسی گزارش خرابی‌ها در یک نیروگاه ۳۲۰مگاواتی نشان می‌دهد که بیشتر گسیختگی لوله‌ها در یک ناحیه خاص در سوپرهیتر پلاتن (سوپرهیتر تشعشعی) متمرکز است. بررسی لوله‌های گسیخته‌شده نشان می‌دهد که دمای لوله‌ها در این منطقه بیشتر از دمای سایر نواحی لوله‌های سوپرهیتر پلاتن است. برای اثبات بالاتربودن دما در نقطه شکست از سه روش متالوگرافی، اندازه‌گیری ضخامت لایه اکسیدی داخل لوله و تحلیل حرارتی به روش دینامیک محاسباتی سیال استفاده شد. هر سه روش نتایج یکسانی را ارایه می‌کنند. نتایج بررسی‌ها این اختلاف دمای قابل توجه را تایید می‌کند و نشان می‌دهد که افزایش دمای موضعی در لوله‌های آسیب‌دیده ناشی از طول بیشتر این لوله‌ها است که منجر به کمترشدن دبی بخار عبوری از آنها از یک طرف و جذب حرارت بیشتر به دلیل بیشتربودن سطوح حرارتی آنها است.
