---

در سالهای اخیر، استفاده از نانو صفحات گرافن (GnPs) در تهیه نانو کامپوزیت‌های پلیمری بسیار مورد توجه قرار گرفته است. چگونگی پخش GnPs در ماتریس پلیمری از اهمیت به‌سزایی برخوردار است به‌نحوی که می‌تواند بر ریزساختار و خواص نهایی نانو کامپوزیت تاثیرگذار باشد. بر این اساس، در این پژوهش تاثیر استفاده از سازگارکننده بر نحوه پخش GnPs و نیز شکل‌گیری ساختار داخلی، آرایش‌یافتگی و خواص کششی الیاف نانو کامپوزیت پلی‌پروپیلن (PP) حاوی GnPs مورد بررسی قرار می‌گیرد.
الیاف نانو کامپوزیت PP/GnPs حاوی %۱/۰ و %۵/۰ GnPs با و بدون سازگارکننده پلی‌پروپیلن گرافت شده با مالئیک انیدرید (PP-g-MA) به روش ذوب‌ریسی تهیه شدند. نحوه پخش GnPs و مکان قرارگیری آنها در درون الیاف با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و پراش اشعه ایکس با زاویه باریک (SAXS) بررسی شدند. همچنین آرایش‌یافتگی  و بلورینگی الیاف به‌ترتیب با استفاده از طیف‌سنجی مادون قرمز پلاریزه (FTIR) و گرماسنج پویشی تفاضلی (DSC) مورد بررسی قرار گرفت. علاوه براین، به کمک تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) به‌دست آمده از سطح مقطع عرضی الیاف، چگونگی شکست در طی آزمون خواص کششی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از مدل Halpin-Tsai نتایج آزمایشگاهی مدول کششی الیاف با مقادیر تئوری پیش‌بینی شده مقایسه شدند.
تصاویر TEM نشان می‌دهند که در الیاف نانو کامپوزیت حاوی سازگارکننده، میزان تجمعات GnPs کاهش یافته، اندازه تجمعات کوچک‌تر شده و پخش آنها بهبود یافته است. افزایش در طول ناحیه آمورف و بلوری (L_p) به‌دست آمده از آزمون SAXS نشان می‌دهد که در الیاف نانو کامپوزیت حاوی سازگارکننده، بخش اعظم GnPs در ناحیه درون فیبریلی قرار گرفته‌‌ا‌ند. براساس نتایج به‌دست آمده از آزمون FTIR پلاریزه و DSC،  آرایش‌یافتگی و بلورینگی الیاف نانو کامپوزیت PP/G۰,۵ در حضور سازگارکننده به میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد. همچنین اثر تقویت‌سازی GnPs در الیاف نانو کامپوزیت PP/MA/GnPs  را می‌توان با پخش بهتر GnPs و تغییر ساختار داخلی الیاف تشریح نمود. علاوه بر این، حضور سازگارکننده در ساختار الیاف نانو کامپوزیت PP/GnPs، موجب تغییر رفتار شکست کششی الیاف از حالت انعطاف‌پذیر به حالت شکننده می‌شود.
 

---

فوم­های پلاستیکی خوب طراحی شده از نقطه نظر چگالی سلول­ها و اندازه آنها ، باز یا بسته بودن و یکنواخت بودن سلول­ها، در کنار داشتن امتیاز هایی از قبیل مصرف مواد کمتر، ثبات ابعادی بالاتر، فرایندپذیری بهتر و کیفیت سطح مطلوبتر نسبت به پلاستیک های فوم نشده متناظر خود، می توانند خواص مکانیکی و فیزیکی برتری، مانند استحکام به وزن، استحکام به ضربه، خواص حرارتی و دی الکتریکی داشته باشند. چگونگی توزیع دما در نواحی مختلف اکسترودر، کمیت و کیفیت نانوذرات افزودنی و چگونگی توزیع آنها در زمینه پلیمر می توانند تاثیر چشمگیری در خصوصیات مکانیکی فوم های اکسترودر داشته باشند. در این تحقیق با استفاده از دستگاه اکسترودر، فوم‌های میکروسلولی پلی پروپیلن گرافت شده با مالئیک انیدرید با افزودن ۳، ۷ و ۹% وزنی نانو رس اصلاح سطح شده، در سه شرایط دمایی اکسترودر تولید و اثر مواد و فرایندها در خواص مکانیکی مورد تحقیق قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که افزودن نانو رس موجب بهبود خواص مکانیکی فوم پلی پروپیلن گرافت شده با مالئیک انیدرید می شود. به عنوان مثال، نتایج نشان می دهد نمونه های درست شده حاوی ۷% رس اصلاح شده سطحی، حدود ۱۰ درصد مقاومت به ضربه یی بیشتری نسبت به نمونه های بدون نانو رس دارا می باشند. همچنین برای همین نمونه ها افزایش حدود ۵ درصدی در مدول یانگ نسبت به سایر نمونه ها ثبت شده است. همچنین بررسی های ریزساختاری نمونه‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، نشان دهنده‌ی این است که افزودن نانو رس موجب یکنواخت شدن ساختار فوم و سلول های ریزتر می شود. در این تحقیق، کمترین اندازه متوسط سلولها (۵/۸۷ میکرومتر) و پایین ترین دانسیته فوم (۳/۰ گرم بر سانتی متر مکعب) برای نمونه حاوی  ۷% رس که در حالت کاری دو تولید شده بود ثبت گردید.

