جستجو در مقالات منتشر شده
۶ نتیجه برای میکروساختار
دوره ۱۳، شماره ۰ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده یکی از مهمترین مشکلات تغذیه ای دنیای کنونی، سوء تغذیه ناشی از کمبود پروتئین و فیبر در رژیم غذایی می باشد. با غنی سازی اسنک ها توسط فیبر می توان به تولید محصولی با کالری، چربی و کلسترول کمتر دست یافت. کنجاله کنجد فراورده تولیدی حاصل از روغن کشی، منبع غنی از پروتئین، فیبر و اسیدهای چرب ضروری است. سبوس گندم نیز فراورده جنبی حاصل از فراوری آرد گندم بوده و حاوی فیبررژیمی، پروتئین و مواد معدنی است. در این پژوهش بر پایه طرح مرکب مرکزی چرخش پذیر، اثر متغیرهای فرآیند اکستروژن شامل سرعت چرخش مارپیچ (۱۲۰-۲۲۰دور بر دقیقه)، افزودن مکمل فیبری (۵-۱۵ درصد) و رطوبت خوراک ورودی (۱۲-۱۸درصد) بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، بافتی و میکروساختار فراورده حجیم مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد تاثیر افزودن مکمل های فیبری به صورت مستقل سبب کاهش ضریب انبساط و تخلخل و افزایش دانسیته می شود با این حال اثر همزمان دو پارامتر سرعت چرخش و افزودن مکمل فیبری سبب بهبود خصوصیات گردید به نحوی که با افزایش سرعت چرخش مارپیچ و درنتیجه کاهش ویسکوزیته ضریب انبساط و تخلخل افزایش و دانسیته و سختی کاهش یافت. شرایط بهینه تولید اسنک، شامل میزان رطوبت خوراک ۹۵/۱۴ درصد، فیبر ۵/۱۲ درصد و سرعت مارپیچ ۳۹/۱۸۳ تعیین گردید.
سجاد فولادی، محمود عباسی، محمد گیوی،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده
"جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی" یک فرآیند جوشکاری حالت جامد است که مزایای متنوعی نسبت به جوشکاری حالت ذوبی دارد. در این فرآیند، مشکلات ناشی از سرد شدن فاز مذاب وجود ندارد. در این تحقیق، یک روش جدید به منظور بهسازی میکروساختار و خواص مکانیکی جوش اصطکاکی اغتشاشی ارائه می‌شود. در این روش، قطعات جوش شونده در حین جوشکاری ارتعاش می‌یابند. قطعات اتصال یابنده در موقعیت لب به لب، بر روی نگهدارنده محکم شده و نگهدارنده از طریق مکانیزم میل‌لنگی در راستای عمود بر خط جوش مرتعش می‌شود. روش ارائه شده تحت عنوان "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی" توصیف می‌شود. میکروساختار و خواص مکانیکی قطعات جوش‌شونده توسط دو روش "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی" و "اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی" با یکدیگر مقایسه می‌شوند. نتایج نشان میدهد که اندازه دانه ناحیه جوش قطعه "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی شده" در حدود ۳۰% کوچکتر از مقدار آن در قطعه "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی شده" است و استحکام نهایی کشش، اتصال اولی در حدود ۱۲% بالاتر از مقدار آن در اتصال دومی است. این موضوع به تولید نابجایی‌‌های بیشتر و در نتیجه تبلور مجدد بیشتر در حضور ارتعاش نسبت داده می‌شود. نتایج همچنین دلالت می‌کند که اندازه دانه ناحیه جوش قطعه "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی شده" با افزیش سرعت چرخش و کاهش سرعت طولی ابزار، افزایش و خواص مکانیکی کاهش می‌یابد. این موضوع به افزایش دما در حین جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی نسبت داده می‌شود. نتیجه گرفته می‌شود که "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ارتعاشی" جایگزینی مناسب برای "جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی" است و استفاده از آن برای صنایع توصیه می‌شود.
