---

شکل دهی تک نقطه ای یکی از ساده ترین انواع فرایندهای شکل دهی تدریجی ورق فلزی است که مناسب حجم تولید اندک می باشد. یکی از مسائل مهم مرتبط با شکل دهی تدریجی تک نقطه ای نازک شدگی بیش از حد ورق می باشد که علاوه بر تاثیر منفی بر استحکام قطعه نهایی، کاربرد آن را در تولید قطعاتی با زاویه دیوار زیاد محدود می کند بطوریکه تولید قطعاتی با دیواره قائم در یک مرحله امکان پذیر نمی باشد. در این تحقیق شکل دهی تدریجی تک نقطه ای چند مرحله ای یک مخروط ناقص با زاویه دیوار °۷۰ از جنس آلومینیوم با هدف بهبود نازک شدگی مورد مطالعه قرار می گیرد. با ارائه یک استراتژی تغییر شکل دو مرحله ای جدید و بدست آوردن پارامترهای تعریف کننده آن بر اساس یک الگوریتم مناسب، نشان داده می شود که می توان نازک شدگی و زمان انجام فرایند را با طراحی درست شکل دهی چند مرحله ای بهبود داد. با استفاده از شکل دهی دو مرحله ای طراحی شده، نازک شدگی قطعه نسبت به شکل دهی سه مرحله ای بر اساس یکی از متداول ترین استراتژی های بکارگرفته شده کمتر می شود. همچنین توسط استراتژی طراحی شده می توان برآمدگی کف ظرف را که یکی از محدودیت های شکل دهی چند مرحله ای است به حداقل رساند.

---

کشش عمیق با اجزاء لاستیکی یکی از روش‌های متداول برای حذف هزینه‌های ساخت و همچنین افزایش نسبت کشش می باشد. در این روش سنبه یا ماتریس از جنس لاستیک ساخته می شود. کشش عمیق ورق‌های دولایه نیز یکی از روش‌های جدید برای دستیابی به خواص مطلوب در قطعات تولیدی می‌باشد که در این روش دو ورق فلزی بر روی ‌هم توسط چسب، به یکدیگر متصل شده‌اند که با هم به شکل مورد نظر شکل داده می‌شوند. کنترل نازک‌شدگی به‌ خصوص در حالیکه از دو جنس و یا دو ضخامت، متفاوت باشد با حالت تک لایه متفاوت است. در این مقاله از تکنیک فاصله اولیه بین ورق گیر و حلقه ثابت استفاده شده است. در این تحقیق، نمونه مربعی با استفاده از قالب با ماتریس لاستیکی بصورت عملی و شبیه سازی سه بعدی، شکل داده شده است. در این مقاله، با استفاده از روش المان محدود و مدل هایپرالاستیک، شبیه‌سازی‌های سه‌بعدی انجام‌شده است. در ادامه برای صحت سنجی کار، یک قالب با اجزای لاستیکی برای نمونه مربعی ساخته و برای دو جنس آلومینیوم و فولاد که با روش جایگشت، در نمونه دولایه قرارگرفته‌اند، آزمایش هایی عملی انجام گرفت و نتایج تجربی و عددی با هم مقایسه شده است.درنهایت به کمک روش پاسخ سطح، مجموعه شبیه سازی ها و آزمایش‌های عملی جهت بررسی پارامترهایی ازجمله شعاع سنبه، جایگشت،جنس ورق و مقدار فاصله اولیه بین ورق گیر بر روی نازک شدگی، نیروی وارد بر سنبه و نیروی ورق گیر انجام شد.

---

شکل‌دهی تدریجی یک روش نسبتاً جدید در شکل‌دهی ورق‌های فلزی است که می‌تواند برای تولید تعداد کم قطعات مورد استفاده قرار گیرد. اما یکی از مشکلاتی که این روش دارد، نازک شدگی بیش‌ازحد ورق و عدم توزیع یکنواخت ضخامت در راستای شعاعی آن است. در روش مرسوم شکل‌دهی تدریجی، قسمت دیواره قطعه تولیدی کاهش شدید ضخامت را نشان می‌دهد، در حالی که ضخامت ورق در منطقه کف قطعه تولیدی تغییر نمی‌کند. این مشکل مانع بزرگی در کاربرد گسترده این فرایند در صنعت می‌شود. در این مقاله یک روش نوین برای اصلاح و بهبود توزیع ضخامت در فرایند شکل‌دهی تدریجی ارائه می‌شود. در روش جدید ارائه‌شده، یک پیش‌فرم به مراحل شکل‌دهی تدریجی اضافه می‌شود که با کاستن از ضخامت در قسمت کف قطعه، منجر به افزایش کمینه ضخامت در منطقه دیواره قطعه و یکنواخت‌تر شدن توزیع ضخامت قطعه می‌گردد. فرایند شکل‌دهی تدریجی با استفاده از نرم افزار المان محدود آباکوس مدل‌سازی و با نتایج تجربی موجود در مقالات صحه‌گذاری گردید. سپس روش ارائه‌شده مدل‌سازی گردید که نتایج آن نشان‌دهنده قابلیت این روش برای بهبود توزیع ضخامت می‌باشد.