---

چکیده به منظور جلوگیری از ضایعات پس از برداشت سیب گلدن دلیشز سه پوشش نانو کامپوزیت زیستی، فیلم خوراکی کیتوسان و واکس گیاهی کارنوبا استفاده شد. در آزمایشات انجام شده تأثیر این سه پوشش در مقایسه با سیب بدون پوشش بر روی خواص فیزیکی و کیفی سیب در طی دوره انبار مورد بررسی قرار گرفت. خواص مورد بررسی شامل pH، میزان مواد جامد محلول(TSS)، شدت رنگ (ضرایب ^*a، ^*b، ^*L و E) و چگالی بودند. روند تغییرات خواص کیفی سیب در طی ۶ ماه و در دو وضعیت سردخانه­ای (با دمای  ºC۲ و رطوبت نسبی ۹۵%) و محیطی (با دمای میانگین ºC ۲۰ و رطوبت نسبی ۴۵%) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای تمام پوشش ها، pH، بریکس و شدت رنگ a روندی صعودی و پارامترهای L و چگالی روندی نزولی در محیط داشت. شدت رنگ محیطی در سیب بدون پوشش بیشترین افت و در واکس دارای کمترین افت را نشان داد. در مقابل تغییرات شدت رنگ سردخانه­ای در نمونه نانو کامپوزیت و کیتوسان کمترین بود. شدت نزول چگالی نیز در نمونه واکس دار کمتر بود. میزان بریکس نیز در نمونه نانو کامپوزیت در شرایط سردخانه کمترین تغییرات را داشت.  

---

چکیده -در این تحقیق اثر نانو خاک رس بر عمر خستگی فنر هوایی برایبهبود عمر آنها بررسی می شود. آمیزه های لاستیکی بر پایه NR/BR بدون نانو خاک رس و نیز با ۳، ۵ و ۷ درصد نانو خاک رس به روش اختلاط خمیری ساخته شدند. سپس بر روی نمونه های حاوی نانو خاک رس، به منظور تعیین ساختار نانوکامپوزیت آزمون تفرق اشعه ایکس انجام شد. در ادامه با انجام آزمون رئومتری بر روی آمیزه های خام، زمان پخت هر آمیزه تعیین شد و آمیزه های نهایی به روش پخت گوگردی بدست آمدند. پس از آن نمونه های استاندارد برای انجام آزمون های خواص کششی، گرمازایی، مقاومت پارگی و مقاومت خستگی، تهیه گردیدند. نتایج حاصل نشان دادند که افزایش درصد وزنی نانو خاک رس، باعث افزایش ضریب ارتجاعی، استحکام پارگی و گرمازایی و نیز کاهش استحکام کششی و کشش در نقطه پارگی می شود. همچنین عمر خستگی آمیزه حاوی ۳ درصد نانو خاک رس به میزان ۳۳ درصد و آمیزه حاوی ۵ درصد نانو خاک رس به میزان ۵۷ درصد نسبت به آمیزه فاقد نانو خاک رس افزایش یافته، در حالی که عمر خستگی آمیزه حاوی ۷ درصد نانو خاک رس به میزان ۱۴ درصد کاهش یافته است