سیدمحمود قلعه‌بندی، علیرضا فلاحی، حسین حسینی تودشکی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده
در مقاله حاضر امکان پیش‌بینی رفتار الاستیک- پلاستیک آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵ پس از تغییر شکل پلاستیک شدید با تخمین رفتار الاستیک- پلاستیک دانه و مرزدانه و مدل‌سازی المان محدود میکروساختاری مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور ابتدا فرآیند روزنرانی در کانال‌های مشابه زاویه‌دار انجام شد و آزمون‌های سختی‌سنجی و کشش در حالت ماکرو و همچنین آزمون فروروی میکرو روی نمونه‌های تولید شده صورت گرفت. با استفاده از داده‌های به‌دست‌آمده از آزمون‌های سختی و کشش، روابط ریاضی برای ارتباط‌دادن سختی و خواص استحکام استاتیکی در آلیاژ مورد نظر به دست آمد. در کنار روابط ریاضی، از مدل‌سازی معکوس فرآیند فروروی میکرو در نرم‌افزار المان محدود آباکوس به‌منظور تبدیل سختی در دانه و مرز آن به منحنی‌های تنش- کرنش بهره برده شده است. از نتایج به‌دست‌آمده به عنوان رفتار الاستیک- پلاستیک فازها در مدل‌سازی میکروساختاری استفاده شده است. در ادامه با استفاده از تصویر میکروساختاری، مدل‌سازی آزمون کشش برای یک بخش حجمی نشانگر از میکروساختار در نرم‌افزار المان محدود انجام شده است و رفتار به‌دست‌آمده از مدل میکروساختاری با رفتار آزمون کشش تجربی مقایسه شده است.
مهدی احمدی، حمیدرضا رضایی‌آشتیانی،
دوره ۲۰، شماره ۹ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
فرآیند آهنگری هم‌دما قابلیت تولید قطعات پیچیده صنعتی از آلیاژهایی که دارای قابلیت شکلپذیری بالایی نیستند مانند آلیاژهای آلومینیوم را دارا است. حذف اختلاف دمایی بین قطعه و قالب در این روش، باعث از بین‌بردن مشکل سردشدن قطعه در اثر انتقال حرارت به قالب‌ها می‌شود. در این پژوهش آهنگری هم‌دمای آلیاژ آلومینیوم ۶۰۶۱ در شرایط مختلف فرآیندی شامل نوع روانکار، ابعاد و اندازه شمش اولیه، دما و سرعت تغییر شکل، برای تولید یک قطعه صنعتی پیچیده به‌صورت عددی و تجربی بررسی شد. برای انجام شبیه‌سازی این فرآیند از نرم‌افزار المان محدود Deform ۳D استفاده شد. مقایسه نتایج تجربی و عددی آهنگری هم‌دما تطابق خوب نتایج را نشان داد. بهترین ابعاد شمش اولیه برای قطعه مورد مطالعه، استوانه‌ای با قطر اولیه ۳۵ و ارتفاع اولیه ۳۲میلی‌متر است. افزایش دما، کاهش سرعت تغییر شکل و استفاده از روانکار مناسب مقدار نیروی لازم برای آهنگری را کاهش داد. کاهش سرعت تغییر شکل از ۲۵ به ۲/۵میلی‌متر بر ثانیه، نیروی لازم جهت آهنگری را تا ۱/۸ برابر کاهش داد. افزایش دمای آهنگری از ۳۸۰ به ۵۳۰درجه سانتی‌گراد مقدار نیروی آهنگری را تا حدود ۳/۵ برابر و سختی قطعه را تا حدود ۲۰% کاهش داد. نتایج نشان داد به‌دلیل پیچیدگی قطعه آهنگری‌شده، نواحی مختلف قطعه تحت تاثیر مقادیر کرنش مختلف قرار می‌گیرد که این امر موجب تغییر درصد فازهای ثانویه همچون فاز Mg۲Si در این نواحی می شود.
