جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای مگنتوهیدرودینامیک
رضا نوری، مفید گرجی بندپی، داوود دومیری گنجی،
دوره ۱۳، شماره ۱۴ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
در این مقاله انتقال حرارت جابجایی در یک کانال سینوسی شکل حاوی نانوسیال تحت میدان مغناطیسی بررسی شده است. میدان مغناطیسی عمود بر کانال اعمال شده است. آب به عنوان سیال پایه در نظر گرفته شده است و نانو ذره مس به آن افزوده می شود. از مدل ماکسول-گرانت برای ضریب رسانش حرارتی و مدل برینکمن برای ویسکوزیته دینامیکی استفاده می شود. تغییر پارامترهایی نظیر اثر شکل هندسی ، درصد حجمی نانوسیال ،عدد بی بعد هارتمن و عدد بی بعد رینولدز در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهند با افزایش تمام پارامترهای ذکر شده، عدد ناسلت افزایش می یابد. درصد حجمی نانوسیال، بیشتر بر مقادیر ماکزیمم ناسلت محلی در هر طول موج کانال و مقادیر هارتمن، هم بر مینیمم و هم بر ماکزیمم مقدار ناسلت محلی ،تاثیر گذار هستند.
شهرام درخشان، کیوان یزدانی،
دوره ۱۴، شماره ۱۳ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
در این کار، یک مدل سه¬بعدی به منظور بررسی جریان سیال در یک میکروپمپ مگنتوهیدرودینامیک توسعه یافته است. معادلات به صورت عددی با استفاده از روش حجم محدود و الگوریتم سیمپل حل شده¬اند. در این مطالعه به تحلیل عملکرد میکروپمپ مگنتوهیدرودینامیک پرداخته شده است. به همین منظور، یک میکروپمپ مگنتوهیدرودینامیک که در سال ۲۰۰۰ ساخته شده است، شبیه¬سازی شده است. این میکروپمپ دارای میکروکانالی با طول ۲۰ میلیمتر، عرض ۸۰۰ میکرومتر، ارتفاع ۳۸۰ میکرومتر و الکترودی با طول۴ میلیمتر می‌باشد. شار مغناطیسی اعمال شده ۱۳ میلی¬تسلا و جریان الکتریکی برای محلول¬های مختلف متفاوت بوده است (mA۱۴۰-۱۰). نتایج نشان می¬دهد که شدت میدان مغناطیسی، جریان الکتریکی و ابعاد هندسی بر عملکرد میکروپمپ¬های مگنتوهیدرودینامیک تاثیرگذار است. با افزایش شار مغناطیسی و جریان الکتریکی مقدار سرعت متوسط افزایش می¬یابد. کاهش طول کانال سبب افزایش سرعت متوسط جریان می¬گردد. همچنین مشاهده میشود که با افزایش عمق کانال سرعت متوسط جریان ابتدا افزایش و سپس کاهش می¬یابد و در عمق تقریباً ۸۰۰-۷۰۰ میکرومتر بیشترین سرعت متوسط حاصل میشود. با افزایش عرض کانال نیز تا مقدار ۱۵۰۰ میکرومتر سرعت افزایش یافته ولی در مقادیر بیشتر از آن تغییری در مقادیر سرعت حاصل نمی¬شود.
موسی محمدپور فرد،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
در این مطالعه، رفتار حرارتی و هیدرودینامیکی یک نانوسیال غیرنیوتونی مغناطیس شونده (با فرض سیال پایه غیرنیوتونی بعلاوه ۴% اکسید آهن) در یک کانال مستطیلی عمودی و در حضور میدانهای مغناطیسی مختلف، به صورت عددی با استفاده از مدل دوفازی مخلوط، مدل قانون توانی و روش حجم محدود مورد بررسی قرار گرفته است. با در نظر گرفتن هدایت الکتریکی برای سیال پایه، علاوه بر اصول فرهیدرودینامیک، اصول مگنتوهیدرودینامیک نیز در نظر گرفته شده است. تاثیر غیر نیوتونی بودن سیال با استفاده از مدل قانون توانی، با فرض برابر بودن شاخص سازگاری در این مدل با لزجت در حالت نیوتونی، برای دو مقدار متفاوت شاخص قانون توانی، یعنی ۶/۰ و ۸/۰ بررسی و نتایج بدست آمده با نتایج حالت نیوتونی مقایسه شده است. سه حالت مختلف میدان مغناطیسی برای بررسی انتخاب شده است: میدان محوری غیر یکنواخت، متقاطع یکنواخت و حالتی که هر دو میدان مذکور به صورت همزمان اعمال شدهاند. با توجه به نتایج بدست آمده روند کلی تغییرات برای عدد نوسلت و ضریب اصطکاک برای سیال غیرنیوتونی همانند حالت نیوتونی است با این تفاوت که در حالت غیر نیوتونی و با کاهش شاخص توانی، تاثیر پذیری پروفیل سرعت، عدد نوسلت، ضریب اصطکاک از میدان محوری، بیشتر میشود. همچنین نتایج نشان میدهند که هدایت الکتریکی تاثیرات قابل ملاحظهای بر رفتار فروسیال دارد و قابل صرفنظر نیست و میدان محوری با گرادیان منفی و میدان متقاطع اثرات مشابهی بر افزایش عدد نوسلت و ضریب اصطکاک دارند، در حالیکه میدان محوری با گرادیان مثبت آنها را کاهش میدهد.
احمد مهرآمیز، مهسا علی‌جباری، رقیه آشوری،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش ناپایداری فصل مشترک دو سیال نیمه‌متناهی پس از اعمال شوک زمانی مورد بررسی قرار می‌گیرد. بدین منظور، تاثیر عواملی چون چگالی، سرعت سیال‌ها و میدان مغناطیسی بر ناپایداری مورد توجه قرار می‌گیرد. با استفاده از معادلات مگنتوهیدرودینامیک، رابطه‌ای برای محاسبه دامنه اختلال در نزدیکی فصل مشترک به دست می‌آید. نتایج تحلیلی و نموداری نشان میدهند که دامنه اختلال برای هر دو حالت چگالی ثابت و متغیر تابعیت زمانی یکسانی داشته و ناپایداری سیستم به پارامتر نرخ رشد وابسته است. این کمیت تابع مشخصات سیال‌ها بوده و با توجه به چگالی، سرعت و میدان مغناطیسی می‌تواند حقیقی یا موهومی باشد و شرط پایداری با توجه به آن تعیین میشود. همچنین نشان داده میشود که بخش مکانی دامنه اختلال، در حالت چگالی ثابت مستقل از چگالی دو سیال بوده و در هر دو ناحیه کاملا متقارن است و به‌صورت نمایی اُفت می‌کند. از سوی دیگر مشخص میشود که در حالت چگالی متغیر تابع معرف بخش مکانی دامنه اختلال به پارامترهای محیط و سیال‌ها بستگی دارد، بنابراین بخش مکانی دامنه اختلال در دو سیال به‌صورت نامتقارن اُفت می‌کند. علاوه بر این بررسی نتایج به‌دست‌آمده در حالت خاص و حدی (چگالی ثابت) نتایج پژوهش‌های پیشین را تایید می‌کند.