---

چکیده در این تحقیق، نانو کامپوزیتهای پلی پروپیلن و پلی اتیلن محتوی نانو ذرات خاک رس (۰ تا ۷ درصد وزنی) و سازگار دهنده های PP-g-MA و PE-g-MA (۳ درصد وزنی) با به کارگیری اکسترودر دو پیچه و قالب گیری تزریقی تولید شد. شکل شناسی نمونه ها با میکروسکوپ الکترونی FESEM مطالعه شد. خواص مکانیکی نمونه های مختلف به وسیله تست های کشش و ضربه آیزود مطالعه شد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد افزودن نانو ذرات خاک رس به PP و LLDPE باعث افزایش استحکام کششی، استحکام تسلیم، مدول کششی و کاهش استحکام ضربه و کرنش شکست ترکیبات نسبت به پلیمر خالص می شود. طراحی آزمایشها، تحلیل آماری وبهینه سازی خواص مکانیکی به کمک نرم افزار Minitab۱۶ و روش طراحی مخلوط انجام شد. نتایج نشان داد بین ترکیب های بر پایه پلی پروپیلن و پلی اتیلن به ترتیب ترکیب شامل ۳,۹۶ و ۲.۱۲ درصد خاک رس بهترین خواص مکانیکی را داراست . ترکیب های شامل PP مدول کششی بهتر و ترکیب های شامل LLDPE استحکام ضربه بهتری دارند.

---

چکیده استفاده از پوشش های طبیعی به منظور افزایش کیفیت ماندگاری پرتقال از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق کیفیت پرتقال تامسون با پوشش خوراکی نانو کامپوزیت کیتوسان- رس و مه پاش- واکس(تولید مه از قارچ کش اورتوفنیل فنول توسط دستگاه مه پاش الکتریکی با ابعادی در حد نانو) در مقایسه با نمونه بدون پوشش مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی خواص کیفی پرتقال طی ۳ ماه انبار در سردخانه با دمای ^oC۶ و رطوبت نسبی ۹۰-۸۵ درصد انجام شد. نتایج نشان داد که نمونه با پوشش کیتوسان- رس دارای pH، ضریب رنگ، رطوبت پوست و سفتی بالاتری نسبت به بقیه نمونه ها داشت. بنابراین پوشش نانویی موجب افزایش مقاومت میوه به حملات قارچی، حفظ کیفیت رنگ پوست میوه و موجب حفظ استحکام بافت درونی نمونه ها طی انبار می گردد. مقدار مواد جامد محلول و اسید قابل تیتر آب میوه با پوشش مه پاش- واکس با گذشت دوره انبار به ترتیب روند کاهشی و افزایشی داشته است که این می­تواند نشان دهنده پدیده تخمیر در میوه باشد. بنابراین استفاده از پوشش خوراکی نانو کامپوزیت کیتوسان- رس جهت حفظ خواص کیفی میوه تامسون، طی انبار در سردخانه پیشنهاد می گردد.

---

در این مقاله، تاثیر نانو ذرات کربنات کلسیم بر جذب آب و خواص سایشی پلی آمید مورد مطالعه قرار می گیرد. بدین منظور ابتدا نانو کامپوزیت هایی بر پایه ی پلی آمید ۶، حاوی نانو ذرات کربنات کلسیم (۱ تا ۵ قسمت وزنی) و PA-g-MAH به عنوان سازگارکننده (۱ قسمت وزنی) به روش اکسترودر دو پیچه و قالب گیری تزریقی تولید می شوند. آزمون سایش برای هر یک از نمونه ها تحت شرایط یکسان انجام می گیرد. سپس شکل شناسی نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی می شود. حضور نانو ذرات کربنات کلسیم، همراه با سازگارکننده، منجر به افزایش مقاومت سایش نمونه ها و کاهش جذب آب آنها می گردد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که کمترین مقدار سایش در نمونه ی کامپوزیت حاوی ۱ قسمت وزنی نانو ذرات کربنات کلسیم همراه با سازگارکننده رخ می دهد، و مقدار سایش این نمونه حدود ۴ برابر کمتر از نمونه ی پلی آمیدی خالص می اشد. علاوه بر این حضور نانو ذرات کربنات کلسیم همراه با سازگارکننده، منجر به کاهش حدود ۳۲ درصدی میزان جذب آب در نانو کامپوزیت نسبت به پلی آمید خالص می گردد. همچنین تأثیر سازگارکننده در پخش یکنواخت نانو ذرات در زمینه ی پلیمری و نتیجه ی آن بر روی خواص سایشی حائز اهمیت می باشد.