مقصود شلوندی، مصطفی امیرمیران،
دوره ۲۱، شماره ۶ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
سازه‌های فراساحلی امروزه کاربرد بسیار گسترده‌ای در صنایع نفت، گاز دارند. هزینه‌های مربوط به ساخت، نگهداری در این سازه‌ها بسیار بالا است. ازاین‌رو یافتن روش‌های مقرون‌به‌صرفه برای انجام تعمیرات و تقویت این سازه‌ها به‌خصوص در صنایع زیر آب بسیار ضروری به نظر می‌رسد. چکش‌کاری فراصوتی یکی از روش‌های تنش‌زدایی مکانیکی است که از آن برای بالا بردن استحکام خستگی و مقاومت به خوردگی در اتصالات جوشکاری شده استفاده می‌شود. در این مقاله سعی شده است که از این روش در زیر آب استفاده شود و تأثیر آن بر روی استحکام خستگی، سختی سطح و ترکهای سطحی در فولاد X۵۲-۵L جوشکاری شده به روش قوس الکتریکی بررسی شد. همچنین میزان اثر اعمال چکش‌کاری بر این فولاد در دو حالت زیرآب و در هوای آزاد مقایسه شده است. نتایج حاصل از آزمون خستگی نشان داد عمر خستگی در نمونه‌های چکش‌کاری شده در زیر آب به‌اندازه حدوداً ۲/۲۵ درصد بهبودیافته و از ۴۲۳۸۳ سیکل به ۵۰۰۸۳ سیکل رسیده است در حالی که در نمونه‌های جوشکاری شده و چکش‌کاری شده در هوا حدود ۵/۱۰ درصدافزایش عمر خستگی وجود دارد. سختی سطح نیز در نمونه‌هایی که در زیر آب چکش‌کاری شده بودند به‌اندازه ۱۴% و در نمونه‌هایی که در هوا چکش‌کاری شده بود به‌اندازه ۱۲% افزایش یافت. عکس‌برداری با میکروسکوپ الکترون روبشی و مشاهده میکرو ترکهای سطحی نیز نشان داد که با کاهش قابل‌توجه ترکهای سطحی، تمرکز تنش نیز از بین می‌رود. میتوان نتیجه گرفت عملیات چکش‌کاری در زیرآب استحکام خستگی و سختی فولاد X۵۲-۵L را نسبت به عملیات چکش‌کاری در هوا افزایش میدهد.
سامان خلیل پور آذری،
دوره ۲۲، شماره ۷ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده
های اولیه ریزساختار مواد بر روی نتایج حاصل از فرآیندهای تغییر شکل پلاستیک تأثیر به سزایی دارد. در این تحقیق اثر ریزساختار درشت و ریز دانه بر مقادیر میکروسختی و کیفیت سطح در فرآیند جلاکاری غلتکی بررسی شده است. به منظور تسهیل مقایسه نتایج، پارامترهای ورودی شامل اندازه قطعهکارها، سرعت، پیشروی، عمق نفوذ، تعداد پاس و ابزار جلاکاری در تمام آزمایشات به صورت یکسان انتخاب شد. نتایج نشان میدهد که میزان زبری میانگین سطح قبل از تخریب آن، در ریزساختار درشتدانه بیش از حالت ریزدانه شده کاهش یافته و عمق نفوذ نهایی ابزار نیز در ریزساختار درشتدانه بیش از ریزدانه است که بیانگر شکلپذیری مناسب آن میباشد. با افزایش تعداد پاسها در فرآیند جلاکاری غلتکی، میزان سختی سطح ریزساختار درشتدانه و ریزدانه نیز به تدریج افزایش یافته است و در تمام موارد میکروسختی ریزساختار ریزدانه بیشتر از درشتدانه است. اندازهگیری سختی زیرلایه در فرآیند جلاکاری غلتکی نیز نشان میدهد که میکروسختی در ریزساختار درشتدانه نسبت به ریزدانه تا عمق بیشتری افزایش یافته است.
