جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای مدل سطح پاسخ
پرویز کحال، سید یوسف احمدی بروغنی، حامد دیلمی عضدی،
دوره ۱۳، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
این پژوهش یک روش را برای کمک به مهندسین در بهینه سازی شکل دهی ورق شرح می دهد که در آن از مدل سطح پاسخ (RSM) همراه الگوریتم ژنتیک چند هدفه بر پایه جبهه پارتو، استفاده شده است. در بسیاری از مقاله ها، برای دستیابی به پارامترهای بهینه فرآیند شکل دهی ورق، مسئله چند هدفه به یک مسئله تک هدفه تبدیل شده و سپس از آنالیز اجزا محدود و تکنیک بهینه سازی استفاده شده است. در این پژوهش هدف کمینه کردن توابع ناسازگار گسیختگی و چروکیدگی به صورت همزمان بوده است. متغیر های طراحی نیروی ورقگیر و هندسه بیدهای کششی (طول و قطر) در نظر گرفته شده اند. برای طراحی فضای آزمایش و پیدا کردن رابطه بین متغیر ها و توابع هدف از مدل سطح پاسخ (RSM) استفاده شده است. همچنین منحنی حد شکل دهی (FLC) برای تعریف توابع هدف به کار گرفته شده است. برای شبیه سازی فرآیند از آنالیز اجزا محدود استفاده شده است. روش ارائه شده روی یک فنجان صلیبی شکل کشیده شده بررسی شده و این روش موثرتر و دقیقتر از روش سنتی آنالیز اجزا محدود و آزمون و خطا مشاهده شده است.
دوره ۲۱، شماره ۱۴۸ - ( ۳-۱۴۰۳ )
چکیده
این مطالعه با هدف بهینه‌یابی فرمولاسیون نانوژل کیتوزان- کافئیک اسید حاوی اسانس آویشن‌شیرازی (ZEO) و نایسین انجام شد. متغیرهای مستقل (غلظت نانوژل کیتوزان-اسیدکافئیک، آویشن شیرازی و نایسین) بر اساس بالاترین پتانسیل زتا و کارایی درون‌پوشانی، در کنار کمترین اندازه ذرات و مقادیرIC۵۰(DPPH) (بیشترین قدرت مهار رادیکال آزاد DPPH) بهینه شدند. فرمولاسیون نانوژل بهینه مطابق نتایج طرح آزمایشی باکس-بنکن و مدل سطح پاسخ گام‌به‌گام عبارت است از: غلظت کیتوزان: ۰٫۴ گرم؛ غلظت اسانس آویشن‌شیرازی: ppm ۱۵۷٫۱ و نایسین: ppm ۱۰٫۱. اندازه ذرات، پتانسیل زتا، IC۵۰(DPPH) و راندمان کپسولاسیون نانوژل کیتوزان حاوی ZEO و نایسین به ترتیب ۱۸٫۱۱±۴۱۱٫۳۹ نانومتر، mV ۱٫۱۰ ± ۳۲٫۹۰، mg.mL-۱ ۰٫۰۶ ± ۰٫۷۹، ۷۱٫۰۶-۸۲٫۶۹ % بود. افزودن ZEO و نایسین (آزاد یا محصور شده در نانوژل کیتوزان) به فرمولاسیون پنیر سفید ایرانی، کیفیت میکروبی و فیزیکوشیمیایی پنیر را بهبود بخشید. فعالیت ضد میکروبی نانوژل کیتوزان حاویZEO و نایسین در مقایسه با فرم آزاد آن بیش‌تر بود. جمعیت کلی‌فرم پنیرهای تیمار شده با نیترات سدیم و نانوژل کیتوزان حاویZEO-نایسین طی ۶۰ روز نگهداری در محدوده قابل قبول بود. در طول مدت نگهداری، بیشترین تغییرات رنگ و بافت (سختی) نمونه پنیر مربوط به نمونه شاهد و کمترین تغییر مربوط به نمونه‌های تیمار شده با نیترات سدیم و نانوژل کیتوزان-ZEO-نایسین بود (۰۵/۰>p). همچنین کیفیت حسی نمونه حاویZEO و نایسین برای ارزیاب حسی قابل قبول بود. نمونه حاوی نانوژل کیتوزان در مدت ۶۰ روز نگهداری نمره حسی قابل قبولی (بالای ۳) دریافت کرد. به طور کلی، نانوژل کیتوزان-ZEO-نایسین در افزایش ماندگاری پنیر سفید ایرانی جایگزین مناسبی برای نگهدارنده شیمیایی نیترات سدیم بود.