---

در این مقاله کمانش حرارتی پوسته‌های مخروطی ساخته شده از کامپوزیت‌های تقویت شده با توزیع هدفمند نانو لوله‌های کربنی مورد مطالعه قرار گرفته است. خواص مکانیکی موثر ماده نانو کامپوزیت با استفاده از قانون ترکیب اصلاح شده ارائه گردیده است. روابط حاکم بر اساس تئوری تغییر شکل برشی مرتبه اول و روابط کرنش-تغییر مکان غیرخطی دانل و با استفاده از اصل همیلتون استخراج شده است. با در نظر گرفتن حل غشایی معادلات تعادل در حالت خطی نیروهای پیش‌کمانش بدست آمده است. با بکارگیری روش تفاضل مربعات تعمیم یافته در راستای محوری و عملگر مشتق‌گیر متناوب در راستای محیطی معادلات پایداری گسسته‌سازی شده و دمای بحرانی کمانش محاسبه گردیده است. نتایج تحقیق حاضر با نتایج موجود در مقالات دیگر اعتبار سنجی شده و سپس تاثیر عوامل مختلف از جمله مقادیر کسر حجمی و نوع توزیع نانو لوله‌های کربنی، شرایط مرزی و پارامترهای هندسی بر کمانش حرارتی پوسته مخروطی نانو کامپوزیت بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد که مقادیر کسر حجمی و نوع توزیع نانو لوله‌های کربنی در راستای ضخامت تاثیر قابل توجهی بر پایداری حرارتی پوسته مخروطی ساخته شده از مواد نانو کامپوزیت دارد.

---

در این تحقیق اثر نانو صفحات گرافن و پلی‌اولفین الاستومر در زمینه پلی‌پروپیلن بر خواص مکانیکی در زمان‌های اختلاط متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. روش ساخت نمونه‌ها اختلاط مذاب بود و نمونه‌هایی با ۰، ۲ و ۴ درصد وزنی گرافن، ۰، ۱۵ و ۳۰ درصد وزنی الاستومر و زمان اختلاط ۸، ۱۲ و ۱۶ دقیقه مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی بهتر خواص مکانیکی آزمایش کشش و ضربه و آنالیز حرارتی DSC و ریزنگار SEM بکار گرفته شد. نتایج حاصل از آزمایش کشش نشان داد که الاستومر موجب کاهش مدول یانگ و استحکام نهایی و افزایش کرنش شکست می‌شود. در حالی‌که افزایش درصد گرافن باعث افزایش مدول و کاهش کرنش شکست شد و اثر قابل توجهی بر استحکام نهایی نداشت. آزمایش ضربه نشان داد که حضور گرافن اثر اندکی بر استحکام ضربه دارد اما الاستومر باعث بهبود چشمگیر استحکام ضربه می‌شود. آنالیز حرارتی نمونه‌ها نشان داد که افزودن گرافن و پلی‌اولفین الاستومر اثر قابل توجهی بر درجه بلورینگی پلی‌پروپیلن ندارند اما گرافن باعث بالا رفتن دمای بلورینگی می‌شود. تصاویر ریزنگار میکروسکوپ الکترونی نشان داد که افزایش زمان اختلاط سبب بهبود پراکندگی گرافن و کاهش اندازه‌ی ذرات الاستومر می‌شود. البته پدیده کلوخه‌شدن گرافن در نمونه‌های شامل گرافن مشاهده شد که با توجه به سطح بسیار بالای گرافن ، روش ساختن نمونه‌ها و درصدهای گرافن در نمونه‌ها دور از انتظار نبود.

---

در این مقاله تاثیر افزودن نانو لوله‌های کربنی در رفتار خواص شبه استاتیکی برش پانچ(QS-PS) و خواص مکانیکی کامپوزیت‌های چندلایه‌ای هیبریدی به طور تجربی مورد بررسی قرار می‌گیرد. مواد کامپوزیتی از ۱۲ لایه الیاف شیشه با بافت دو بعدی با چگالی سطحیg/m^۲ ۲۰۰ به روش لایه چینی دستی ساخته شده است. سیستم رزین نیز از یک اپوکسی، دیکلیسیدیل اتر بیسفنول نوع آ با نام تجاری ایپون ۸۲۸ به عنوان پایه و از سیکلوآلیفاتیک آمین اصلاح شده با نام تجاری اف۲۰۵ به عنوان سفت‌کننده ساخته شده است. در این پژوهش از نانو لوله‌ای کربنی چند دیواره (MWCNTs) اصلاح شده با هیدرواکسید (-COOH) استفاده شد. نانوذرات با درصدهای وزنی ۰، ۱/۰، ۵/۰ و ۱ نسبت به وزن کل ماتریس استفاده گردید. نتایج آزمون کشش نشان می‌دهد با افزودن نانو لوله‌های کربنی خواص کششی رزین تغییر می‌یابد. بیشترین تغییر در مدول نمونه‌ ۵/۰ درصد وزنی با افزایش حدود ۳۱ درصد دیده می‌شود. همچنین بیشترین تغییر در خواص کششی نانوکامپوزیت‌های هیبریدی در چقرمگی شکست نمونه ۵/۰ درصد وزنی با افزایش حدود ۱۴ درصد همراه با افزایش در استحکام کششی و کرنش شکست مشاهده گردید. نتایج برش پانچ نشان می‌دهد که اضافه کردن نانو لوله‌های کربنی تأثیر کمی در کل انرژی جذب شده دارد به طوری که بیشترین مقدار مربوط به نمونه ۱/۰ با حدود ۴ درصد افزایش نسبت به نمونه‌های خالص است.

---

در این پژوهش فیلم های نانو کامپوزیتی LDPE/Ag/Tio۲ توسط روش سل – ژل با درصد های وزنی ۱% و ۳% و %۵ نانو نقره و % ۵/۰ ، % ۵/۱ و % ۵/۲ دی اکسید تیتانیوم تولید شده و سپس خاصیت ممانعت از رشد فیلم های تولیدی با تست هاله عدم رشد شاخص های میکروبی استافیلوکوکوس اورئوس ، اشرشیا کلای ، کاندیدیا البیکانس و اسپرژیلوس نایجر مورد بررسی قرار گرفته و سپس زمان ماندگاری ماهی سوف با پوشش انواع فیلم های تولیدی تا روز بیستم مورد ارزیابی قرار گرفت و نهایتاً تصدیق حضور نانو مواد از طریق آزمایش FE-SEM صورت پذیرفت. تاثیر غلظت های مختلف نانو نقره و دی اکسید تیتانیوم بر کاهش رشد اشرشیا کلای و استافیلوکوکوس اورئوس ، کاندیدیا البیکانس و اسپرژیلوس نایجر نتایج معنی داری را نشان داد ( ۰,۰۵ > p ) بر طبق این نتایج فیلم تولیدی حاوی ۵% نانو نقره و % ۵/۲ دی اکسید تیتانیوم بالاترین و تیمار شاهد پایین ترین قطر عدم هاله رشد را دارا بودند. همچنین در آنالیز میکروبی نشان داده شد که بیشترین میزان حساسیت به فیلم های تولیدی مربوط به استافیلوکوکوس اورئوس و کمترین حساسیت را آسپرژیلوس نایجر نشان داد. نتایج در ارتباط با زمان ماندگاری ماهی سوف نشان می دهند که فیلم تولید شده با ۵% نانو نقره و %۵/۲ دی اکسید تیتانیوم در مورد باکتریهای مزوفیل هوازی ، سرماگرا و انتروباکتریاسه کاهش معنی داری ( ۰.۰۵ > p) در میزان رشد لگاریتمی آنها در طی زمان ماندگاری بیست روز داشته است.

---

افزایش روزافزون مشکلات زیست محیطی ناشی از پلیمرهای سنتزی به کار رفته در بسته‏بندی مواد غذایی، ضرورت تحقیقات گسترده در راستای گسترش بسته‏بندی زیست‏تخریب پذیر را به اثبات می‏رساند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر افزودن نانو ذرات رس به بیوفیلم کازئینات سدیم به عنوان عامل تقویت کننده خواص آن است. به همین منظور فیلم های بیونانوکامپوزیتی بر پایه کازئینات سدیم در سطوح(صفرتا ۵/۱ % وزنی- وزنی) و اسانس خوشاریزه در سه سطح (صفرتا ppm۵۰۰) تهیه شدند و اثرات نانورس و اسانس خوشاریزه بر خصوصیات سطحی، مکانیکی، انحلال پذیری و آنتی اکسیدانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، افزودن نانو رس، سبب بهبود خواص مکانیکی کامپوزیت‏ها شده است که در این رابطه، فیلم های تهیه شده از ۷۵% نانورس بیش ترین استحکام کششی و فیلم حاوی ۲۵% نانورس بیشترین درصد ازدیاد طول در نقطه شکست را داشت. بررسی تصاویر ریزساختاری فیلم نشان می‏دهد که افزودن نانورس سبب کاهش تراوایی فیلم ها به بخار آب و همچنین سبب کاهش تراکم فیلم‏ها و زبر و ناصاف شدن سطح آن ها گردید. سازگاری اسانس خوشاریزه با کازئینات سدیم به منظور تولید فیلم فعال بیونانوکامپوزیتی نیز نتایج رضایت‏بخشی در پی داشت به طوری که فیلم حاوی ppm۵۰۰ اسانس، فعالیت آنتی اکسیدانی به میزان ۷۸% را از خود نشان داد. در مجموع، نتایج به دست آمده نشان داد که نانورس می تواند اثرات مثبتی بر خصوصیات فیزیکی کازئینات سدیم داشته باشد و به بهبود خواص آن کمک کند.

---

در این پژوهش نانو کامپوزیت‌های ذره‌ای زمینه آلومینیمA۳۵۶تقویت‌شده با۱ و ۱,۵ درصد وزنی ذرات SiCبا میانگین اندازه ذرات ۵۰ نانومتر به روش ریخته‌گری گردابی تولید شد و سپس روی کامپوزیت‌های به‌دست‌آمده عملیات حرارتی T۶ انجام شد.خواص مکانیکی مانند آزمون سختی وآزمون کشش نمونه‌هاینانو کامپوزیتی موردبررسی قرار گرفت. همچنین ریزساختار نمونه‌ها توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی بررسی شد.بررسی نتایج نشان داد که نمونه‌هاینانو کامپوزیتی عملیات حرارتیT۶شده، سختی و استحکام قابل‌توجهی نسبت به نانو کامپوزیت‌های بدون عملیات حرارتی داشتند. این افزایش در خواص مکانیکی می‌تواند به دلیل ایجاد فاز Mg۲Si و ذرات سیلیسیم کروی ‌باشد.همچنین با افزایش درصد وزنی نانو ذرات SiC، استحکام و سختی افزایش یافت به‌طوری‌که بیشترین استحکام کششی و سختی در ۱.۵درصد وزنی به دست آمد. استحکام کششی و سختی نانو کامپوزیت با ۱.۵ درصد وزنیSiC قبل و بعد از عملیات حرارتیT۶به ترتیب، ۱۷۷MPaو ۲۳۶MPaو HBN۸۰ و HBN۱۲۳به دست آمد.سطح شکست نمونه‌ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی موردمطالعه قرار گرفت و مشاهده شد که شکست تمام نمونه‌ها، شکست ترد بوده است.

---

در این مقاله تاثیر افزودن نانولوله‌های کربنی روی رفتار برش پانچ شبه استاتیکی کامپوزیت‌ چندلایه‌ای شیشه/اپوکسی تحت نفوذ نفوذکنندههایی با سه دماغه مختلف به طور تجربی مورد بررسی قرار می‌گیرد. نانوکامپوزیتهای هیبریدی از ۱۲ لایه الیاف به روش لایه چینی دستی ساخته شده است. الیاف شیشه دارای بافت دوبعدی با چگالی سطحی ۲۰۰g/m۲ بوده، در حالیکه سیستم رزین اپوکسی از دیکلیسیدیل اتر بیسفنول نوع آ با نام تجاری ایپون ۸۲۸ به عنوان پایه اپوکسی و سیکلوآلیفاتیک آمین اصلاح شده با نام تجاری اف۲۰۵ به عنوان سفت‌کننده، ساخته شده است. نانولوله‌های کربنی چند دیواره (MWCNTs) اصلاح شده با هیدرواکسید (-COOH) درون سیستم اپوکسی با درصد وزنی ۰ و ۱ نسبت به وزن کل ماتریس پخش شده است.. در این پژوهش برای بررسی تاثیر شکل دماغه از سه نفوذکننده‌ی تخت، مخروطی و اجیوال استفاده شد. علاوه بر آزمایش نفوذ شبه استاتیکی برش پانچ، آزمایش کشش بر روی نمونههای نانورزین و نانوکامپوزیتهای هیبریدی انجام گردید. نتایج آزمون کشش نشان می‌دهد هر چند با افزودن نانولوله‌های کربنی در خواص کششی رزین افزایش قابل توجهی مشاهده میشود، ولیکن در خواص کششی نانوکامپوزیت‌های هیبریدی تغییر معناداری.مشاهده نمیگردد. نتایج آزمایش برش پانچ با نفوذکننده‌های مختلف در هر دو نمونه حاکی از آن است که بیشترین نیروی تماسی مربوط به نفوذکننده سرتخت و بیشترین انرژی جذب شده مربوط به نفوذکننده مخروطی می‌باشد. علاوه بر آن در مجموع افزودن نانولوله‌های کربنی باعث کاهش مقدار نیروی تماسی و انرژی جذب شده میشود.

---

در این مقاله نفوذ پرتابه در اهداف سرامیک/ نانوکامپوزیت بصورت تحلیلی مدل شده است. تحلیل بر اساس مدل چوکرون بوده که در این مدل جهت تعیین مقاومت سرامیک رویی از تئوری انبساط حفره استفاده شده و میزان مقاومت سرامیک رویی و تغییرات آن حین نفوذ بر این اساس تعیین شده است. همچنین مقدار نیروی سطح مشترک سرامیک-کامپوزیت اصلاح شده است. کارآیی بالستیکی هدف سرامیکی نیز با اضافه کردن ذرات نانو زیرکونیا به ماتریس سخت کننده کامپوزیت پشتیبان, بصورت تجربی و با انجام آزمایشهایی بررسی شده است. در این آزمایشهای بالستیکی که به منظور تحلیل و مقایسه نتایج تحلیلی نیز انجام شده، برخورد پرتابه فولادی به روی هدف سرامیک/کامپوزیت که سرامیک رویی، آلومینا و کامپوزیت پشتیبان از الیاف بافته شده و سخت شده با رزین و با حضور نانوذرات سرامیکی از جنس زیرکونیا و به مقدار %۵ وزنی می باشد بررسی شده است. نتایج نشان می دهد وجود نانوذرات زیرکونیا در ماتریس موجب بهبود کارآیی بالستیکی هدف می شود. نتایج تحلیلی حد بالستیک هدف نیز تطابق خوبی با آزمایشهای انجام شده و نتایج دیگر محققین دارد.

---

در این پژوهش نانو کامپوزیت آلومینیم ۲۰۲۴ و ذرات کاربید بور با میانگین اندازه ۶۰ نانومتر توسط فرآوری اصطکاکی اغتشاشی تولید و ریزساختار و خواص مکانیکی و خوردگی آن بررسی شد. جهت تعیین شرایط بهینه و حصول نمونه بدون عیب، عملیات اصطکاکی اغتشاشی با سرعت‌های دورانی مختلف در سرعت پیشروی ثابت ۲۵ میلیمتر بر دقیقه روی نمونه‌های بدون پودر انجام شد. بر اساس این بررسی ها نمونه بهینه در سرعت دورانی ۸۵۰ دور بر دقیقه و پیشروی ۲۵ میلیمتر بر دقیقه به دست آمد. برای بررسی ریز ساختار از میکروسکوپ نوری و الکترونی استفاده شد. نتایج نشان داد که با اضافه کردن ذرات تقویت کننده و تعداد پاس ها میانگین اندازه دانه در ناحیه اغتشاشی کاهش پیدا می کند. همچنین توزیع یکنواختی از ذرات تقویت کننده پس از ۴ پاس عملیات به دست آمد. برای بررسی خواص مکانیکی آزمون‌های میکروسختی و سایش انجام شدند. در تطابق با مشاهدات ریزساختاری، بالاترین سختی و مقاومت در برابر سایش در نمونه چهار پاسه مشاهده شد. بهبود در خواص مکانیکی با افزایش تعداد پاس ها به ریزتر شدن ساختار و توزیع همگن ذرات تقویت کننده نسبت داده شد. در مقابل مشاهده شد که در نمونه بدون ذرات تقویت کننده سختی پس از یک پاس عملیات نسبت به سختی اولیه کاهش پیدا کرد. این مساله به انحلال رسوب های موجود در فلز پایه به علت دمای بالای عملیات نسبت داده شدند. همچنین نتایج آزمون الکتروشیمیایی نشان داد که رفتار خوردگی نمونه‌ها با اضافه کردن ذرات تقویت کننده و افزایش تعداد پاس بهبود پیدا می کند.

---

در این تحقیق، پوشش های کامپوزیتی زمینه وینیل استر تقویت شده با الیاف شیشه نوع E، نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و نانو الیاف کربن به روش لایه گذاری دستی تولید گردید و خواص مکانیکی آن­ها مورد بررسی قرار گرفت. خواص مکانیکی کامپوزیت­­های تقویت شده با الیاف با استفاده از آزمون­های کشش، ضربه، سختی سنجی، چسبندگی و سایش مورد بررسی قرار گرفت. میکروسکوپ الکترونی روبشی به منظور بررسی سطوح شکست نمونه­های آماده شده بکار گرفته شد. نتایج آزمون کشش نشان داد که با تقویت زمینه­ی رزین وینیل استر توسط الیاف شیشه، استحکام به میزان ۵ برابر و درصد ازدیاد طول ۸ برابر افزایش می­یابد. با تقویت کامپوزیت الیافی توسط نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و نانو الیاف کربن تغییری در استحکام کامپوزیت الیافی ایجاد نشد اما میزان درصد ازدیاد طول کامپوزیت الیافی به میزان ۶/۱ برابر تغییر یافت. استحکام ضربه کامپوزیت الیافی و نانو کامپوزیت الیافی نسبت به رزین وینیل استر به ترتیب حدود۲۰ و ۲۹ برابر افزایش نشان داد. نتایج آزمون چسبندگی حاکی از آن می­باشد که حضور نانو ذرات در نانو کامپوزیت الیافی موجب بهبود چسبندگی آن به سطح بتن می­شود. بررسی  نتایج آزمون سایش نشان داد که حضور الیاف شیشه در زمینه وینیل استر موجب کاهش مقاومت به سایش و حضور نانو ذرات در نانو کامپوزیت الیافی موجب بهبود مقاومت به سایش کامپوزیت الیافی می­شود.

---

در این مطالعه، بقای باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی اضافه شده به فیلم نانوکامپوزیتی پلی لاکتیک اسید-نانو سلولز طی دوره ۱۶ روزه نگهداری در یخچال بررسی شد. بدین منظور ۳ فیلم خوراکی شامل، پلی­لاکتیک اسید، پلی­لاکتیک اسید + نانو­سلولز، پلی­لاکتیک اسید+ نانو سلولز+ لاکتوباسیلوس کازئی (log CFU/g ۹) تهیه و ویژگی­های فیزیکی و مکانیکی فیلم­ها و همچنین بقای باکتری  لاکتوباسیلوس کازئی بررسی شد. نتایج آزمون مکانیکی نشان داد استفاده از باکتری پروبیوتیک سبب کاهش مقاومت کششی و کشش تا قبل از نقطه پارگی فیلم پلی­لاکتیک اسید- نانوسلولز شد (۰۵/۰>P) اما افزودن نانوسلولز سبب بهبود ویژگی­های مکانیکی فیلم پلی­لاکتیک اسید شد. نتایج حاصل از آزمون­های فیزیکی شامل رطوبت، حلالیت، نفوذ­پذیری به بخار آب نشان داد افزودن باکتری پروبیوتیک و نانوسلولز سبب بهبود خواص فیزیکی فیلم شد، اما کدورت فیلم­ها افزایش یافت (۰۵/۰>P). براساس نتایج مطالعه حاضر، با افزایش زمان نگهداری، بقای باکتری­های پروبیوتیک در نانوفیلم کاهش یافت و در انتهای دوره نگهداری مقادیر آن برابر log CFU/g۱۲/۶ بود، اما از محدوده مجاز (log CFU/g ۶) برخوردار بود. بنابراین، ترکیب سویه‌ پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی در فیلم خوراکی می‌تواند حامل مناسب آن در دمای یخچال باشد.